Love Friend Project บทที่ 1 (ตอนที่2): มาเป็นแฟนกันเถอะ
หลังจากที่ขิมนั่งเงียบได้สักสองนาทีก็เริ่มเอ่ยอะไรออกมา
"นายนี่เป็นผู้ชายที่ไม่ได้เรื่องเลยนะ มิน่าเลยยังโสดอยู่"
"เธอก็โสดเหมือนกันไม่ใช่หรอ" ผมตอบกลับไปทันที
"โฮะ โฮะ ถึงฉันจะโสด แต่ฉันก็เลือกได้นะ ที่โสดเพราะว่าเลือกจะโสดเองแหละ"
"จริง หรือ"
ขิม หันมาจ้องทางผมทำสายตาจริงจังแล้วพูดว่า
"จริง ซะยิ่งกว่าจริง" หลังจากพูดก็ยิ้มที่มุมปากพร้อมตาหยีๆเหมือนกับเป็นผู้ชนะ ซึ่งจากที่เธอพูดมามันก็คงจริงนั้นแหละ เป็นผู้ชายหลายคนคงจะชอบเธอได้อย่างง่ายๆแต่ถ้าไม่เห็นนิสัยและความบ้าๆบวมๆของเธอนั่นนะ (T_T)
"ไม่อยากมีแฟนแล้วอะ" ผมฟังโดยไม่ตอบกลับอะไร
"ต้องทำนู่นทำนี่ เพื่อให้อีกฝ่ายนึงสนใจ" ผมยังเหงียบอยู่
"พอมีเรื่องอะไรให้คิดสักนิดหน่อยก็คงผิดใจ"
"สุดท้ายก็ต้องตามง้ออีกฝ่ายไม่ก็โดนอีกฝ่ายง้อ"
"คิดไปคิดมาการมีแฟนไม่มีอะไรดีเลย" พูดอย่างกับคนเคยมีแฟนเลยนะเป็นสิ่งทีผมคิด
"นี่วิทย์" ขิมหันมามองหน้าผมอีกครั้ง ไม่ใช่สิน่าจะเรียกว่าจ้องตาผมต่างหาก
"อะ อะไรหรอ"
"เรา มาแต่งงานกันเถอะ" ................. (O_O)
"จะบ้าอะไรอีกกกกกกกกก" ผมตะโกนกลับไปทั้งพร้อมกัดฟัน
"ไม่ได้หรอ" ขิมทำแก้มปล่องพร้อมเหมือนทำหน้าไม่พอใจ
"แต่ที่จริงแล้ว ถ้าฉันแต่งกับนายก็คงจะรู้สึกหยะแหยงตัวเองมากเลยแหละ" เฮ๊ยๆ นี่เธอบอกกับผู้ชายที่ตัวเองเพิ่งขอแต่งงานอย่างนี้หรอ ผมคิดเช่นนั้น
"แค่อยากอยู่ดีๆก็ตื่นขึ้นมา แล้วรู้ว่าตัวเองแต่งงานกับเจ้าชายของประเทศไหนสักแห่ง แค่นั้นก็พอ"
"อือ"
ผมหยิบมือถือจากกระเป๋ากางเกง พร้อมเลือกเบอร์จากหน้าจอ พอเริ่มมีการตอบรับผมก็พูดขึ้นมาว่า
"ไม่ว่าตอนนี้ติดธุระสำคัญอะไรอยู่ ให้ช่วยมาหาด่วน ฉันรับมือไม่ไหวแล้ว"
"ที่ร้าน Coffee Obi เข้าใจนะ"
ผมคุยกับคนในมือถือต่อสักพักพอเรียบร้อยแล้วก็วางลง
ตอนนั้นผมลองหันไปมองทาง ขิม ก็กำลังยิ้มตาหยีพร้อมสั่นหัวเบาๆไปมาซ้ายขวางกๆ เหมือนไม่รู้ว่าคนอื่นกำลังทุกร้อนอะไรเลย
To be continues......
ติดตาม บทที่ 1 ตอนที่ 1 ได้ที่
http://ppantip.com/topic/33205622
Love Friend Project บทที่ 1 (ตอนที่2): มาเป็นแฟนกันเถอะ
หลังจากที่ขิมนั่งเงียบได้สักสองนาทีก็เริ่มเอ่ยอะไรออกมา
"นายนี่เป็นผู้ชายที่ไม่ได้เรื่องเลยนะ มิน่าเลยยังโสดอยู่"
"เธอก็โสดเหมือนกันไม่ใช่หรอ" ผมตอบกลับไปทันที
"โฮะ โฮะ ถึงฉันจะโสด แต่ฉันก็เลือกได้นะ ที่โสดเพราะว่าเลือกจะโสดเองแหละ"
"จริง หรือ"
ขิม หันมาจ้องทางผมทำสายตาจริงจังแล้วพูดว่า
"จริง ซะยิ่งกว่าจริง" หลังจากพูดก็ยิ้มที่มุมปากพร้อมตาหยีๆเหมือนกับเป็นผู้ชนะ ซึ่งจากที่เธอพูดมามันก็คงจริงนั้นแหละ เป็นผู้ชายหลายคนคงจะชอบเธอได้อย่างง่ายๆแต่ถ้าไม่เห็นนิสัยและความบ้าๆบวมๆของเธอนั่นนะ (T_T)
"ไม่อยากมีแฟนแล้วอะ" ผมฟังโดยไม่ตอบกลับอะไร
"ต้องทำนู่นทำนี่ เพื่อให้อีกฝ่ายนึงสนใจ" ผมยังเหงียบอยู่
"พอมีเรื่องอะไรให้คิดสักนิดหน่อยก็คงผิดใจ"
"สุดท้ายก็ต้องตามง้ออีกฝ่ายไม่ก็โดนอีกฝ่ายง้อ"
"คิดไปคิดมาการมีแฟนไม่มีอะไรดีเลย" พูดอย่างกับคนเคยมีแฟนเลยนะเป็นสิ่งทีผมคิด
"นี่วิทย์" ขิมหันมามองหน้าผมอีกครั้ง ไม่ใช่สิน่าจะเรียกว่าจ้องตาผมต่างหาก
"อะ อะไรหรอ"
"เรา มาแต่งงานกันเถอะ" ................. (O_O)
"จะบ้าอะไรอีกกกกกกกกก" ผมตะโกนกลับไปทั้งพร้อมกัดฟัน
"ไม่ได้หรอ" ขิมทำแก้มปล่องพร้อมเหมือนทำหน้าไม่พอใจ
"แต่ที่จริงแล้ว ถ้าฉันแต่งกับนายก็คงจะรู้สึกหยะแหยงตัวเองมากเลยแหละ" เฮ๊ยๆ นี่เธอบอกกับผู้ชายที่ตัวเองเพิ่งขอแต่งงานอย่างนี้หรอ ผมคิดเช่นนั้น
"แค่อยากอยู่ดีๆก็ตื่นขึ้นมา แล้วรู้ว่าตัวเองแต่งงานกับเจ้าชายของประเทศไหนสักแห่ง แค่นั้นก็พอ"
"อือ"
ผมหยิบมือถือจากกระเป๋ากางเกง พร้อมเลือกเบอร์จากหน้าจอ พอเริ่มมีการตอบรับผมก็พูดขึ้นมาว่า
"ไม่ว่าตอนนี้ติดธุระสำคัญอะไรอยู่ ให้ช่วยมาหาด่วน ฉันรับมือไม่ไหวแล้ว"
"ที่ร้าน Coffee Obi เข้าใจนะ"
ผมคุยกับคนในมือถือต่อสักพักพอเรียบร้อยแล้วก็วางลง
ตอนนั้นผมลองหันไปมองทาง ขิม ก็กำลังยิ้มตาหยีพร้อมสั่นหัวเบาๆไปมาซ้ายขวางกๆ เหมือนไม่รู้ว่าคนอื่นกำลังทุกร้อนอะไรเลย
To be continues......
ติดตาม บทที่ 1 ตอนที่ 1 ได้ที่
http://ppantip.com/topic/33205622