ในชีวิต  มีทั้งเหตุการณ์ร้าย  เหตุการณ์ดี
เราเป็นตัวประกอบย่อยๆ ของเหตุการณ์ใหญ่ระดับต่างๆ

เราทำหน้าที่ ภายใต้บริบทหนึ่ง
การทำหน้าที่  คือ การประสานเสียง ประสานงาน การปรับตัว มีทั้งเชิงรุก มีทั้งเชิงรับ  มีทั้งนำ มีทั้งตาม ไปตามวาระต่างๆ

ปรากฏการณ์ทั้งหลาย เป็นผลจากการประสานเสียง การประสานงาน  และการปรับตัวไปตามอำนาจหน้าที่ของแต่ละองค์ประกอบ
ทั้งหลายนี้ คือ การสถาปนาของเจตจำนงของสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าเรา   เราอาจทำไปในทิศทางเดียวกัน หรือ คัดง้าง ก็ได้
และเมื่อใช้ชีวิตแล้ว  อาจสุขหรือทุกข์ก็ได้  อาจเกิดผลตามต้องการเป็นเหตุการณ์ดี
หรือ อาจเกิดผลที่ไม่ต้องการ ไม่คาดคิดที่เป็นเหตุการณ์ร้าย ก็ได้

อย่างไรก็ตาม  สิ่งที่เกิดขึ้น บางคนอาจมองไปในแง่ดี  หรือมองไปในแง่ไม่ดีหรือร้าย ก็ได้
ถ้ามองไปในแง่ดี  ก็ทำให้เกิดความหวัง มีกำลังใจ  
ถ้ามองไปในแง่ไม่ดีหรือร้าย ก็ทำให้เกิดความระมัดระวัง  กังวล ทุกข์หรือใช้ชีวิตไปในแนวทางป้องกัน

ชีวิตในตัวมันเอง ไม่เคยสมบูรณ์พร้อม หรือดีไปหมด แต่ก็ใช่ว่า จะหาความสุขไม่ได้ หรือไม่มีอะไรดีเลย
ที่สำคัญ   คนที่ทำมาก  ผ่านการฝ่าฟันมาก บาดแผลก็คงมาก  ชีวิตก็น่าจะมีเรื่องเล่ามาก หรืออาจไม่อยากเล่าเลยก็ได้
ส่วนคนที่ทำน้อย  หรือฝ่าฟันอุปสรรคน้อย  พบแต่สิ่งดีๆที่สำเร็จไม่ยาก ไม่ลำบากแต่แรก  ก็นับว่าเขาได้ดีอยู่แล้ว  ชีวิตอาจจืดชืดก็ได้
เพราะ ความสุขสบายเกินไป   ก็ใช่ว่าทำให้ชีวิตมีคุณค่าอะไร  
เหมือนก้อนหินที่ถ้าไม่ได้ผ่านการเจียระไนเสียแล้ว  ก็จักไม่พบอัญมณี  กระนั้น