เย็นนี้เกือบห้าโมง  ได้รับโทรศัพท์จากรุ่นพี่ว่าอย่าเพิ่งกินข้าวกำลังแกงไก่เดี๋ยวจะแบ่งไปให้ชิม
ไหน ๆ ก็จะได้กินของฟรีแล้วจะให้เขาเอามาส่งให้ถึงบ้านคงน่าเกลียดมาก ๆ แถมเป็นพี่อีกต่างหาก
ก็เลยบอกว่าเดี๋ยวไปเอาเองก็แล้วกัน

ไปถึง พบว่าแกงเพิ่งเสร็จก่อนหน้านี้เองเป็นแกงที่มีชื่อเป็นภาษาพม่าว่า อะสี่เปี่ยน



พี่คนนี้จัดว่าเป็นภูมิปัญญาอาหารพื้นถิ่นที่เป็นของไทยใหญ่และของพม่า ถือว่าในระดับที่เรียกว่าชัดเจน
เลยทีเดียว  จากเวลาน้อยนิดฟังแกเล่าถึงมะส่าหล่า  ข้าวซอย แอบนึกในใจ "รู้จริงนี่หว่า"  คงหาโอกาส
ไปนั่งให้แกโม้ให้ฟังบ่อย ๆ

อะสี่เปี่ยน เป็นภาษาพม่า  คำว่า อะสี่ แปลว่าน้ำมัน  เปี่ยน แปลว่าออก  แปลรวม ๆ หมายถึง แกงหรือคั่ว
ใช้ไฟอ่อนจนแตกมันหรือให้น้ำมันออกมาให้มาก  นิยมใช้ไก่มาแกง (อาหารพม่าเท่าที่รู้จักเช่นแกงฮังเล
จะเห็นว่าเป็นแกงที่น้ำมันเยิ้ม และหนักไปทางใช้เนื้อส่วนที่เป็นมัน ๆ มาแกง)

ดูจากแกงเมื่ออยู่ในชามจะเห็นว่าน้ำมันเยิ้มมาก



หลาย ๆ ท่านคงคิดในใจว่า โอ๊ย ไม่เอาหรอกกลัวตุ้ย  แต่ถ้าได้กลิ่นหรือยิ่งได้ชิมแล้วจะเปลี่ยนใจทันที



ความข้นของน้ำแกงและกลิ่นของมะส่าหล่า ที่หอมอย่างมีเสน่ห์ จะทำให้ลืมตัวไม่กลัวความอ้วนชั่วคราว เชื่อเหอะ



น้ำแกงถ้าคลุกข้าวสวยจัดว่าชั้นยอด  แต่พอดีวันนี้ที่บ้านมีแต่ข้าวนึ่ง  ก็ยังถือว่าโอเคอยู่นะ สล่าปู่ก็ลืมเรื่องกลัวอ้วนไปสนิทเลย





รายละเอียดเรื่องการทำว่าทำอย่างไร น้ำพริกมีอะไรบ้าง คงขอเป็นโอกาสต่อไป  วันนี้แค่มาเล่ายั่วน้ำลายกันเท่านั้น

สวัสดีครับ