หลายปีที่ผ่านมา สังเกตเห็นได้ว่า คนไทยเรานี่มีวิวัฒนาการในการพูดภาษาไทยที่ต่ำลงทุกวัน คำควบกล้ำก็ไม่กล้ำละ เป็นก้ำตลอด คนดัดฟันนี่ก็พอเข้าใจว่ามีเหล็กในปากเลยพูดไม่ชัด แต่คนที่ไม่ได้ดัดเนี่ยดิ ทำไม้...ทำไม ไม่ชัดตลอดเลย จะแอ๊บแบ๊วว่าน่ารักกุ๊งกิ๊งเหรอ? มันทันสมัย มันเป็นเทรนด์ แต่มันก็ไม่ได้เป็นสิ่งที่ดีเลยว่ามั้ย? แล้วตามคอมเม้นต่างๆในเน็ต เขียนคำได้ผิดจนน่าเกลียด อย่าง ตะไคร้ พี่แกเล่นเขียนมาเป็น "ตะคร้าย" กันเลยทีเดียว รังเกียจ ก็แผลงเป็น "รังเกลียด" เอ่อ... นี่โง่มากขนาดนั้นเลยเหรอ คำง่ายๆยังเขียนผิดเนี่ย อ่านแล้วรกอกมาก บางท่านเป็นถึงผู้ใหญ่ละยังพูดจาไม่ชัดแอ๊บแบ๊วอีก เอ้อออออออออออ หนอออออออออ

ฝรั่งที่ว่าเจริญกว่าเรา เวลาเค้าพูดทีนึง ลิ้นกระดกถึงสวรรค์ชั้น 7 แอ๊กเซ้นชัดเจนเต็มที่ ฟังชัดว่าเค้าพูดอะไรแล้วความหมายก็ไม่เพี้ยนด้วย ไม่เคยได้ยินฝรั่งพูดคำว่า ฟรี(free) เป็น ฟี(fee) เลย เพราะถ้าเพี้ยนเมื่อไหร่ความหมายคนละเรื่อง และก็จะสื่อสารกันไม่เข้าใจ (นี่ก็ถือว่าเป็นตัวอย่างที่ดีของฝรั่งนะในเรื่องการพูดการสื่อสาร คนไทยก็จำๆเอามาใช้มั่ง ไม่ใช่สักแต่รับวัฒนธรรมที่มันขัดกับค่านิยมของคนไทย)

ถ้าคนไทยพูดจาชัดๆ เขียนคำถูกต้อง ไม่ต้องเอาดีเต็มร้อยหรอก แค่ให้มันน้อยลง ภาษาไทยจะน่าอ่านน่าพูดมากกว่านี้เยอะเลย