คุณจะหาว่าผมบ้าไหม ถ้าผมบอกว่าผมกำลังหัดกินอาหารเม็ดอยู่ นี่ล่วงเข้าวันที่สามแล้วผมยังไม่คุ้นกับกลิ่นของมัน ปากคอท้องไส้ผมก็ยังต่อต้าน ฝืนมันลงคอไปเหมือนจะวิ่งย้อนออกมาให้หมดทุกเม็ดให้จงได้ แต่ยามหิวนี่อะไรก็คงต้องกิน มนัสบอกผมแบบนั้น ในใจผมอยากจะตอกมนัสให้หน้าหงายสักหนว่าให้ลองมากินดูบ้างแต่ก็ได้แต่คิดในใจ แม้รู้ตัวดีว่าปากคอผมมันร้ายกาจเพียงใดก็ไม่กล้าเพราะเขาเป็นคนที่มีพระคุณกับผม พักนี้เห็นสภาพของเขาแล้วผมก็อดสงสารไม่ได้ สิงห์พนันอย่างเฮียมนัสไม่มีเทพีแห่งโชคเกาะเอวไปสนามมวยมาสี่ห้าวันแล้ว หน้าตาที่เคยสดใส กรุ้มกริ่มเลยดูหม่นหมองลงไป ดีที่เขายังจำได้ว่าจะต้องไปแปดริ้วกับผมเสาร์นี้ เขาจึงยังแวะเวียนมาพูดคุยกับผมบ้าง ผมมั่นใจว่าจะตอบแทนเขาด้วยการชกในสังเวียนที่บางคล้าให้สุดฝีมือ หวังให้เขาแช่มชื่นและดึงม่านกระดาษสีน้ำตาลออกให้ผมได้พบกิมจู สาวงามเชื้อจีน ผมอยากจ้องตาเธอและแพนหางสีม่วงแดงโชว์บาดแผลแห่งนักสู้ให้เธอได้เห็น
เรื่องสั้นย่อหน้าเดียว : นักสู้