สวัสดีค่ะ (=


ลูกชายอาอี๊ข้างบ้าน
ถือขนมมาฝากกระปุกนึง...



สีสันแปลกตา...
มีกลิ่นหอมอ่อน ๆ


มองตอนแรก...
เอ...
นูกัตหรือเปล่านะ ?!?
หน้าตาดูคล้าย ๆ
แต่มีความแป้ง ๆ ผง ๆ
คงไม่ใช่ล่ะ...


ก็เลยลองชิมดู

เนื้อขนมเนียน นุ่มละมุน
กลิ่นหอมอวลในปาก
ไม่ติดคอแบบขนมผิง
ไม่หวานเกินไปแบบกลีบลำดวน...

ถึงแม้เนื้อขนมจะละมุน
แต่ก็มีความกรุบกรอบ
ของเม็ดมะม่วงหิมพานต์
และอมเปรี้ยวนิด ๆ จากผลไม้อบแห้ง

ชื่อแสนเก๋ไก๋คือ...

ขนมทองเสน่หา
หรือ ขนมทองขจร
หรือ ขนมแป้งอบโบราณ
เป็นขนมไทยโบราณที่หาทานยาก
มีกลิ่นหอมควันเทียนอ่อน ๆ
มัน กรุบกรอบด้วยเม็ดมะม่วงหิมพานต์
อมเปรี้ยวอมหวานจากผลไม้อบแห้ง
เนื้อร่วนละมุนลิ้น ละลายในปาก
นิยมให้เป็นของขวัญหรืองานเฉลิมฉลองและงานพิธีต่างๆ เนื่องจากมีลักษณะที่หรูหราและรสชาติที่พิเศษ

เปิดโลกการกินขนมไทยได้อีก...
ปกติชอบพวกเบเกอรี่ เนย ๆ นม ๆ

มาเจอทองเสน่หาแบบนี้...
เทใจให้เลยค่ะ