หลังจากที่มีผญของเค้าส่งรูปกับข้อความมาให้ฉัน
แล้วยังส่งไปให้ลูกสาวที่ทำงานอยู่ ตปท
ฉันเสียใจลูกก็เสียใจ
ตลอดระยะเวลากว่าสามสิบปีที่อยู่ด้วยกันมาเค้าเป็นคนที่ดูแลครอบครัวดูแลฉันกับลูกๆเป็นอย่างดี
ไม่ขาดตกบกพร่อง ครอบครัวของเราไม่น้อยหน้าใครๆ
ฉันทำอะไรผิดเค้าก็ให้อภัย เค้าผิด(พักหลังมานี่เค้าผิดบ่อยเรื่องความเจ้าชู้)ฉันก็ให้อภัย
ฉันเลือกที่จะนิ่ง เลือกที่จะเงียบเพราะไม่อยากให้บ้านมันร้อน....
แต่ความเงียบของฉันมันไม่ได้ทำให้เค้าสำนึกได้
ยิ่งมองข้ามหัวฉันไปไม่เคยให้เกียรติ์เค้าอยากทำอะไรก็ทำ อยากไปไหนก็ไป
อยากไปค้างคืนที่อื่นก็ไปโดยไม่บอก ฉันก็นิ่ง...
ฉันเองนึกไว้ตลอดเวลาว่าเค้าไม่ซื่อเพราะมือถือยังซ่อนอยู่เวลาเข้าบ้านโทรสับไม่เปิดเครื่อง
ฉันก็ทน......
ไม่เคยคิดที่จะเรียกร้องเพราะคิดว่าวันหนึ่งเค้าต้องคิดได้
เค้าคือพ่อของลูก
ลูกจะมีความสุขมีกำลังใจทำงานที่เห็นพ่อกับแม่สามัคคีกัน
ฉันเลยเลือกที่จะทน
ก้มหน้าก้มตาทำมาหากินช่วยเค้าอีกแรงเพราะเค้าเองใกล้เกษียรฉันอยากให้หนี้สินเค้าน้อยลง(กู้ตอนลูกเรียน)
เพื่อว่าอีกสามปีสุดท้ายเค้าจะได้รับเงินเดือนเต็มๆบ้าง(เงินเดือนเค้าเกือบๆ90000บาท)
เกษียรมาเราจะได้สบาย...
ฉันบอกเค้าว่า พ่อพ่อไม่ต้องกู้แล้วนะ หนูจะช่วยพ่อเองตลอดเวลาที่ผ่านมาพ่อดูแลหนูมาตลอดให้หนูตอบแทนพ่อบ้าง
(ฉันเองค้าขายรายได้พันกว่าเกือบๆสองพันทุกวันเค้าอยากมาช่วยก็มาฉันไม่เคยว่า
ส่วนวันไหนที่เค้าไม่กลับบ้านฉันบอกเค้าว่า
พ่ออย่าทำแบบนี้ได้มั้ย พ่อไม่กลับบ้านหนูนอนไม่หลับหนูไม่มีกำลังใจทำงาน
ฉันเหนื่อยแค่ไหนฉันก็ทนเพราะคิดว่าฉันคงลำบากแค่ปีเดียวเดี๋ยวปีหน้าเค้ารับเงินเดือนเต็มๆฉันจะหยุด
แต่ทุกอย่างพังทลาย.....
ผชเองพอรู้ตัวว่ามีรูปแบบนั้นหลุดออกมา เค้าเก็บผ้าออกจากบ้านไปโดยไม่คิดจะกลับมาเคลียร์
ผ่านไปสี่ห้าวันฉันเองเป็นฝ่ายทนไม่ไหว มันเครียดนะ คิดอยู่คนเดียว
รวบรวมหลักฐานที่มีทั้งหมดแล้วติดต่อไปที่หัวหน้าเค้า
ฉันเล่าเรื่องราวต่างๆให้หัวหน้าเค้าฟังแล้วขอความช่วยเหลือจากหัวหน้า(ยังไม่ได้เอารูปกับข้อความไปให้หัวหน้าดู)
สิ่งที่ฉันต้องการคือขอแบ่งครึ่งทุกอย่าง เงินเดือน/ปันผล/โบนัส
หัวหน้าเตือนสติฉันว่า คิดให้ดีนะ ถ้าเข้ามาถึงที่ทำงานเรื่องต้อง"ดัง"แน่นอนแล้วมันจะประสานไม่ติด
(อยู่ที่ทำงานเค้าเป็นคนน่านับถือ มีตำแหน่งเป็นหัวหน้า/ทำงานดีมากมีความรับผิดชอบสูง เรื่องนี้ใครๆก็ชม)
คุยกันเองก่อนดีมั้ย....ฉันทำตามที่หัวหน้ากองแนะนำ(เค้าทำงานร่วมกันเน๊าะเค้าต้องปกป้องกัน)
ฉันจึงโทรบอกเค้าว่าถ้าไม่กลับมาเคลียร์ฉันจะหอบหลักฐานที่มีทั้งหมดเข้าพบหัวหน้ากอง....
ถ้าเรื่องมันดังขึ้นมาอย่ามาโทษว่าไม่ดีไม่ได้นะ((ตลอดเวลาที่มีปัญหากันน่าจะ5-6ปีมาแล้วฉันไม่เคยเข้าไปถึงที่ทำงานเค้าเลย)
(เพื่อนที่เป็นทนายความแนะนำให้ทำใบบันทึกข้อตกลง/เขียนรายละเอียดที่เราต้องการไปให้เค้าเซนต์ด้วย
เพื่อนบอกยังไงยังไงปะเหลาะให้เค้าเซนต์ให้ได้//ฉันเองก็กังวลว่าเค้าจะเซนต์ให้มั้ย
คิดเยอะ ถ้าไม่เซนต์จะทำยังไงต่อไป<<นอนไม่เคยหลับ
เค้ายอมมาเคลียร์(เราไปเคลียร์กันที่บ้านของ ผู้ใหญ่ที่ครอบครัวเรานับถือ)
ส่วนหนึ่งที่ยอมมาเคลียร์คงรู้เรื่องคร่าวๆบ้างแล้วจากหัวหน้าของเค้าว่าฉันไปติดต่อขอพบ
เมื่อเจอหน้ากันน้ำตาสักหยดฉันก็ไม่มีให้...
ฉันถามเค้าเรื่องรูป เค้าไม่ยอมรับ บอกถ่ายเล่นกัน/ฉันส่งข้อความที่ ผญ ส่งมา ให้ เค้าก็ไม่อ่าน
ไม่เป็นไร เค้าลอยตัวเหนือปัญหาตลอด
ฉันเลยเงียบไม่พูดต่อเพราะไม่มีประโยชน์อะไรที่จะพูดกับคนแบบนี้
ฉันเลยบอกความต้องการกับเค้า
เค้าบอก//เงินรายได้ของเค้าทุกอย่าง(เงินเดือน /ปันผล/โบนัส)เค้าให้หมดเลยอีกสองสามวันเค้าจะเอาสมุดธนาคาร/atmมาให้
(ซึ่งเป็นเวลากว่าสิบปีแล้วที่ฉันไม่เคยเห็นมันเลยเพราะเชื่อใจเค้าให้ฉันใช้เท่าไร ฉันก็ตามนั้น//อีกอย่างฉันเองก็หาเองได้)
เค้าเองขอใช้เดือนละหมื่น ฉันแทบไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน
. เห้ยย ทำไมมันง่ายแบบนี้
ในเมื่อตกลงตามนี้ฉันจึงขอให้เค้าเซนต์ในใบบันทึกตกลง....
เค้าก็เซนต์แต่โดยดีโดยที่ไม่ได้อ่าน
ถึงตอนนี้แล้วคำว่าเป็นครอบเป็นครัวมันห่างไกลจากฉันเหลือเกิน
เราจะจากกันด้วยดี...
ฉันคิด...ถ้าวันไหนเค้านำหลักฐานต่างๆมาให้ครบแล้ว
ฉันจะนำใบบันทึกข้อตกลงเข้าพบฝ่าย กมของหน่วยงานอีกทีเพื่อให้เค้าจัดการแบ่งโอนเข้าบ/ชของฉัน
ให้เป็นเรื่องเป็นราว ฉันจะไม่ไว้ใจ ผช คนนี้อีกต่อไป
และฉันก็ยังไม่หย่าใครที่จะเข้ามาในชีวิต ผช คนนี้ มันก็เป็นได้แค่เพียงเมียน้อย
และสุดท้ายอีกสักครั้งที่ฉันจะทำกับผู้ชายคนนี้คือฉันจะกราบขอบคุณเค้า//ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่เค้าให้ฉันกับลูกๆ//
เพราะนับต่อแต่นี้ไป ชีวิตเค้าก็จะไม่มีฉันอีกต่อไป///สำหรับลูกกับพ่อเค้าฉันไม่ส่งเสริมและไม่สนับสนุนเพราะเค้าโตแล้วและคิดเป็น
ขอบคุณที่อ่านเรื่งของฉันจบ คงไม่ว่ากันนะฉันขอ พท ระบายค่ะ
คำว่า"อภัย"มันใช้ได้ผลสำหรับคนบางคนเท่านั้น
แล้วยังส่งไปให้ลูกสาวที่ทำงานอยู่ ตปท
ฉันเสียใจลูกก็เสียใจ
ตลอดระยะเวลากว่าสามสิบปีที่อยู่ด้วยกันมาเค้าเป็นคนที่ดูแลครอบครัวดูแลฉันกับลูกๆเป็นอย่างดี
ไม่ขาดตกบกพร่อง ครอบครัวของเราไม่น้อยหน้าใครๆ
ฉันทำอะไรผิดเค้าก็ให้อภัย เค้าผิด(พักหลังมานี่เค้าผิดบ่อยเรื่องความเจ้าชู้)ฉันก็ให้อภัย
ฉันเลือกที่จะนิ่ง เลือกที่จะเงียบเพราะไม่อยากให้บ้านมันร้อน....
แต่ความเงียบของฉันมันไม่ได้ทำให้เค้าสำนึกได้
ยิ่งมองข้ามหัวฉันไปไม่เคยให้เกียรติ์เค้าอยากทำอะไรก็ทำ อยากไปไหนก็ไป
อยากไปค้างคืนที่อื่นก็ไปโดยไม่บอก ฉันก็นิ่ง...
ฉันเองนึกไว้ตลอดเวลาว่าเค้าไม่ซื่อเพราะมือถือยังซ่อนอยู่เวลาเข้าบ้านโทรสับไม่เปิดเครื่อง
ฉันก็ทน......
ไม่เคยคิดที่จะเรียกร้องเพราะคิดว่าวันหนึ่งเค้าต้องคิดได้
เค้าคือพ่อของลูก
ลูกจะมีความสุขมีกำลังใจทำงานที่เห็นพ่อกับแม่สามัคคีกัน
ฉันเลยเลือกที่จะทน
ก้มหน้าก้มตาทำมาหากินช่วยเค้าอีกแรงเพราะเค้าเองใกล้เกษียรฉันอยากให้หนี้สินเค้าน้อยลง(กู้ตอนลูกเรียน)
เพื่อว่าอีกสามปีสุดท้ายเค้าจะได้รับเงินเดือนเต็มๆบ้าง(เงินเดือนเค้าเกือบๆ90000บาท)
เกษียรมาเราจะได้สบาย...
ฉันบอกเค้าว่า พ่อพ่อไม่ต้องกู้แล้วนะ หนูจะช่วยพ่อเองตลอดเวลาที่ผ่านมาพ่อดูแลหนูมาตลอดให้หนูตอบแทนพ่อบ้าง
(ฉันเองค้าขายรายได้พันกว่าเกือบๆสองพันทุกวันเค้าอยากมาช่วยก็มาฉันไม่เคยว่า
ส่วนวันไหนที่เค้าไม่กลับบ้านฉันบอกเค้าว่า
พ่ออย่าทำแบบนี้ได้มั้ย พ่อไม่กลับบ้านหนูนอนไม่หลับหนูไม่มีกำลังใจทำงาน
ฉันเหนื่อยแค่ไหนฉันก็ทนเพราะคิดว่าฉันคงลำบากแค่ปีเดียวเดี๋ยวปีหน้าเค้ารับเงินเดือนเต็มๆฉันจะหยุด
แต่ทุกอย่างพังทลาย.....
ผชเองพอรู้ตัวว่ามีรูปแบบนั้นหลุดออกมา เค้าเก็บผ้าออกจากบ้านไปโดยไม่คิดจะกลับมาเคลียร์
ผ่านไปสี่ห้าวันฉันเองเป็นฝ่ายทนไม่ไหว มันเครียดนะ คิดอยู่คนเดียว
รวบรวมหลักฐานที่มีทั้งหมดแล้วติดต่อไปที่หัวหน้าเค้า
ฉันเล่าเรื่องราวต่างๆให้หัวหน้าเค้าฟังแล้วขอความช่วยเหลือจากหัวหน้า(ยังไม่ได้เอารูปกับข้อความไปให้หัวหน้าดู)
สิ่งที่ฉันต้องการคือขอแบ่งครึ่งทุกอย่าง เงินเดือน/ปันผล/โบนัส
หัวหน้าเตือนสติฉันว่า คิดให้ดีนะ ถ้าเข้ามาถึงที่ทำงานเรื่องต้อง"ดัง"แน่นอนแล้วมันจะประสานไม่ติด
(อยู่ที่ทำงานเค้าเป็นคนน่านับถือ มีตำแหน่งเป็นหัวหน้า/ทำงานดีมากมีความรับผิดชอบสูง เรื่องนี้ใครๆก็ชม)
คุยกันเองก่อนดีมั้ย....ฉันทำตามที่หัวหน้ากองแนะนำ(เค้าทำงานร่วมกันเน๊าะเค้าต้องปกป้องกัน)
ฉันจึงโทรบอกเค้าว่าถ้าไม่กลับมาเคลียร์ฉันจะหอบหลักฐานที่มีทั้งหมดเข้าพบหัวหน้ากอง....
ถ้าเรื่องมันดังขึ้นมาอย่ามาโทษว่าไม่ดีไม่ได้นะ((ตลอดเวลาที่มีปัญหากันน่าจะ5-6ปีมาแล้วฉันไม่เคยเข้าไปถึงที่ทำงานเค้าเลย)
(เพื่อนที่เป็นทนายความแนะนำให้ทำใบบันทึกข้อตกลง/เขียนรายละเอียดที่เราต้องการไปให้เค้าเซนต์ด้วย
เพื่อนบอกยังไงยังไงปะเหลาะให้เค้าเซนต์ให้ได้//ฉันเองก็กังวลว่าเค้าจะเซนต์ให้มั้ย
คิดเยอะ ถ้าไม่เซนต์จะทำยังไงต่อไป<<นอนไม่เคยหลับ
เค้ายอมมาเคลียร์(เราไปเคลียร์กันที่บ้านของ ผู้ใหญ่ที่ครอบครัวเรานับถือ)
ส่วนหนึ่งที่ยอมมาเคลียร์คงรู้เรื่องคร่าวๆบ้างแล้วจากหัวหน้าของเค้าว่าฉันไปติดต่อขอพบ
เมื่อเจอหน้ากันน้ำตาสักหยดฉันก็ไม่มีให้...
ฉันถามเค้าเรื่องรูป เค้าไม่ยอมรับ บอกถ่ายเล่นกัน/ฉันส่งข้อความที่ ผญ ส่งมา ให้ เค้าก็ไม่อ่าน
ไม่เป็นไร เค้าลอยตัวเหนือปัญหาตลอด
ฉันเลยเงียบไม่พูดต่อเพราะไม่มีประโยชน์อะไรที่จะพูดกับคนแบบนี้
ฉันเลยบอกความต้องการกับเค้า
เค้าบอก//เงินรายได้ของเค้าทุกอย่าง(เงินเดือน /ปันผล/โบนัส)เค้าให้หมดเลยอีกสองสามวันเค้าจะเอาสมุดธนาคาร/atmมาให้
(ซึ่งเป็นเวลากว่าสิบปีแล้วที่ฉันไม่เคยเห็นมันเลยเพราะเชื่อใจเค้าให้ฉันใช้เท่าไร ฉันก็ตามนั้น//อีกอย่างฉันเองก็หาเองได้)
เค้าเองขอใช้เดือนละหมื่น ฉันแทบไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน
. เห้ยย ทำไมมันง่ายแบบนี้
ในเมื่อตกลงตามนี้ฉันจึงขอให้เค้าเซนต์ในใบบันทึกตกลง....
เค้าก็เซนต์แต่โดยดีโดยที่ไม่ได้อ่าน
ถึงตอนนี้แล้วคำว่าเป็นครอบเป็นครัวมันห่างไกลจากฉันเหลือเกิน
เราจะจากกันด้วยดี...
ฉันคิด...ถ้าวันไหนเค้านำหลักฐานต่างๆมาให้ครบแล้ว
ฉันจะนำใบบันทึกข้อตกลงเข้าพบฝ่าย กมของหน่วยงานอีกทีเพื่อให้เค้าจัดการแบ่งโอนเข้าบ/ชของฉัน
ให้เป็นเรื่องเป็นราว ฉันจะไม่ไว้ใจ ผช คนนี้อีกต่อไป
และฉันก็ยังไม่หย่าใครที่จะเข้ามาในชีวิต ผช คนนี้ มันก็เป็นได้แค่เพียงเมียน้อย
และสุดท้ายอีกสักครั้งที่ฉันจะทำกับผู้ชายคนนี้คือฉันจะกราบขอบคุณเค้า//ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่เค้าให้ฉันกับลูกๆ//
เพราะนับต่อแต่นี้ไป ชีวิตเค้าก็จะไม่มีฉันอีกต่อไป///สำหรับลูกกับพ่อเค้าฉันไม่ส่งเสริมและไม่สนับสนุนเพราะเค้าโตแล้วและคิดเป็น
ขอบคุณที่อ่านเรื่งของฉันจบ คงไม่ว่ากันนะฉันขอ พท ระบายค่ะ