วสันต์คล้ายกลายเคลื่อนจวนเลื่อนลับ เหมันต์วนสลับกลับหวั่นไหว คนขี้หนาวร้าวรวดแสนปวดใจ จะหาใครร่วมหมอนนอนร่วมเตียง ติดป้ายแขวนข้างรั้วคงชัวร์กว่า หรือประกาศค้นหาด้วยเส้นเสียง ว่าใครหนอขอมาอยู่ร่วมเรียง

โลมมารุตยุดมโน ลมเจ้าไยใจร้ายคล้ายยั่วเย้าส่งความเหงาเร้ารั้นวันเหน็บหนาวนภาคราค่ำคืนกลืนแสงดาวแขสกาวราวกลับเลือนลับไป ลมโลมร่างพร่างหนาวราวสะท้านสั่นเทิ้มยามลามลิ่วผิวลูบไล้โลมาลุกปลุกชันพร

มองดาวเคลื่อนเกลื่อนฟ้าเวหาหาวระยิบแสงแววาวสกาวใสคนร้าวรวดปวดร่างอ้างว้างใจนอนระทมห่มไห้อยู่ในเรือนขาดคนหวงห่วงหาน่าอนาถใจแทบขาดบางคราวใครเล่าเหมือนนอนร้องไห้เหน็บหนาวอ้อนดาวเดือนขาดคนเยือนเยี่ยมเย้าส

คงได้แต่ฝากคำนำสื่อสารผ่านวานวัน นานเนิ่น เกินหน่ายหนีด้วยฤทัย หมายมั่น กานท์กวีวาดวลี มีพ้รอม  ที่น้อมนำ ตั้งแต่เริ่ม เติมฝัน หมายฟันฝ่าหญิงคนหนึ่ง ด้นดั้น จนถลำมนต์กวี ชี้ช่อง เหมือนจองจำให้กรอ

ในวันนี้ที่อ่อนล้า…………… มีมากมายปัญหาพาสับสน สุดร้าวรอน อ่อนไหวในกมล อยู่อย่างคนทุกข์ท้อทรมาน มองรอบกายดูคล้ายมีเพียงเรา อยู่กับเงาเคล้าคู่ผู้ผสาน เคียงข้างกายม

ราตรี นี้นาน ฝันหวาน ไปไย อากาศ เป็นใจ ในคืน แห่งจันทร์ เฮฮา สุขสันต์ ดื่มกัน อีกยาว ฟากฟ้า หมู่ดาว สกาว พราวพราย กอดคอ สหาย เมามาย ร้องเพลง เต้นรำ ครื้นเครง บรรเลง ดนตรี ขับขาน กวี นารี งดงาม

https://www.youtube.com/watch?v=S9L_OQmDK8c Cr. Net & Youtube เอ่ยคำรัก ผ่านม่านฟ้า ไปหาเจ้า ใจคลอเคล้า เคียงอยู่ข้าง ยามหลับฝัน รักพี่นี้ มอบให้น้อง ชั่วนิรันดร์ ยามหลับพลัน เคียงใจน้อง ปอง