ก่อนอื่นขอบอกก่อนว่า ที่ตั้งกระทู้ถาม ก็แค่สงสัยครับ
ที่สงสัยก็คือ เวลามีอบรม มีการเรียนการสอน
ทำไมบางท่าน เวลาสอนใคร ถึงยกตัวอย่าง "การ(ทำผิด1)ก็ดี การ(ทำผิด2)ก็ดี การ(ทำผิด3)ก็ดี" ครับ?
ยกตัวอย่างนะครับ
"การโกหกก็ดี, การเป็นชู้กับคนอื่นก็ดี, การฆ่าสัตว์ก็ดี .... "
เคยเจอการสอนลักษณะนี้ไหมครับ
ผมเคยได้เจอการสอนลักษณะนี้ ในสมัยเด็กๆ ครับ อาจจะไม่บ่อย แต่ก็ถือว่าเคยเจอครับ
และ เมื่อไม่นานมานี้ผมก็เพิ่งได้ยินจาก ทีวี ช่องหนึ่ง เป็นการสอนผ่านทีวี ก็ยกตัวอย่างการสอนประมาณนี้
คือผมรู้สึกว่า การยกตัวอย่างทำนองนี้ ทำให้สับสนได้ง่าย
ทำไมไม่สอนไปเลยหละครับว่า
"การโกหกเป็นสิ่งไม่ดี, การเป็นชู้กับคนอื่นเป็นสิ่งไม่ดี, การฆ่าสัตว์เป็นสิ่งไม่ดี"
คำถามก็คือ การสอนลักษณะ "การ(ทำผิด1)ก็ดี การ(ทำผิด2)ก็ดี การ(ทำผิด3)ก็ดี" นี้มีข้อดีอย่างไรครับ ทำไมถึงยกตัวอย่างลักษณะนี้ครับ
รบกวนแสดงความเห็นครับ
ขอบคุณครับ
ขออภัยที่สงสัยนะครับ
ทำไมบางท่าน เวลาสอนใคร ถึงยกตัวอย่าง "การ(ทำผิด1)ก็ดี การ(ทำผิด2)ก็ดี การ(ทำผิด3)ก็ดี" ครับ?
ที่สงสัยก็คือ เวลามีอบรม มีการเรียนการสอน
ทำไมบางท่าน เวลาสอนใคร ถึงยกตัวอย่าง "การ(ทำผิด1)ก็ดี การ(ทำผิด2)ก็ดี การ(ทำผิด3)ก็ดี" ครับ?
ยกตัวอย่างนะครับ
"การโกหกก็ดี, การเป็นชู้กับคนอื่นก็ดี, การฆ่าสัตว์ก็ดี .... "
เคยเจอการสอนลักษณะนี้ไหมครับ
ผมเคยได้เจอการสอนลักษณะนี้ ในสมัยเด็กๆ ครับ อาจจะไม่บ่อย แต่ก็ถือว่าเคยเจอครับ
และ เมื่อไม่นานมานี้ผมก็เพิ่งได้ยินจาก ทีวี ช่องหนึ่ง เป็นการสอนผ่านทีวี ก็ยกตัวอย่างการสอนประมาณนี้
คือผมรู้สึกว่า การยกตัวอย่างทำนองนี้ ทำให้สับสนได้ง่าย
ทำไมไม่สอนไปเลยหละครับว่า
"การโกหกเป็นสิ่งไม่ดี, การเป็นชู้กับคนอื่นเป็นสิ่งไม่ดี, การฆ่าสัตว์เป็นสิ่งไม่ดี"
คำถามก็คือ การสอนลักษณะ "การ(ทำผิด1)ก็ดี การ(ทำผิด2)ก็ดี การ(ทำผิด3)ก็ดี" นี้มีข้อดีอย่างไรครับ ทำไมถึงยกตัวอย่างลักษณะนี้ครับ
รบกวนแสดงความเห็นครับ
ขอบคุณครับ
ขออภัยที่สงสัยนะครับ