คือภาวนาทั้งสติ สมาธิ มานานหลายปี
จู่ๆวันหนึ่งเดินข้ามสะพานลอย
รู้สึกว่าร่างกายนี้ไม่ใช่ของเรา ไม่ใช่ตัวเรา
เหมือนเราแค่ทำหน้าที่ ยืมร่างกายนี้หายใจ
รับรู้รูปรสกลิ่นเสียงสัมผัส
รู้สุขรู้ทุกข์เท่านั้น

เห็นว่ากายและใจนี้มันคนละส่วนกัน
เห็นไปถึงสิ่งรอบตัว มันก็แค่ธาตุดินน้ำลมไฟ มันทำงานเอง
เราเกิดมาทำไมว้า  เกิดมาจากไหน แล้วคนที่ตายไปแล้วเขาไปอยู่ไหนกัน

มองไปรอบตัว รู้สึกว่า คนพวกนี้ไม่ใช่ คน ไม่ใช่สัตว์
มองเห็นร่างกายมันทำงานของมันเอง
เราไม่เคยไปสั่ง  มันทำงานของมันเอง แต่บางขณะเราก็สั่งได้
อ้าว นี่มันหุ่นยนต์นี่หว่า
หุ่นยนต์ที่ประกอบด้วย ดินน้ำลมไฟ
มีระบบกลไก ภายในที่ถูกออกแบบมาอย่างซับซ้อน


ธรรมชาติสร้างให้เรา อยู่ในร่างนี้ทำไม
เราไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริง