ถ้าจะศึกษาพุทธศาสนา จะต้องไม่มีความเชื่อใดๆ (ตามหลักกาลามสูตร)

เพราะความเชื่อนั้นจะมาขัดขวางไม่ให้เข้าถึงพุทธศาสนาที่แท้จริง

เมื่อต่างๆคนต่างมีความเชื่อ เมื่อมาศึกษาพุทธศาสนา จึงทำให้มีความเห็นไม่ตรงกัน แล้วก็มีแต่ความขัดแย้งทั้งในความเห็นและการปฏิบัติ

จึงจำเป็นที่จะต้องปล่อยวางความเชื่อทั้งหลายก่อน เพื่อให้จิตว่าง ก็จะทำให้สติปัญญาเป็นอิสระ ไม่ถูกความเชื่อครอบงำ

เมื่อสติปัญญาเป็นอิสระแล้ว ก็จะมองเห็นความจริงแท้ของธรรมชาติที่ว่า ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นล้วนไม่เที่ยง มีสภาวะที่ต้องทน และไม่ใช่ตัวตนของใครๆ

ในความจริงนั่นเองจะมีเหตุผลของมันอยู่ตัว ซึ่งไม่มีใครจะค้านได้

เมื่อศึกษาความจริง (ละทิ้งความเชื่อ) ก็จะทำให้ทุกคนที่ศึกษานั้นมีความเห็นที่ตรงกัน เพราะความจริงย่อมมีเพียงหนึ่ง ไม่มีสอง

แต่ถ้าศึกษาความเชื่อ ย่อมมีความเห็นที่แตกต่างกันมากมาย (อย่างเช่น เรื่องการเกิดใหม่ ที่ต่างคนก็ต่างเชื่อว่า วิญญาณ บ้าง จิตบ้าง กิเลสบ้าง กรรมบ้าง อวิชชาบ้าง ที่ไปเกิดใหม่ รวมทั้งเรื่องนรกใต้ดิน สวรรค์บนฟ้า และเรื่องเทวดา นางฟ้า เป็นต้น ที่ต่างคนก็ต่างความเห็น)

สาเหตุที่ชาวต่างชาติที่เขามีความรู้เขาไม่มาศึกษาพุทธศาสนาในประเทศเราก็เพราะ เขามองเห็นแต่ความเชื่อที่งมงาย ถ้าเขาเห็นเหตุผลและความจริงเขาจึงจะสนใจ