คือเรากับสามียู่กินกันมา4-5ปีแร้วค้ะ มีลูกด้วยกันหนึ่งคน เค้าเปนคนเจ้าอารมณ่ ขี้หงุดหงิด เค้าระงับอารมณ่ตัวเองไม่ได้
เอาแต่ใจตัวเอง เราเปนผู้หญิงไม่ว่าเราจะถูกหรือผิดเราก้ต้องยอมเค้าตลอด เค้ารักเพื่อนแคร่เพื่อนทุกอย่าง
แต่กับเราไม่เรยค้ะ รุสึกน้อยใจเหมือนกัน วันดีคืนดีระงับอารมณ่ตัวเองไม่ได้ก้ทำร้ายเราด่าว่าเราต่อหน้าคนอื่น
ไม่เกรงไจแม่กระทั้งพ่อแม่เรา เรายู่ไปแบบไม่มีค่า ไม่มีวันสำคัน เหมือนเปนของตายอ้ะค่ะ
รักเขาน้ะค้ะ พยามทำความรักไห้มันดีขึ้น พอเวลาเขาเย๊นเราก้พุดกะเค้าดีๆ ไม่ว่าเราจะถุกจะผิดเราก้ต้องยอมและผิดตลอด
เราควรทำไงดีค้ะเปิดไจคุยกันเปนร้อยๆครั้งแต่เค้าก้ว่าเค้าถุกอยูดี พออารมณ่เค้าขึ้นเค้าก้ห้ามตัวเองไม่ได้ยู่ดี
บางครั่งเราก้คิดว่าเค้าเปนประสาท เราเหนื่อยใจมากจะเลิกแต่ก้คิดว่าเค้าไม่ได้มีไคเลยไม่เลิก แต่ก้ทนมากค้ะ แต่คงทนไม่ได้ตลอด
เหมือนเราเปนที่ระบายอารมณ่เค้าค้ะ เอาอารมณ่ตัวเองเปนไหย่ เหนื่อยงานยังเหนื่อยใจอิก