ภูกระดึง in LOVE (ตอน: ระยะทางพิสูจน์ม้า ภูกระดึงพิสูจน์รักแท้)


เกริ่นนำ
ผมกับแฟนได้นัดหมายกันไปเที่ยวภูกระดึง เราทั้งคู่ยังไม่เคยไปภูกระดึงเลย ก็เลยตัดสินใจไปช่วงก่อนกลางเดือนพ.ย.ที่ผ่านมา เป้าหมายของการไปเที่ยวภูกระดึงในครั้งนี้ --> ก็เพื่อ --> พิสูจน์รักแท้ (ผมไม่เน้นวัตถุ แต่เน้นเหนื่อย) --> ตามสไตล์ผู้ชายโรแมนติกแบบบ้านๆ --> ฮิ๊ววววว ^^


สารบัญรูป
ผมได้คัดรูปที่จะรีวิวลงพันทิป 51 รูป (จริงๆถ่ายรูปไว้กว่า 500 รูป) แต่ถ้าลงหมดก็ดูจะน่ารักเกินไป คริคริ
ทางขึ้นภู 5.5 ก.ม. ทางลงอีก 5.5 ก.ม. เมื่อขึ้นถึงยอดภู ต้องเดินทางไปจุดพักเต๊นท์อีก 3.18 ก.ม. และเดินจากจุดพักเต๊นท์ไปผาต่างๆ ประมาณ 2-10 ก.ม. (ตัวเลขที่เห็นทั้งหมด ให้เพื่อนๆคูณด้วยสองนะครับ จึงจะเป็นระยะทางจริง อะจึ๋ย!!!)


ดำเนินเรื่อง
พร้อมร่วมเดินทางไปกับผมแล้วนะครับ ผมมีรูปรีวิว 51 รูป ตั้งแต่ขึ้นภู..ยันลงภู แบบเกือบละเอียดทุกจุด (เหมาะที่จะเป็นไกด์ไลน์ให้กับเพื่อนๆที่อยากจะไปขึ้นภูกระดึงกันครับ) ทุกรูปที่เห็นหน้าจะถูกบดบังด้วยแสงออร่านะจ้ะ และถึงแม้ผมจะไม่มีรูปวิวสวยๆมาให้เพื่อนๆได้ชมกัน แต่ที่แน่ๆ มีรูปเราสองคนให้ชมกันอย่างแน่นอนทุกจุดเลย --> ฮิ๊ววววว ^^


- - - - - - - - - - - - - มาเริ่มเดินทางด้วยกันเลยจ้า ^^


รูปที่ 1
ผมกับแฟนได้ขับรถออกเดินทางจากกรุงเทพฯ ใช้เวลาประมาณ 7 ช.ม. (เริ่มเดินทาง 15:00 - 22:00) ก็ถึงจ.เลยตอนสี่ทุ่ม เราไปพักกันที่รีสอร์ทเล็กๆที่อยู่ห่างจากอุทยานแห่งชาติภูกระดึงประมาณ 3 ก.ม. นอนพักหนึ่งคืน เพื่อเตรียมความพร้อมในวันพรุ่งนี้เช้า



รูปที่ 2
ถ่ายรูปคู่ก่อนไปเหนื่อย คริคริ



รูปที่ 3
ขับรถมาถึงหน้าปากทางเข้าอุทยานแห่งชาติภูกระดึง ตอนเช้าหมอกลงพอสมควร ตอนนี้ก็ 7 โมงเช้าแล้ว



รูปที่ 4
พอไปถึงคนตรึมเลย ยืนต่อแถวยาวเหยียดเป็นหางเว่า มองไปรอบๆ วัยรุ่นทั้งนั้นกว่า 85% เราก็รุ่นเหมือนกัน...แต่รุ่นเดอะ อิอิ
สิ่งที่เราจะต้องทำ 3 สิ่งก่อนจะขึ้นภูกระดึงก็คือ
1. ยืนต่อคิวซื้อบัตรเข้าอุทยานแห่งชาติภูกระดึง (รูปล่างซ้าย ช่อง 1 ด้านขวา)
2. ยืนต่อคิวจ่ายค่าเช่าเต๊นท์ของอุทยาน (รูปล่างซ้าย ช่อง 1 ด้านซ้าย)
3. เดินออกไปที่อาคาร 4 เพื่อไปชั่งน้ำหนักสัมภาระให้ลูกหาบแบกขึ้นไป (อย่าได้คิดประหยัดเงิน แบกของขึ้นไปเองนะครับ ลำพังแค่แบกตัวกรูของกรูก็เหนื่อยแทบจะขาดใจอยู่แล้ว)
ณ เวลาที่ยืนต่อแถวรอซื้อบัตร 7:36 (รูปล่างขวา)



รูปที่ 5
หลังจากจัดแจงซื้อบัตรผ่านและชั่งน้ำหนักสัมภาระเป็นที่เรียบร้อย ก็ได้เวลาเดินขึ้นภูกระดึง จำได้แม่นเลยว่าตอนเดินขึ้นเป็นเวลา 8:00 เพราะต้องยืนตรงเคารพธงชาติตอนเดินขึ้นพอดีเป๊ะ แล้วผมกับแฟนจะเดินขึ้นไปถึงภูซักกี่โมงเนี่ย ? ไว้มารอดูกันต่อครับ
รูปบน ป้ายทางขึ้น ซึ่งจะมีจุดพักต่างๆเป็นระยะๆ
รูปล่าง ลูกหาบแสนสวย --> ฮิ๊ววววว



รูปที่ 6
"ปางกกค่า" ป้ายแรกกว่าจะไต่ขึ้นมาถึง บอกตรงๆ ถอดใจตั้งแต่ 500 เมตรแรกแล้ว แต่ต้องท่องไว้เสมอ "ระยะทางพิสูจน์ม้า ภูกระดึงพิสูจน์รักแท้" ฮิ๊ววววว



รูปที่ 7
"ซำแฮก" เห็นป้ายนี้แล้วเข้าใจความหมายทันทีเลยว่า เหนื่อยหอบแฮกๆแบบสุดๆ ลมแทบจับ นี่ยังไต่มาไม่ถึงครึ่งของครึ่งทางเลย โอ๊ววว ท่องไว้ ท่องไว้ "ระยะทางพิสูจน์ม้า ภูกระดึงพิสูจน์รักแท้"



รูปที่ 8
ผมกำลังชี้จุดที่ยืนอยู่ "ซำแฮก" ดีนะที่มีแสงออร่าบังไว้ บอกเลยว่า สภาพหน้าตอนนั้นโทรมมาก >_<



รูปที่ 9
จุดนี้ เห็นเมฆระดับต่ำ (เมฆมีหลายระดับ)



รูปที่ 10
ว่าแล้ว ก็รีบดิ่งไปหาร้านอาหารก่อนเลย หิวมาก พลังงานใช้ไปหมดเกลี้ยงแล้ว ราคาอาหารก็ตามป้ายเลยครับ เมื่อเทียบราคากับการแบกของต่างๆขึ้นมา บอกได้เลยครับว่า ที่เห็นนี่..ราคาถูกแล้ว



รูปที่ 11
หน้าร้านป้าที่แวะไปนั่ง มีครบครับ ราคาก็ตามป้ายเลย ราคาไม่แพงอย่างที่คิด



รูปที่ 12
จัดไป กระเพราไก่ไข่ดาว และน้ำแข็งใสชื่นใจ ^^



รูปที่ 13
ระหว่างทางขึ้น ผมกับแฟนก็ไปเห็นกองหิน ซึ่งคงจะมีคนมากองไว้ คุณแฟนก็เลยช่วยกองด้วยอีกก้อน(เล็กๆๆๆ)



รูปที่ 14
ทางช่วงนี้ดีหน่อย เป็นทางลาดชัน ยังไม่ถึงกับต้องไต่ระห่ำ ว่าแล้วก็ของแช๊ะซักรูป



รูปที่ 15
"ซำบอน" มาถึงป้ายนี้ ผมเองก็เหงื่อท่วมตัวแล้ว คุณแฟนก็โพสท่าซะน่ารักเชียว ^^



รูปที่ 16
"ซำกกกอก" ถึงป้ายนี้ เหนื่อยแทบขาดใจ ตอนแช๊ะรูป คุณแฟนบอกให้ทำหน้าดูเริงร่า (ให้นึกถึงหน้าคนที่กำลังหอบแล้วหอบอีก)



รูปที่ 17
เมื่อวานฝนตก ทางเดินบางจุดจะแฉะๆ ลื่นๆ โชคดีที่ระหว่างทางเดินไม่มีฝนตก มีแต่แดด (เพราะถ้าฝนตก จะไปหลบที่ไหนหนอ)



รูปที่ 18
จุดนี้ ผมกับแฟนก็แวะร้านอาหารเติมพลังกันอีกรอบ จุดเด่นของแต่ละร้านคือ น้ำเฉาก๊วย น้ำแข็งไส และแตงโม



รูปที่ 19
"ซำกอซาง" มาถึงป้ายนี้ ขาผมเริ่มไม่ไหวละครับ แต่ใจสู้ซะอย่าง พี่โป่งหินเหล็กไฟเขาบอกไว้



รูปที่ 20
"ซำกกหว้า" มาถึงจุดนี้ ขึ้นไปอีกนิดก็เป็นร้านอาหารแล้ว แต่หากเพื่อนๆที่ช่างสังเกตจะพบว่า "พร่านพรานแป" ป้ายนี้ทำไมผมข้ามไป
คำตอบคือ "พร่านพรานแป" ป้ายนี้ล้มแน่นิ่งที่พื้นครับ คงต้องรอให้ทางจนท.มาจัดการตั้งป้ายให้มั่นคงกว่าเดิม



รูปที่ 21
"ซำกกไผ่" สมชื่อเลย ต้นไผ่ตรึม



รูปที่ 22
"ซำกกโดน" ไต่มาถึงจุดนี้ ผมนี้..รีบเข้าห้องน้ำก่อนเลย อัดอั้นมานาน อิอิ



รูปที่ 23
ยืนมองดูลูกหาบ รู้สึกทึ่งมาก เคยคิดมาเสมอว่าเรานี่ก็เป็นคนแข็งแรงนะ พอมาเดินขึ้นภูกระดึงเท่านั้นแหละ ผมนี้..เงียบเลย ยิ่งเจอลูกหาบแล้ว ขอบอกเลยครับว่า ลูกหาบไทย..ไม่แพ้ชาติใดในโลก
ลูกหาบคนนึง หาบสัมภาระ ไม่น้อยกว่า 70-100 ก.ก. แถมยังเดินไต่ขึ้นไปถึงยอดภูด้วยสองขา พื้นก็ลื่น ดินก็แฉะ ทางก็ชันแบบเดินด้วยสองขาไม่ได้ ต้องใช้สองแขนช่วยเกาะ แต่ลูกหาบเดินได้ มันสุดยอดตรงนี้แหละครับพี่น้อง


.
.
.
.
.
.


ไว้มาต่อรูปที่ 24 นะจ้ะ หนทางแห่งรักยังอีกยาวไกล