เริ่มด้วย ผมเองเคยแต่อ่านกระทู้จากพันทิปบ่อยแต่ไม่เคย สมัครเพื่อลงกระทู้แบบนี้ แต่คิดว่ากระทู้นี้คงช่วยเพิ่มกำลังใจ และเป็นแนวทางในการเปลี่ยนแปลงตัวเองของคนอื่นได้ไม่มากก็น้อย ก็เลยลองสมัครดู
ผมลดเป็น 2 ช่วงใหญ่คับ
เริ่มลด 16/07/56 - 07/12/56 น้ำหนัก 94+ ลงมาอยู่ 74.5 โดยการคุมอาหารแทบไม่ได้ออกกำลัง
ช่วง2 เริ่มออกกำลังเล่นที่บ้าน จาก74.5 > 65 ต่ำสุด และเริ่มเพิ่มน้ำหนักเอากล้ามเนื้อและรีดออกและเพิ่มและกำลังจะรีดอีกครั้ง จนถึงปัจจุบัน
ผมชื่อ แก็ปครับ อายุ 31 ส่วนสูงวัดเมื่อเช้า(13/11/57)ยังไงก็เท่าเดิม 174cm. น้ำหนัก 70.3 kg.
แต่ก่อนหน้านี้เคยหนักที่สุดในชีวิต 94+kg. (เลิกชั่งน้ำหนัก)
ชีวิตการกินประจำวันคือกินไปเรื่อยๆตามปกติ อยากก็กิน หิวไม่หิวก็จะกิน ที่ไหนมีบุฟเฟต์เปิดใหม่ลดราคาไปหมด ไก่ทอด ของทอด ช็อคโกแลต ของโปรด กินแบบสนุกสนานแบบคนปกติธรรมดา แล้วก็ถ่ายภาพอาหารที่ทานแชร์ลงโซเชี่ยลต่างๆ ไม่ถ่ายหน้าตัวเองอาย
คือรู้ว่าอ้วนแต่คนรอบข้างเพื่อนก็แซวแต่เหมือนเป็นเรื่องปกติ
"จะอ้วนไปไหนนิ ...... พี่จะเป็นเต่านินจาเละน่ะ ......"
คือกินจนไม่สนใจหรือสังเกตตัวเองเลยว่ามัน บวมขนาดไหน
เราก็อายๆแต่ก็ไม่สนใจเพราะก็ใช้ชีวิตได้แบบปกติ ไม่ได้รู้สึกว่ามันแปลกอะไร คนอื่นก็อ้วน และก็อ้วนกว่าเราอีก
แต่จุดเปลี่ยนแปลงมันเริ่มซึมๆ เข้ามา จากการใช้ชีวิตประจำวันนี่ละครับ
- เริ่มจากการหาเสื้อผ้าใส่ ปกติเสื้อผ้าผู้ชาย ก็มีขายน้อยอยู่แล้ว นี่พอมันอ้วนอีก size ที่จะใส่ก็มาหายากไปอีก เสื้อจากLก็ต้อง XLจนถึงXXL
เพื่อให้มันใหญ่กว่าพุงเรา ใส่จะได้กลืนๆ
กางเกง ก็เอว ปาไป 38" อยากใส่ยีนส์บ้างก็หาลำบาก พอมีใส่ก็ไม่เห็นเท่ห์แบบคนอื่น ขาเป็นปล้องๆ ใส่แต่กางเกงฮิบฮอบ(พวก3-4ส่วน) ไม่ได้อยากฮิบเลย
ไปงานพิธีอะไรหาชุดใส่ยาก ขนาดไม่มี สู้ไม่ไปดีกว่า เลยกลายเป็นคนเก็บตัวไปโดยไม่รู้ตัว
-ด้านสุขภาพเป็นคนไม่ออกกำลังกายเลยเป็นทุนเดิม ก็กินนอนดูหนังเล่นคอม ทำงานก็กับคอม จนเริ่มปวดหลังมากขึ้น ปวดขา ลุกเร็วๆมีหน้ามืดไม่เคยเป็นมาก่อน
พอตอนนี้เริ่มคิดว่าอยากทำอะไรสักอย่าง
เลยคิดงั้น"เริ่มออกกำลังกายแล้วกัน" แต่อะไรล่ะที่มันเล่นแล้วคนอื่นไม่เห็น เพราะเราอาย ให้ไปวิ่งแบบอ้วนๆ หรือไปฟิสเนตก็เปลืองเงิน จะเล่นได้แค่ไหนก็ไม่รู้
หาๆไปมาจบที่.. กระโดดเชือก ง่ายสุด พื้นที่น้อย เล่นคนเดียวที่บ้าน จัดไป
พอจะเล่นก็ลง facebook ก็เลย .... "เริ่มลดน้ำหนักเละ"
comment ตามมา อันนี้ ผมไม่โกรธเพื่อนคนนี้นะ มันจุดประกายผมเลย มันโพสว่า ......... " อย่างอ่านะ ต้องโดดเป็นล้านอ่ะ "
มันรู้สึกแบบทำไมว่ะ เรามันขนาดนั้นเลยหราไง กุจะทำให้ได้ (ตอนคิดยังกินน้ำอัดลม ขนมพักเหนื่อยอยู่เลย กำ)
แล้วก็เริ่มจะลดน้ำหนักแบบจริงๆจังๆ วันๆอยู่กับคอม ก็หาในเนตนี้ล่ะ ไปเจอของ คุณจอนวิญญูตอนนั้น "good shape save cost"
วิธีทำ ลดยังไง ลดแบบไหน
เริ่มจาก นับแคล (พื้นฐาน แต่เป็นแรกเริ่มของคนลดน้ำหนัก และ รักสุขภาพเลย)
คำนวณ BMR BMI ตอนนั้นดูแค่นั้นคือให้ผอมให้เร็วลงไวๆที่สุด
ช่วงแรกคือยังไม่ศึกษาเริ่มกล้ายเนื้อสลายตัวจากการทานน้อย อย่างที่บอกอยากผอม คือกิน วันละ 800kcal เท่านั้น ไม่สนอย่างอื่น
ผลออกมาลดจริง ลงจริง
(ตอนนี้ นน. 74.5 12/2013 โดย cardio 15-20 นาที พวก วิ่งเบาๆ กระโดดเชือกวันละ 200
กระโดดตบ200 วิดพื้น ลุกนั่ง ซิดอัพ เซตละ 20 วันนึงเล่น 3 เซต และตามด้วยการยกดัมเบล เบาๆข้างละ 1.5kg. และเปลี่ยนเป็น6kg.อาทิตย์นึงทำ4-5ครั้ง
กินแต่
-เช้า ต้มเลือดหมู ข้าว1ถุง
-เที่ยง กินส้มตำไท(ลาบหมู) ไม่ชูรส ไม่หวาน ข้าวเหนียว1ถุง
-เย็น โยเกิร์ต ขนมปัง 2แผ่น นม
แอปเปิ้ล 1-2ลูก น้ำเปล่ามากๆ
กินแต่แบบนี้ แทบทุกมื้อ เย็นมีเปลี่ยนเป็นผักต้ม แกงจืดบ้าง
ตอนนี้เริ่มอยากมีกล้ามบ้าง (ฝันๆฟุ้งๆไป) เอาไงดีก็เหมือนเดิม เปิดเนต ดู youtube หาที่ออกกำลังกายในบ้าน ยืมดัมเบลสีชมพูน้องมาเล่น อันละ 1.5หรือ2kg. ไม่แน่ใจ
และเริ่มซื้อเป็น 6โล ซื้อข้างเดียวด้วย กลัวเปลือง เพราะคิดว่ายกเล่นๆ ราคาแพง
พอเริ่มออกทุกวัน โดดเชือกทุกวันๆละ 100 ครั้ง โดด 10เซต ทุกวัน เป็น 100ครั้ง 20เซต และปัจจุบัน 120ครั้ง(ต่อนาที) 25เซต
จนคุณน้าข้างบ้านที่รู้จักกันเห็นออกกำลังบ่อย บอกมีดัมเบลไม่ได้ใช้แต่เก่าหน่อย กับม้าปรับระดับเอามั้ย
ผมรีบเลย ได้มา 7 kg 8kg 9kg อย่างละข้าง 555+ ดูพิการๆน่ะ ผมว่า
แต่ก็เล่นไปทุกวัน ผมเล่น 6 วันพัก1 วัน
และเริ่มมาดูเพจสุขภาพมากขึ้น เพิ่มความรู้ให้ตัวเอง เริ่มทำอาหารกินเอง เริ่มศึกษาท่าออกกำลังจริงๆจัง
อ่านเกือบทุกเม้นท์ในเพจดังๆ ตอนมีคนมาถาม แล้วเอามาปรับใช้กับตัวเอง
และเริ่มเพิ่มน้ำหนักทำอาหารกินเอง นับแคล จ่ายตลาดเอง เลือกของเอง มาตลอด
จน.........
ดัมเบลที่บอก 6kg-7kg-8kg-9kg อย่างละ1 ข้าง
สุดท้าย
ผมพอเข้าใจคนที่ลดน้ำหนักหรือออกกำลังกายและไม่ได้ตามเป้า ท้อ อย่าเลิก ผมก็เป็นบ่อยๆ อยากให้คิดแบบนี้ดู
มองดูเราก่อน : ให้นึกถึงวันแรกที่เราเริ่มทำมัน วันแรกที่เราคิดจะทำมัน จะเริ่มจาก0อีกหรอ
มองดูคนอื่น : ทำไมคนอื่นเค้าถึงทำได้ จะให้คนอื่นแซวเราอีกหรอ
" ตอนนี้ผมมาไกลเกินที่คิดไว้มากแล้ว ที่เหลือผมถือว่าเป็นกำไรครับ "
ถ้าเขียนพาดพิงหรือกระทบใครขออภัยมาในที่นี้ด้วยครับ
** ig ..
https://www.instagram.com/gappy_jee/
จากไออ้วนหัวเหม่ง ไม่กล้าถ่ายรูปตัวเอง จนลดน้ำหนักกลายเป็น คนอีกครั้ง!!
ผมลดเป็น 2 ช่วงใหญ่คับ
เริ่มลด 16/07/56 - 07/12/56 น้ำหนัก 94+ ลงมาอยู่ 74.5 โดยการคุมอาหารแทบไม่ได้ออกกำลัง
ช่วง2 เริ่มออกกำลังเล่นที่บ้าน จาก74.5 > 65 ต่ำสุด และเริ่มเพิ่มน้ำหนักเอากล้ามเนื้อและรีดออกและเพิ่มและกำลังจะรีดอีกครั้ง จนถึงปัจจุบัน
ผมชื่อ แก็ปครับ อายุ 31 ส่วนสูงวัดเมื่อเช้า(13/11/57)ยังไงก็เท่าเดิม 174cm. น้ำหนัก 70.3 kg.
แต่ก่อนหน้านี้เคยหนักที่สุดในชีวิต 94+kg. (เลิกชั่งน้ำหนัก)
ชีวิตการกินประจำวันคือกินไปเรื่อยๆตามปกติ อยากก็กิน หิวไม่หิวก็จะกิน ที่ไหนมีบุฟเฟต์เปิดใหม่ลดราคาไปหมด ไก่ทอด ของทอด ช็อคโกแลต ของโปรด กินแบบสนุกสนานแบบคนปกติธรรมดา แล้วก็ถ่ายภาพอาหารที่ทานแชร์ลงโซเชี่ยลต่างๆ ไม่ถ่ายหน้าตัวเองอาย
คือรู้ว่าอ้วนแต่คนรอบข้างเพื่อนก็แซวแต่เหมือนเป็นเรื่องปกติ
"จะอ้วนไปไหนนิ ...... พี่จะเป็นเต่านินจาเละน่ะ ......"
คือกินจนไม่สนใจหรือสังเกตตัวเองเลยว่ามัน บวมขนาดไหน
เราก็อายๆแต่ก็ไม่สนใจเพราะก็ใช้ชีวิตได้แบบปกติ ไม่ได้รู้สึกว่ามันแปลกอะไร คนอื่นก็อ้วน และก็อ้วนกว่าเราอีก
แต่จุดเปลี่ยนแปลงมันเริ่มซึมๆ เข้ามา จากการใช้ชีวิตประจำวันนี่ละครับ
- เริ่มจากการหาเสื้อผ้าใส่ ปกติเสื้อผ้าผู้ชาย ก็มีขายน้อยอยู่แล้ว นี่พอมันอ้วนอีก size ที่จะใส่ก็มาหายากไปอีก เสื้อจากLก็ต้อง XLจนถึงXXL
เพื่อให้มันใหญ่กว่าพุงเรา ใส่จะได้กลืนๆ
กางเกง ก็เอว ปาไป 38" อยากใส่ยีนส์บ้างก็หาลำบาก พอมีใส่ก็ไม่เห็นเท่ห์แบบคนอื่น ขาเป็นปล้องๆ ใส่แต่กางเกงฮิบฮอบ(พวก3-4ส่วน) ไม่ได้อยากฮิบเลย
ไปงานพิธีอะไรหาชุดใส่ยาก ขนาดไม่มี สู้ไม่ไปดีกว่า เลยกลายเป็นคนเก็บตัวไปโดยไม่รู้ตัว
-ด้านสุขภาพเป็นคนไม่ออกกำลังกายเลยเป็นทุนเดิม ก็กินนอนดูหนังเล่นคอม ทำงานก็กับคอม จนเริ่มปวดหลังมากขึ้น ปวดขา ลุกเร็วๆมีหน้ามืดไม่เคยเป็นมาก่อน
พอตอนนี้เริ่มคิดว่าอยากทำอะไรสักอย่าง
เลยคิดงั้น"เริ่มออกกำลังกายแล้วกัน" แต่อะไรล่ะที่มันเล่นแล้วคนอื่นไม่เห็น เพราะเราอาย ให้ไปวิ่งแบบอ้วนๆ หรือไปฟิสเนตก็เปลืองเงิน จะเล่นได้แค่ไหนก็ไม่รู้
หาๆไปมาจบที่.. กระโดดเชือก ง่ายสุด พื้นที่น้อย เล่นคนเดียวที่บ้าน จัดไป
พอจะเล่นก็ลง facebook ก็เลย .... "เริ่มลดน้ำหนักเละ"
comment ตามมา อันนี้ ผมไม่โกรธเพื่อนคนนี้นะ มันจุดประกายผมเลย มันโพสว่า ......... " อย่างอ่านะ ต้องโดดเป็นล้านอ่ะ "
มันรู้สึกแบบทำไมว่ะ เรามันขนาดนั้นเลยหราไง กุจะทำให้ได้ (ตอนคิดยังกินน้ำอัดลม ขนมพักเหนื่อยอยู่เลย กำ)
แล้วก็เริ่มจะลดน้ำหนักแบบจริงๆจังๆ วันๆอยู่กับคอม ก็หาในเนตนี้ล่ะ ไปเจอของ คุณจอนวิญญูตอนนั้น "good shape save cost"
วิธีทำ ลดยังไง ลดแบบไหน
เริ่มจาก นับแคล (พื้นฐาน แต่เป็นแรกเริ่มของคนลดน้ำหนัก และ รักสุขภาพเลย)
คำนวณ BMR BMI ตอนนั้นดูแค่นั้นคือให้ผอมให้เร็วลงไวๆที่สุด
ช่วงแรกคือยังไม่ศึกษาเริ่มกล้ายเนื้อสลายตัวจากการทานน้อย อย่างที่บอกอยากผอม คือกิน วันละ 800kcal เท่านั้น ไม่สนอย่างอื่น
ผลออกมาลดจริง ลงจริง
(ตอนนี้ นน. 74.5 12/2013 โดย cardio 15-20 นาที พวก วิ่งเบาๆ กระโดดเชือกวันละ 200
กระโดดตบ200 วิดพื้น ลุกนั่ง ซิดอัพ เซตละ 20 วันนึงเล่น 3 เซต และตามด้วยการยกดัมเบล เบาๆข้างละ 1.5kg. และเปลี่ยนเป็น6kg.อาทิตย์นึงทำ4-5ครั้ง
กินแต่
-เช้า ต้มเลือดหมู ข้าว1ถุง
-เที่ยง กินส้มตำไท(ลาบหมู) ไม่ชูรส ไม่หวาน ข้าวเหนียว1ถุง
-เย็น โยเกิร์ต ขนมปัง 2แผ่น นม
แอปเปิ้ล 1-2ลูก น้ำเปล่ามากๆ
กินแต่แบบนี้ แทบทุกมื้อ เย็นมีเปลี่ยนเป็นผักต้ม แกงจืดบ้าง
ตอนนี้เริ่มอยากมีกล้ามบ้าง (ฝันๆฟุ้งๆไป) เอาไงดีก็เหมือนเดิม เปิดเนต ดู youtube หาที่ออกกำลังกายในบ้าน ยืมดัมเบลสีชมพูน้องมาเล่น อันละ 1.5หรือ2kg. ไม่แน่ใจ
และเริ่มซื้อเป็น 6โล ซื้อข้างเดียวด้วย กลัวเปลือง เพราะคิดว่ายกเล่นๆ ราคาแพง
พอเริ่มออกทุกวัน โดดเชือกทุกวันๆละ 100 ครั้ง โดด 10เซต ทุกวัน เป็น 100ครั้ง 20เซต และปัจจุบัน 120ครั้ง(ต่อนาที) 25เซต
จนคุณน้าข้างบ้านที่รู้จักกันเห็นออกกำลังบ่อย บอกมีดัมเบลไม่ได้ใช้แต่เก่าหน่อย กับม้าปรับระดับเอามั้ย
ผมรีบเลย ได้มา 7 kg 8kg 9kg อย่างละข้าง 555+ ดูพิการๆน่ะ ผมว่า
แต่ก็เล่นไปทุกวัน ผมเล่น 6 วันพัก1 วัน
และเริ่มมาดูเพจสุขภาพมากขึ้น เพิ่มความรู้ให้ตัวเอง เริ่มทำอาหารกินเอง เริ่มศึกษาท่าออกกำลังจริงๆจัง
อ่านเกือบทุกเม้นท์ในเพจดังๆ ตอนมีคนมาถาม แล้วเอามาปรับใช้กับตัวเอง
และเริ่มเพิ่มน้ำหนักทำอาหารกินเอง นับแคล จ่ายตลาดเอง เลือกของเอง มาตลอด
จน.........
ดัมเบลที่บอก 6kg-7kg-8kg-9kg อย่างละ1 ข้าง
สุดท้าย
ผมพอเข้าใจคนที่ลดน้ำหนักหรือออกกำลังกายและไม่ได้ตามเป้า ท้อ อย่าเลิก ผมก็เป็นบ่อยๆ อยากให้คิดแบบนี้ดู
มองดูเราก่อน : ให้นึกถึงวันแรกที่เราเริ่มทำมัน วันแรกที่เราคิดจะทำมัน จะเริ่มจาก0อีกหรอ
มองดูคนอื่น : ทำไมคนอื่นเค้าถึงทำได้ จะให้คนอื่นแซวเราอีกหรอ
" ตอนนี้ผมมาไกลเกินที่คิดไว้มากแล้ว ที่เหลือผมถือว่าเป็นกำไรครับ "
ถ้าเขียนพาดพิงหรือกระทบใครขออภัยมาในที่นี้ด้วยครับ
** ig .. https://www.instagram.com/gappy_jee/