สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรก ในการขอระบายความในใจ ในเรื่องของความรักที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของฉัน
คนเราทุกคนย่อมต้องการความรัก ฉันก็เช่นกันค่ะ เริ่มเลยนะค่ะ
ฉันกับแฟน  เราคบกัน อยู่กินกันมาโดยที่ยังไม่ได้แต่งงานมา 2 ปีค่ะ
แต่ที่บ้านรับรู้ค่ะ เขาเป็นคนที่น่าเชื่อถือมาก ถึงอายุจะน้อยกว่าฉัน แต่ความคิดในการใช้ชีวิตเขาดีค่ะ
แต่เขาจะเป็นคนที่เก็บกดเรื่องว่า ทำไมชีวิตเราไม่ดีเหมือนคนอื่น ทำไมมีแต่หนี้สิน (เพราะเราใช้จ่ายเยอะเกินค่ะ)
เขาพูดกับฉันมาเสมอว่า อยากให้เปิดใจไปหาคนที่ฐานะดีกว่าเขา แล้วทำไมฉันต้องหาค่ะ เพราะฉันรักเขา
มั่นใจในตัวเขาว่า เขาต้องเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดี (ยังไม่มีลูกด้วยกันค่ะ) เขาต้องพาฉันไปมีอนาคตที่ดี
ตลอดเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน ฉันมีความสุข ฉันพยายามให้กำลังใจเขา ให้เขาไม่คิดเรื่องแบบนั้น เรื่องฐานะอะไรแบบนี้
ฉันให้ความไว้ใจ เชื่อใจ ในตัวเขา 100 % ค่ะ ไม่เคยแม้แต่จะเช็คโทรศัพท์เขาเลย
แต่แล้ว เรื่องบางอย่างก็เกิดขึ้น เพราะเขาเมา และนอนอยู่ ฉันเลยเอาโทรศัพท์เขามาดูค่ะ
ฉันไปเจอข้อความในไลน์ค่ะ เขาคุยกับผู้หญิงอีกคน คุยแบบบอกยังรักกันอยู่    ....   เงิบค่ะ
แล้วฉันเป็นตัวอะไรค่ะ แล้วทุกอย่างที่อยู่กับฉัน มันไม่มีความหมายเลยหรอค่ะ
พอฉันรู้เรื่องราวของเขากับผู้หญิงคนนั้น เขาบอกว่าเขาแค่ใช้เป็นเครื่องมือในการบอกเลิกฉัน
ฉันก็ถามว่าเขายังรักฉันไหม เขาบอกว่า เขารักฉันมาก จนทำให้ทิ้งฉันไม่ลง ไม่อยากทำให้ฉันเสียใจ
ฉันก็ถามอีกว่า แล้วกับผู้หญิงคนนั้น รักเขาไหม เขาก็ตอบว่า แค่รู้สึกดี....เฉยๆ
และสุดท้ายฉันก็เลยบอกเขาไปว่า โอเค ตกลงว่าจะเลิกกันใช่ไหม แยกทางกันใช่ไหม เขาก็บอกว่า ใช่ค่ะ
แล้วเขาก็บอกฉันว่า ถึงจะแยกทางกัน ผู้หญิงคนนั้นก็ไม่มีทางมาแทนที่ฉันได้
ฉันก็อึ้งนิดนึงค่ะ พอตั้งสติ คิดดูดีๆแล้ว เขาคงไม่ได้รักฉันแล้วจริงๆค่ะ
ถึงอยู่กันไป สักวัน เรื่องแบบนี้ก็ต้องเกิดอยู่ดี
.......................................

สุดท้ายนี้ เราก็ต้องรักตัวเองค่ะ ดูแลตัวเอง ให้เขาได้เห็นว่า ถึงไม่มีเขา ฉันก็อยู่ได้ สบายมาก
ถามว่าเสียใจไหม เสียใจมากค่ะ ไม่คิดว่าเขาจะทำกับเราได้ขนาดนี้
แต่ ... ต้องใช้เวลาอยู่กับตัวเอง ทบทวนเรื่องราวต่างๆ แล้วก็เริ่มต้น โสด อีกครั้ง แค่นั้นจริงๆ