ฉันท้องได้2 เดือน ไม่มีคัยรับผิดชอบ..
เรื่องมันมีอยู่ว่า..
ฉันคบกับผู้ชายคนนึงที่ เค้าพยามทำทุกทางให้ชั้นเข้าใจว่าเปนคนดี น่าสงสาร และรักฉันจริงๆ เวลาผ่านไปสักพัก เราก็คบกัน ฉันขอร้องให้เขาคุม แต่เค้าก็ไม่ยอมสักทาง แม้กระทั่งชั้นจะกินยาคุม ด้วยความประมาท และไว้ใจคนรัก ที่บอกว่าเค้าจะรับผิดชอบ ถึงแม้จะไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนี้และเปนกังวลอยู่มาก แต่เค้าก็ไม่ยอมให้คุม และไม่มีการป้องกันใดๆ มันก็ผิดที่ชั้น..ที่ยอม และพลาด ประมาทไปจริงๆ ด้วยความรักและไว้ใจ..
ตอนที่รู้ว่าท้อง เค้าก็ดูแลอย่างดี เพราะทางบ้านเค้ามีฐานะ เค้าเชื่อว่า ทางบ้านเค้าจะรับผิดชอบเรื่องทื่เกิดขึ้นได้ แต่ก็ไม่มีใครับ หรือช่วย เพราะเหตผลว่าผช.คนนี้ทำเรื่องราวไว้มากมาย จนไม่มีใครอยากช่วยเหลือ แม้จะเปนพ่อ เปนย่า ก็ตาม.. ซึ่งฉันก็ไม่รู้ว่าเค้าเคยทำอะไรเลวร้ายไว้บ้าง..
ผ่านมาเกือบเดือน ตอนนี้ชั้นท้องได้2เดือน เลิกคิดที่จะให้ใคมารับผิดชอบ และยังเจ็บ เสียใจ เพราะความไว้ใจที่ตัวเองมีให้คนๆนั้น แต่ก็ต้องตัดใจ ไม่คิดตอกย้ำตัวเอง เพราะตอนนี้ผช.คนนั้น บอกลา และหายไปจากชีวิตฉันแล้ว เพราะฉันพูดว่า จะเอาออก..เค้าก็หายไปเลย
ฉันยังอุ้มท้องอยู่ และคิดไม่ตกว่า จะทำยังไง
1. ฉันถือศีล เคยปฏิบัติธรรม สวดมน ฉันกลัวบาปและไม่เคยคิดจะเอาออกเลย กลัวชีวิตแย่ไปกว่านี้ กลัวจริงๆ ถ้าเอาไว้ บ้านชั้นมีแม่ พี่สาว ซึ่งตอนนี้พี่รับภาระคนเดียว ฉันเรียนจบ กำลังจะสอบโทอิค เพื่องาน แต่ดันมาท้องสะก่อน ถ้าเอาไว้ พี่มีรายได้ไม่พอสำหรับทุกคน เราไม่มีเงินจริงๆ.. พี่สาวขายขนม รายได้พออยู่กินได้ แต่รายจ่ายที่จะเพิ่มขึ้นสำหรับ ช่วงที่ท้อง ไม่มีแน่ๆ
ชั้นละอายใจ ที่จะต้องเห็นทุกคนอยู่ลำบาก ไปกว่านี้
2. เอาเดกออก แล้วเริ่มชีวิตใหม่ แต่ตราบาปคงฝังใจไปตลอดชีวิต
ฉันมืดแปดด้าน ฉันพลาดเอง..ช่วยฉันคิดที
ฉันท้อง ไม่มีพ่อ ควรทำไงต่อไปดี
เรื่องมันมีอยู่ว่า..
ฉันคบกับผู้ชายคนนึงที่ เค้าพยามทำทุกทางให้ชั้นเข้าใจว่าเปนคนดี น่าสงสาร และรักฉันจริงๆ เวลาผ่านไปสักพัก เราก็คบกัน ฉันขอร้องให้เขาคุม แต่เค้าก็ไม่ยอมสักทาง แม้กระทั่งชั้นจะกินยาคุม ด้วยความประมาท และไว้ใจคนรัก ที่บอกว่าเค้าจะรับผิดชอบ ถึงแม้จะไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนี้และเปนกังวลอยู่มาก แต่เค้าก็ไม่ยอมให้คุม และไม่มีการป้องกันใดๆ มันก็ผิดที่ชั้น..ที่ยอม และพลาด ประมาทไปจริงๆ ด้วยความรักและไว้ใจ..
ตอนที่รู้ว่าท้อง เค้าก็ดูแลอย่างดี เพราะทางบ้านเค้ามีฐานะ เค้าเชื่อว่า ทางบ้านเค้าจะรับผิดชอบเรื่องทื่เกิดขึ้นได้ แต่ก็ไม่มีใครับ หรือช่วย เพราะเหตผลว่าผช.คนนี้ทำเรื่องราวไว้มากมาย จนไม่มีใครอยากช่วยเหลือ แม้จะเปนพ่อ เปนย่า ก็ตาม.. ซึ่งฉันก็ไม่รู้ว่าเค้าเคยทำอะไรเลวร้ายไว้บ้าง..
ผ่านมาเกือบเดือน ตอนนี้ชั้นท้องได้2เดือน เลิกคิดที่จะให้ใคมารับผิดชอบ และยังเจ็บ เสียใจ เพราะความไว้ใจที่ตัวเองมีให้คนๆนั้น แต่ก็ต้องตัดใจ ไม่คิดตอกย้ำตัวเอง เพราะตอนนี้ผช.คนนั้น บอกลา และหายไปจากชีวิตฉันแล้ว เพราะฉันพูดว่า จะเอาออก..เค้าก็หายไปเลย
ฉันยังอุ้มท้องอยู่ และคิดไม่ตกว่า จะทำยังไง
1. ฉันถือศีล เคยปฏิบัติธรรม สวดมน ฉันกลัวบาปและไม่เคยคิดจะเอาออกเลย กลัวชีวิตแย่ไปกว่านี้ กลัวจริงๆ ถ้าเอาไว้ บ้านชั้นมีแม่ พี่สาว ซึ่งตอนนี้พี่รับภาระคนเดียว ฉันเรียนจบ กำลังจะสอบโทอิค เพื่องาน แต่ดันมาท้องสะก่อน ถ้าเอาไว้ พี่มีรายได้ไม่พอสำหรับทุกคน เราไม่มีเงินจริงๆ.. พี่สาวขายขนม รายได้พออยู่กินได้ แต่รายจ่ายที่จะเพิ่มขึ้นสำหรับ ช่วงที่ท้อง ไม่มีแน่ๆ
ชั้นละอายใจ ที่จะต้องเห็นทุกคนอยู่ลำบาก ไปกว่านี้
2. เอาเดกออก แล้วเริ่มชีวิตใหม่ แต่ตราบาปคงฝังใจไปตลอดชีวิต
ฉันมืดแปดด้าน ฉันพลาดเอง..ช่วยฉันคิดที