หวัดดีเราท้องได้6เดือนเเล้ว เราอยากระบายความรู้สึกที่บอกคนรอบข้างไม่ได้ ท้องไม่มีพ่อ เราไม่เคยอายสักนิด ใครถามกาเเฟนเรา เราก็กล้าตอบว่าเราไม่มีเเฟนเลิกกับเเฟนตั้งเเต่รู้ว่าท้อง เพราะคำว่าไม่พร้อมของเเฟน เเต่เราในเมื่อท้องเค้าเเล้ว ไม่ว่ายังไงเราก็ต้องพร้อมสำหรับมีเค้าทุกอย่าง ตัดขาดจากเเฟนไม่ติดต่อกันอีกเลย เราอยู่ได้สบายมาก  เเต่บางทีอารมณ์ของคนท้อง มันก็มีน้อยใจตัวเองเหมือนกัน ที่ต้องอยู่คนเดียว กินคนเดียว อุ้มท้องไปใหนมาใหนคนเดียว บางทีก็อิจฉาคนอื่นที่มีเเฟนคอยดูเเลตลอด ไปฝากท้องที่โรงพยาบาล เราเห็นคนอื่นมีเเฟนพามา ขับรถมาส่งมานั่งคอยเรารู้สึกน้อยใจตัวเองนะ ที่เราไม่มีอย่างเค้า ยิ่งใกล้คลอดยิ่งไปใหนมาใหนลำบาก เเต่ก็ต้องทนเป็นคุณเเม่เลี้ยงเดี่ยวให้ดีที่สุด