วันนี้ไปธนาคารหนึ่งมา (ขอไม่เอ่ยนาม) ไปกดบัตรคิวแล้วได้หมายเลขที่ระบุเลขที่ 107 ต้องรออีก 23 คิว
เราก็ว่า โอเค คิวแค่นี้ นั่งรอแป้บเดียว คงจะได้ทำธุระของตัวเองให้เสร็จ แต่แล้ว...ว....ว..

ตรงที่พนักงานต้องนั่งทำรายการให้ลูกค้านั้นเปิดเคาน์เตอร์แค่คนเดียว อีก5-6 ปิดให้บริการ เราก็สงสัยในใจว่า
เค้าหายไปไหนกันหมด นี่แค่บ่ายโมงเอง เหลือบไปดูแถวๆ ข้างในออฟฟิตที่ทำหน้าที่ เปิดบัญชีใหม่ให้กับลูกค้า มี 2 คน และ
เห็นอีก 2 คน เดินไปเดินมา (ธนาคารนี้เปิดในห้าง)

ระหว่างที่รออยู่พนักงานก็น่าเห็นใจนะเพราะมีแค่คนเดียว แต่...ช้ามาก มีบางคนทำรายการไม่ต่ำกว่าสิบนาที แม่เจ้า!  ช่างนานเสียยิ่งกระไร
พอถึงคิวคุณลุงในมาดอาเฮีย แกเลยถามพนักงานว่า "เพื่อนออกไปขายประกันกันหมดหรอ"
พนักงานบอกว่า "ครับ" คุณลุงเลยพูดแซวว่า แหม ขยันทำยอดกันเสียจริงนะ เราก็อย่าพึ่งลาออกซะล่ะ นั่งทำอยู่แค่คนเดียว ว่าแต่ลุงก็เหนื่อยเหมือนกันนะ ที่รอนานเกือบชม.ขนาดนี้ พนักงานก็พูด "ครับ" อีกเป็นหนที่สอง

คิวคุณลุง 94 ของเรา 107 ไม่น่าเชื่อว่า การรอคิวของเรานั้น กินเวลาไปเกือบ ชม.ครึ่ง!!!!

เราแค่สงสัยว่า ทำไมธนาคารในห้างที่เปิดซะใหญ่โต แต่เปิดช่องให้บริการแค่ช่องเดียว

***หรือตอนนี้ อาชีพหลักของธนาคารคือ...ขายประกัน?!?!?!?!