เริ่มปั่นจักรยานมาได้ 2 เดือน จากปั่นชิวๆ แถวบ้าน จนเริ่มออกทริปบ่อยๆ หลังๆ เสาร์ – อาทิตย์ ที่บ้านยังไม่ทันตื่น  เราก็เอาจักรยานออกมาปั่นละ กลับบ้านอีกทีก็โน่น เย็น – ค่ำ  อาทิตย์แรกๆ ที่บ้านก็ยังถามแค่ว่า จะไปปั่นที่ไหน กลับกี่โมง  หลังๆ เริ่มมีคำถามเพิ่ม  จะไปแข่งรึไง  ปั่นเอาเป็น เอาตายขนาดนี้  (พร้อมกับทำหน้าดุ) TT   พอจะถึงวันเสาร์ – อาทิตย์ ทีไร เริ่มเครียดละ  แล้วพูดเรื่องปั่นจักรยาน ที่บ้านส่ายหน้ากันหมดเลย และพร้อมกันพูดว่า  เป็นผู้หญิง ไปปั่นจักรยานอันตราย  มันไม่ใช่กีฬาที่ผู้หญิงเค้าทำกัน  พอโดนดุ  เราก็เฟดตัวเองออกจากจุดนั้นแบบเนียนๆ  

ก็พึ่งรู้ ว่าปั่นจักรยาน มันหยุดไม่ได้จริงๆ  เหมือนเสพติดไปแล้วอ่ะค่ะ ทุกวันนี้ได้แต่หวังว่า ที่บ้านคงจะเข้าใจ