จะขอเล่าเรื่องของผมก่อนที่จะเป็นขาแรง  ผมปั่นจักรยานมาเก้าเดือนแล้วครับ ตอนนี้ก็คิดว่าตัวเองแรงระดับหนึ่งหละ  ปั่นแรกๆก็คิดว่าปั่นเล่นๆเพื่อนชวนปั่นออกกำลังกาย ตอนปั่นก็โดนคนอื่นแซงบางทีก็เป็นลุงแก่ๆ ลองปั่นตามก็ตามไม่ทัน เจอกลุ่มแรงๆ ต้องคอยหลบมายังกะพายุ  แต่ดูแล้วท่าทางสนุกปั่นกันเป็นกลุ่ม โดนคนอื่นแซงบ่อยๆชักทนไม่ไหว ลองสปิ้นตามเพราะอยากรู้ว่าต้องใช้แรงขนาดไหนปั่นจนแซงกลุ่มได้สักพักก็หมดแล้วกลุ่มก็แซงไปเหนื่อยแทบขาดใจเหมือนใจมันจะขาด คิดในใจเค้าปั่นกันได้ยังไง   พอปั่นครบห้าเดือน ผมก็เปลี่ยนจักรยานเป็นรุ่นที่ดีกว่าเดิมร่างกายพัฒนาแข็งแกร่งขึ้นปั่นได้เร็วขึ้นแต่ก็ยังไม่เป็นขาแรงนะ  แต่ก็เริ่มปั่นตามกลุ่มได้แต่บางครั้งก็หลุดตามไม่ทัน   และวันที่เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ผมกลายเป็นขาแรงก็มาถึง เป็นวันที่ปั่นเข้ากลุ่มและก็ตั้งใจว่าจะไม่หลุดและจะตามไปให้ถึงจุดหมาย ปั่นเกือบจะถึงจุดหมายแต่รางกายไม่ไหวก็เลยต้องผ่อน แลัวคันท้ายกลุ่มก็แซงผมไป แต่มีอยู่คันหนึ่งปั่นมาตีคู่ผมแล้วก็ค่อยๆแซงผมไปแต่ก่อนไปก็หันหลังกลับมาถามผมว่า "ไม่ไหวแล้วหรอ" น้ำเสียงฟังแล้วไม่ได้ถามเพราะความเป็นห่วง        หลังจากนั่นผมก็คิดว่าจะต้องเป็นขาแรงให้ได้ศึกษาข้อมูลในเว็บเทคนิคการปั่น  การหายใจ ฟิตติ้งเองปรับเปลี่ยนไปเรื่อยจนได้ท่าปั่นที่ดีที่สุด อุปกรที่ช่วยในการปั่น  ซ้อมฝึกฝน ว่างก็ดูยูทูปการแข่งจักรยาน ทุกวันนี้ปั่นเส้นทางประจำใครที่เคยแซงผมไปผมแซงได้หมด เข้ากลุ่มระดับความเร็ว 40 สบายๆไม่เหนื่อยเพราะใช้การเปลี่ยนเกียร์ให้เหมาะสมไม่ใช้รอบขาสูง  หรือถ้าหัวรากอยากจะกระชากหนี  ความเร็ว50+ ผมก็ตามทันไม่หลุดแต่ถ้า 50+ยาวๆก็คงไม่ไหวอันนี้วัดจากที่ปั่น skylane ครับ เคยลากหมอบที่ skylane 6 กิโลเมตรสุดท้ายความเร็ว 40+ ปั่นจนถึงทางออก ปั่นเดี่ยวรอบskylane av 33 เข้ากลุ่มหมอบแรงๆเคยได้ 35 หลักฐานความแรงผมไมมีมาโชว์นะครับ แต่ถ้าอยากเจอทักทายกันเจอผมได้ครับที่ skylane ทุกเสาร์อาทิตย์ ห้าโมงครึ่ง ผมใช้เสือภูเขานะครับ