รายละเอียดนี่ตามชื่อเรื่องเลยค่ะ คือของกินที่บ้านนี่หายประจำ หายแบบเนียนๆด้วยแบบ ซื้อแอปเปิ้ลฟูจิมา 3 ลูก กินเองไปลูกนึง บอกให้เขาปอกไปให้พ่อกินด้วยลูกนึง วันรุ่งขึ้นเราว่าจะกินอีกลูก พอถามบอกปอกให้พ่อกินหมดแล้วเราเลยไม่ได้ใส่ใจอะไร พอผ่านไปซัก 3-4 วันมานั่งคุยกันถึงได้รู่ว่าจริงๆพ่อได้กินไปลูกเดียวอะไรงี้ ล่าสุดคาหนังคาเขา ซื้อขาปูหิมะมา กินเองไปครึ่งห่อ เหลืออีกครึ่งกินไม่หมดเลยเก็บไว้ในตู้เย็น พอรุ่งขึ้นกะว่าจะกินต่อ ไปควานหาในตู้เย็นแต่ดันหายไป ไปเจออีกทีวางอยู่ในห้องครัว(บ้านกะห้องครัวเราแยกหลังกัน ซึ่งปกติเราจะไม่ค่อยได้เดินไปห้องครัวเท่าไหร่ มีแต่แม่บ้านที่อยู่) เราเลยถามว่าขาปูมาอยู่ตรงนี้ได้งัยเนี่ย?? เขาบอก ว่าจะเอามาเวฟให้เรากินพอดี เรารู้ทันทีเดี๋ยวนั้นเลยว่าโกหก เราเลยยิ้มๆไม่พูดอะไร... จริงๆแล้วมันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรนะ แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่บอกเราตรงๆเราก็ให้อยู่แล้ว ทำไมแบบมันเสียความรู้สึกอ่ะค่ะ เงินเดือนเราก็ให้ 7000 บาท + ค่าขนมอีกอาทิตย์ละ 500 ถ้าไม่ได้ไปไหน อยู่บ่านทั้งวันมันก็น่าจะพออยู่แล้ว

เราอยากรู้ว่ามีบ้านใครที่มีแม่บ้านเป็นแบบนี้บ้างไหมคะ แล้วแก้ไดขด้วยวิธีไหนกันบ้าง แชร์กันนะคะ