คนเราเกิดมามีชีวิตที่ต่างกันเหลือเกิน บางคนรวยล้นฟ้า บางคนข้าวแต่ล่ะมื้อยังไม่มีกิน
เคยคิดและตั้งคำถามกับตัวเองทำไมต้องเกิดมาลำบากจัง ? ทำไมไม่รวยเหมือนคนอื่นเขา ?
ทั้ง ๆ ที่ตัวเองก็มีเงินใช้จ่ายจากพ่อกับแม่ที่ส่งให้ใช้ไม่เคยขาดมือด้วยซ้ำ ขอเท่าไหร่ก็ได้เท่านั้น!
มิหนำซ้ำยังได้มากกว่าที่ขอซะอีก..........( ยังคิดว่าตัวเองลำบาก )
เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมานั่งรถเมล์ไปที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ พอไปถึงก็ลงจากรถเพื่อที่จะต่อรถไป "ลาดพร้าว"
แล้วฝนก็ตกลงมาอย่างหนัก เลยมานั่งหลบฝนรอรถตรงป้ายรถเมล์ รถมาก็ขึ้นไปตามปกติ ขณะนั้นเองก็มีนักศึกษาผู้หญิง 2 คน
วิ่งขึ้นมาบนรถแบบตัวเปียก ๆ ก็กล่าวแนะนำตัวเอง “ สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อ…….. นามสกุล……… ศึกษาอยู่มหาวิทยาลัยรามคำแหง
มาขายกล้วยทอด ถุงละ 20 บาท รบกวนช่วยซื้อหน่อยนะคะ เพื่อเป็นทุนการศึกษาใช้ในการเล่าเรียนของดิฉัน “
เห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้ ดูเขาซิ! เขาเรียนอยู่ในรุ่นราวคราวเดียวกับเรา เป็นนักศึกษาเหมือนกับเรา
ทำไมดูเขาลำบากจัง ? เขาดิ้นรนเพื่อที่จะหาเงินมาไว้ใช้จ่ายกับตนเอง ในขณะที่เรากินอิ่ม นอนหลับสบาย มีเงินใช้ไม่ขาดมือ
( ยังคิดว่าชีวิตที่เป็นอยู่ขณะนี้ของตัวเองลำบาก ) ลองมองย้อนกลับไปดูคนอีกกลุ่มนึงที่ยังดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอดในแต่ละวัน
เรากินข้าวอิ่มในแต่ละวัน แต่เค้ากินแค่พอประทั้งชีวิตในแต่ละมื้อ เงิน 100 บาท ที่เราใช้ซื้อกาแฟแก้วนึง
แต่ 100 บาทสำหรับพวกเค้าสามารถใช้ซื้อข้าวกินอิ่มได้ถึง 3 มื้อ เขาไม่ลำบากกว่าเราหรอ ? ( ตั้งคำถามกับตัวเอง )
และยังมีอีกหลาย ๆ คนที่ลำบากกว่านี้เยอะ ๆ เลย… แล้วคนอย่างเราที่คิดว่าตัวเองลำบากแต่มีพร้อมทุกอย่าง
แล้วมานั่งโอดครวญว่าเหนื่อยนู่นเหนื่อยนี่ เฮ้อออออ ยังไม่เหนื่อยเท่าเค้าเลยสักนิดเลยไม่เลยสักนิด ยังบ่นว่าเหนื่อย ท้อ
แล้วเค้าละ ? จะไม่เหนื่อยเป็นพัน ๆ เท่าเลยหรอ ? เค้ายังสู้เลย............
พอไปพบเจอเหตุการณ์แบบนี้กับตัวเองบอกเลยว่า " ชีวิตเราดีกว่าใคร ๆ หลายคนเยอะ อย่าท้อ อย่าถอย อย่าลืมแบ่งปัน "
ไม่ได้โลกสวยนะ แค่ไปพบเจอระหว่างที่เดินทางเลยอยากเอามาเล่าให้เพื่อน ๆ ฟัง ว่าในขณะที่เราท้อ สิ้นหวัง ดูถูกตัวเองว่าไม่รวยเหมือนใครอื่นเขา ลำบากกับการต่อสู้ชีวิตของตนอยู่ ยังมีอีกหลายคนที่ลำบากกว่าเราเยอะพวกเขาเหล่านั้นดิ้นรนและไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา ที่เขาพบและประสบอยู่เพราะเขามีความเชื่อมั่นและศรัทธาว่า เขาจะต้องผ่านมันไปให้ได้ จากจุด ๆ นี้
แค่มีความเชื่อ ( ความเชื่อเกิดจากจิตของเราสร้างมันขึ้นมาเอง )
ส่งผลให้ตัวเองมีกำลังใจที่จะสู้ต่อในวันนี้และพรุ่งนี้และวันอื่นอีกต่อ ๆ ไป สู้ ๆ
#ประสบการณ์ระหว่างทาง
ในขณะที่เราคิดว่าเราลำบาก ? ยังมีอีกหลายคนที่ลำบากกว่าเราเยอะ!!!
เคยคิดและตั้งคำถามกับตัวเองทำไมต้องเกิดมาลำบากจัง ? ทำไมไม่รวยเหมือนคนอื่นเขา ?
ทั้ง ๆ ที่ตัวเองก็มีเงินใช้จ่ายจากพ่อกับแม่ที่ส่งให้ใช้ไม่เคยขาดมือด้วยซ้ำ ขอเท่าไหร่ก็ได้เท่านั้น!
มิหนำซ้ำยังได้มากกว่าที่ขอซะอีก..........( ยังคิดว่าตัวเองลำบาก )
เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมานั่งรถเมล์ไปที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ พอไปถึงก็ลงจากรถเพื่อที่จะต่อรถไป "ลาดพร้าว"
แล้วฝนก็ตกลงมาอย่างหนัก เลยมานั่งหลบฝนรอรถตรงป้ายรถเมล์ รถมาก็ขึ้นไปตามปกติ ขณะนั้นเองก็มีนักศึกษาผู้หญิง 2 คน
วิ่งขึ้นมาบนรถแบบตัวเปียก ๆ ก็กล่าวแนะนำตัวเอง “ สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อ…….. นามสกุล……… ศึกษาอยู่มหาวิทยาลัยรามคำแหง
มาขายกล้วยทอด ถุงละ 20 บาท รบกวนช่วยซื้อหน่อยนะคะ เพื่อเป็นทุนการศึกษาใช้ในการเล่าเรียนของดิฉัน “
เห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้ ดูเขาซิ! เขาเรียนอยู่ในรุ่นราวคราวเดียวกับเรา เป็นนักศึกษาเหมือนกับเรา
ทำไมดูเขาลำบากจัง ? เขาดิ้นรนเพื่อที่จะหาเงินมาไว้ใช้จ่ายกับตนเอง ในขณะที่เรากินอิ่ม นอนหลับสบาย มีเงินใช้ไม่ขาดมือ
( ยังคิดว่าชีวิตที่เป็นอยู่ขณะนี้ของตัวเองลำบาก ) ลองมองย้อนกลับไปดูคนอีกกลุ่มนึงที่ยังดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอดในแต่ละวัน
เรากินข้าวอิ่มในแต่ละวัน แต่เค้ากินแค่พอประทั้งชีวิตในแต่ละมื้อ เงิน 100 บาท ที่เราใช้ซื้อกาแฟแก้วนึง
แต่ 100 บาทสำหรับพวกเค้าสามารถใช้ซื้อข้าวกินอิ่มได้ถึง 3 มื้อ เขาไม่ลำบากกว่าเราหรอ ? ( ตั้งคำถามกับตัวเอง )
และยังมีอีกหลาย ๆ คนที่ลำบากกว่านี้เยอะ ๆ เลย… แล้วคนอย่างเราที่คิดว่าตัวเองลำบากแต่มีพร้อมทุกอย่าง
แล้วมานั่งโอดครวญว่าเหนื่อยนู่นเหนื่อยนี่ เฮ้อออออ ยังไม่เหนื่อยเท่าเค้าเลยสักนิดเลยไม่เลยสักนิด ยังบ่นว่าเหนื่อย ท้อ
แล้วเค้าละ ? จะไม่เหนื่อยเป็นพัน ๆ เท่าเลยหรอ ? เค้ายังสู้เลย............
พอไปพบเจอเหตุการณ์แบบนี้กับตัวเองบอกเลยว่า " ชีวิตเราดีกว่าใคร ๆ หลายคนเยอะ อย่าท้อ อย่าถอย อย่าลืมแบ่งปัน "
ไม่ได้โลกสวยนะ แค่ไปพบเจอระหว่างที่เดินทางเลยอยากเอามาเล่าให้เพื่อน ๆ ฟัง ว่าในขณะที่เราท้อ สิ้นหวัง ดูถูกตัวเองว่าไม่รวยเหมือนใครอื่นเขา ลำบากกับการต่อสู้ชีวิตของตนอยู่ ยังมีอีกหลายคนที่ลำบากกว่าเราเยอะพวกเขาเหล่านั้นดิ้นรนและไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา ที่เขาพบและประสบอยู่เพราะเขามีความเชื่อมั่นและศรัทธาว่า เขาจะต้องผ่านมันไปให้ได้ จากจุด ๆ นี้
แค่มีความเชื่อ ( ความเชื่อเกิดจากจิตของเราสร้างมันขึ้นมาเอง )
ส่งผลให้ตัวเองมีกำลังใจที่จะสู้ต่อในวันนี้และพรุ่งนี้และวันอื่นอีกต่อ ๆ ไป สู้ ๆ
#ประสบการณ์ระหว่างทาง