ชีวิตของเเต่ละคนมันต่างกัน?เเต่ของเราเป็นเเบบนี้
  ชีวิตของเเต่ละคนมันต่างกันนะ ชีวิตบางคนเกิดมาสมบูรณ์เเบบมีทุกอย่างได้กินข้าวทุกมื้อ กินอาหารดีๆมีรถขี่ไปโรงเรียนมีบ้านให้อยู่ ไม่ต้องทำงาน กลับบ้านทำการบ้านกินข้าวนอนสบาย ต่างกันอีกเเบบหนึ่งไม่มีบ้านต้องอยู่บ้านเจ้านายที่พ่อเเม่ต้องไม่ทำงานดวย มีมอไซน์ร้ายๆ1 คันกลับจากโรงเรียนต้องรีบเปลี่ยนชุดเพื่อออกไปทำงานกลับมาต้องทำการบ้าน อาบน้ำกินข้าวเเลวก็นอน ชุดนักเรียนที่ใส่ก็เป็นชุดที่รุ่นพี่จบเเลวใส่ มาปักชื่อทับเอา รองเท้ามือสองที่พื้นเเตก ฝนตกทีน้ำเข้า กระเป๋านักเรียนใช้ต่อๆกัน ฝนตกหนักขนาดไหนเราก็มีมอไซน์คันโก๋ ที่นั่งกันไปสี่คน ใส่เสื้อกันฝน เเต่การเกิดมาไม่มีอะไรดีมันก่ดีมากนะ  ได้รู้จักคำว่าต้องขยัน อดทน ทำทุกอย่างที่ได้มาให้ดีที่สุด ต้องอดทนกับทุกอย่างที่เจอ ต้องผ่านทุกอย่างไปให้ได้เพราะเราไม่ได้เกิดมาสมบูรณ์เเบบ  เเต่เรามีครอบครัวที่สมบูรณ์ที่อยู่เคียงข้าง ที่คอยให้กำลัง ยามท้อเเค่มองรูปพ่อเเม่ รูปคนที่เรารัก มันก่มีเเรงงึดออกมา ว่าเราต้องสู้ เเละสิ่งที่เราสู้เเต่ละมันมันเพื่อใคร เเล้วก็ต้องคิดว่าเราลำบากเเค่นี้ อาจเจอปัญหาเเค่นี้ เเลวคนที่มีปัญหาหนักกว่าเราล่ะ คนที่ลำบากกว่าเราล่ะ เค้ายังสู้ เเล้วเรามีครบทุกอย่างเราไม่สู้ได้ไง ฉะนั้น......
_ไม่ว่าจะท้อ จะลำบาก จะเหนื่อยขนาดไหน ก็คิดเเค่ว่าเราทำเพื่อใคร  มีคนที่รอเราอยู่ ไม่ใช่เเค่ทำเพื่อเราเอง