ตัวอย่างของพระสัทธรรมผิดเพี้ยน.......ตองเก้า

เนื่องด้วยมีผู้อวดรู้บางคน  เอาคำแปลที่เป็นลักษณะของการแปลภาษา  มาใช้กับพุทธพจน์
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง  พุทธพจน์นั้นเป็นพุทธพจน์ที่ว่าด้วยปรมัตถบัญญัติ   แบบนี้เป็นการกระทำที่ผิดหลักสิกขาธรรม
ก็เพราะเอาพุทธพจน์ไปแปลจนเกิดคำใหม่ขึ้น    จึงทำให้สภาพธรรมที่ผู้แปลให้ความหมายมา  ......ผิดจากสภาพธรรมที่เป็นจริง

ตัวอย่างเช่น  เอาคำว่า..."เวทนา"  ซึ่งคำๆนี้โดยความเป็นจริงเป็นพุทธพจน์ที่เป็นปรมัตถบัญญัติ
มีผู้เอาไปแปลจนเกิดคำๆใหม่ขึ้น   ซึ่งอันที่จริงจะต้องเอาโวหารมาอธิบาย พุทธพจน์นั้นจากสภาพธรรมตามจริงที่ตนรู้
สภาพธรรมที่เป็นจริงก็คือ.......การดูไปที่กายใจตนว่า  เกิดสสภาวะใดขึ้นเมื่อมีเหตุให้เกิดเวทนาตามที่พุทธองค์บัญญัติ

ขอยกเนื้อหาที่มีคนเอามาโพสในเว็บ  ผมจะอธิบายให้ฟังว่า   ผู้แปลแลบะผู้เอามาโพสขาดความเข้าใจอย่างไร


ให้ดูข้อความที่อ้างอิง   แบบนี้แหล่ะครับที่ผมบอกว่า   เป็นการทำให้พระสัทธรรมผิดเพี้ยน

แรกเริ่มเลยครับ    ดันบอกว่าเวทนามี๕.......โดยพุทธพจน์แล้วเวทนาตามสภาพธรรมที่เป็นจริงมีเพียง๑
และความเป็น๑นั้นจะต้องมีเหตุปัจจัยร่วมอยู่ด้วย   ท่านเรียกว่าสังขตธรรม      
และสังขตธรรมนั้นเป็นสภาพธรรมที่เรียกว่าไตรลักษณ์  เกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไป

ว่าโดยเหตุปัจจัยแล้ว   เวทนาเกิดพร้อมกับธรรมทั้ง๕ที่เรียกว่า...สังขตธรรม  อันประกอบด้วย  รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาน
ท่านเรียกลักษณะเช่นนี้ว่า.....อัญญมัญญปัจจัย   ดังนั้นการเกิดสังขตธรรมที่ว่า  จะเกิดพร้อมกันทั้งห้าเราเรียกว่า  อารมณ์
จะเห็นได้ว่า  ผู้แปลเอาคำแปลไปทำให้ผิดเพี้ยนจากสภาพธรรมที่เป็นจริง
และคำที่แปลก็เป็นการเข้าใจผิดของสภาพธรรมอีกต่างหาก

ไว้จะมาอธิบายให้ฟังว่า   ผู้แปลเอาพุทธพจน์ไปแปลผิดจากสภาพธรรมอย่างไรบ้าง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่