- ยาโตะตัวน้อยที่อยู่ในอ้อมอกของท่านพ่อพยายามยกมือขึ้นจับดวงดาวที่อยู่บนท้องฟ้าตามประสาเด็ก และแน่นอนว่าเขาไม่สามารถจับมันได้ ...

"อา ... คิดชื่อดีๆออกแล้ว"
"ยาโบคุ ตั้งชื่อว่ายาโบคุก็แล้วกัน"
"มีหมายความว่าเจ้าเป็นผู้ตัดสินโชคชะตาของผู้คนบนโลกยังไงล่ะ"

- (ตัดฉากมาเล็กน้อย) ขณะที่ยาโตะตัวน้อยกำลังนั่งดึงปีกแมลงปอเล่นอยู่บนพื้น ท่านพ่อก็เข้ามาเรียกเขาและแนะนำโนระในชื่อ มิซึจิ ให้เขารู้จัก ท่านพ่อบอกว่าโนระเป็นของของเขา แต่ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเขาจะมอบเธอให้กับยาโตะ เพื่อให้ยาโตะใช้เธอเป็นอาวุธเทพ (โนระแสดงสีหน้าตกใจเล็กน้อย) ท่านพ่อบอกให้ยาโตะทำพิธีมอบนามให้กับโนระทันที และถึงแม้ว่ายาโตะจะไม่เคยเรียนการทำพิธีนี้มาก่อน แต่เนื่องจากเขาเป็นเทพเจ้า เขาจึงรู้ขั้นตอนและสามารถทำพิธีได้เองโดยธรรมชาติ

- ขั้นตอนการทำพีธีจะจบลงด้วยการเรียกชื่อที่ทำให้อาวุธเทพเปลี่ยนร่าง ซึ่งในกรณีของโนระคือชื่อ "ฮิกิ" เมื่อสิ้นสุดการทำพิธีโนระก็เปลี่ยนร่างกลายเป็นดาบเข้ามาอยู่ในมือของยาโตะทันที ในเมื่อโนระกลายร่างเป็นดาบแล้ว ท่านพ่อจึงสั่งให้ยาโตะไปทำตามความปรารถนาของเขาทันที ...


"... ยาโบคุ เทพเจ้าตัวน้อยเพียงหนึ่งเดียวที่ถือกำเนิดขึ้นมาจากความปรารถนาของข้า"
"เป็นครั้งแรกที่ความปรารถนาอันแรงกล้าในชีวิตของข้ากลายเป็นความจริง"
'ความปรารถนาที่อยากให้มีใครสักคนกำจัดพวกเศษสวะ '

- เมื่อยาโตะทำตามความปรารถนาของท่านพ่อเสร็จ เขาก็คืนร่างให้กับโนระและโผเข้ากอดทันที เขาชมว่าเธอสุดยอดมาก และเขาก็ถูกใจเธอมากๆด้วยเช่นกัน ... ยาโตะจูงมือโนระวิ่งกลับมาหาท่านพ่อ

"ท่านพ่อเห็นหรือเปล่า ?"

"อื้ม !"
"ทั้งๆที่เป็นครั้งแรกของพวกเจ้าทั้งสองแท้ๆ แต่พวกเจ้ากลับสังหารได้อย่างยอดเยี่ยมมาก"
"เด็กดีของข้า หลังจากนี้พวกเจ้าก็ไปเที่ยวเล่นตามใจชอบได้เลยนะ"

- (ตัดฉาก) ชายหนุ่มสองคนนั่งหลบฝนอยู่ในกระท่อมโทรมๆพลางพูดถึงข่าวเรื่องวิญญาณเด็กที่เกิดขึ้นบริเวณใกล้ๆนี้ไปด้วย พวกเขาได้ยินมาว่านอกจากวิญญาณเด็กจะปล้นสะดมและสังหารคนไปทั่วแล้ว มันยังเฉือนใบหูของคนตายออกไปอีกด้วย เมื่อพูดจบพวกเขาก็หันไปเตือนเด็กในกระท่อมอีกสองคนว่าให้รีบกลับบ้านไปจะดีกว่า โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าเด็กทั้งสองคนนั้นคือวิญญาณเด็กที่พวกเขากำลังพูดถึงอยู่ และพวกเขาก็กำลังจะกลายเป็นเหยื่อรายต่อไป ...


- (ตัดกลับมาตอนที่ยาโตะเจอกับซากุระ) หญิงสาวคนหนึ่งเรียกยาโตะและขอให้เขาทำพิธีมอบนามให้กับตน แต่ยาโตะตัวน้อยที่หันกลับมากลับไม่ได้สนใจเธอ เขาเหลือบมองตามผีเสื้อและกำลังมองหาจังหวะตะครุบมันอยู่ และแล้วผีเสื้อก็บินลงเกาะที่ไหล่ของหญิงสาวคนนั้น ยาโตะสบโอกาสพุ่งเข้าไปหมายจะจับผีเสื้อทันที แต่แล้วเขาก็ทำพลาด ผีเสื้อตัวนั้นบินจากเขาไปอย่างเงียบๆ ... ยาโตะที่กำลังเกาะอยู่บนตัวของหญิงสาวอยู่ชักมือกลับมายังบริเวณหน้าอกของเธอและจับเข้าให้อย่างเต็มสองไม้สองมือ ซึ่งแน่นอนว่าเขาโดนหญิงสาวผู้นั้นซัดปลิวกลับมาทันที ...

- ตกเย็น ยาโตะกลับมาที่บ้านและถามท่านพ่อเรื่องอาวุธเทพไร้นาม ท่านพ่ออธิบายให้ฟังว่านั่นคือวิญญาณของคนตาย และถ้าไม่มีนามก็จะไม่สามารถลากเส้นเขตแดนได้ สุดท้ายจุดจบก็คงไม่พ้นต้องเป็นอาหารของพวกมาร เมื่ออธิบายจบเขาก็ถามยาโตะว่ามีอะไรหรือเปล่า ซึ่งยาโตะก็ตอบว่าไม่มีอะไรด้วยท่าทางร่าเริง แต่ในใจพลางคิดถึงหญิงสาวและบาดแผลหลายแห่งบนตัวของเธอ

- วันต่อมา ยาโตะกลับมาหาหญิงสาวคนนั้นที่เดิม เขาไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรและเดินเข้าไปพลักเธอลงน้ำทันที หญิงสาวที่อยู่ดีๆก็ถูกพลักตกน้ำย่อมต้องโมโหเป็นธรรมดา แต่เธอก็หายโกรธทันทีที่รู้ว่าน้ำที่เธอตกลงไปนั้นคือน้ำมนต์ซึ่งมีพลังในการรักษาบาดแผลจากพวกมาร หญิงสาวถามว่ายาโตะกำลังช่วยเธออยู่ใช่ไหม? แต่เธอกลับไม่ได้รับคำตอบจากเขา เธอจึงนึกว่าเขาพูดไม่ได้

- เพื่อแก้ไขความเข้าใจผิดที่หญิงสาวมีต่อตน ยาโตะจึงพูดคำออกไปคำหนึ่งเพื่อแสดงว่าเขาสามารถพูดได้ ซึ่งคำนั้นก็คือ "หน้าอก" ซึ่งนั่นทำให้หญิงสาวโกรธขึ้นมาอีกครั้ง แต่เธอก็ยังพูดขอบคุณยาโตะออกมาอยู่ดี และถามต่อว่าเขาชื่ออะไร ยาโตะนึกถึงคำพูดของท่านพ่อที่บอกไม่ให้เขาพูดกับคนอื่นขึ้นมา จากนั้นก็ใช้กิ่งไม้เขียนชื่อของตัวเองลงไปบนพื้น แต่หญิงสาวอ่านชื่อ "ยาโบคุ" ของเขาผิดเป็น "ยาโตะ" ไปซะได้

- หญิงสาวตั้งใจจะแนะนำตัวเองบ้าง แต่ตอนนี้เธอยังไม่มีชื่อ เธอจึงเล่าให้ฟังแทนว่าเมื่อก่อนเธอเป็นอาวุธเทพของเทนจิน แต่เนื่องจากเธอไปทำให้เขาโกรธ เธอจึงถูกยึดชื่อคืนและไล่ออกมาอย่างรวดเร็ว หญิงสาวขอให้ยาโตะทำพิธีมอบนามให้กับเธออีกครั้ง แต่คราวนี้เธอถึงกับก้มหัวขอร้องและเรียกยาโตะว่า "ท่านยาโตะ" ด้วย นั่นทำให้ยาโตะปลื้มมากจนยอมตั้งชื่อให้กับเธอทันที (ยาโตะดีใจที่มีคนเรียกว่า "ท่าน" ค่ะ) ยาโตะตั้งชื่อเรียกให้เธอว่า "ซากุระ" ชื่อตอนคืนร่างคือ "โออุ" และชื่อตอนเรียกใช้คือ "โออุคิ"


- เมื่อสิ้นเสียงเรียกชื่อ "โออุคิ" ซึ่งเป็นขั้นตอนสุดท้ายของการทำพิธีแล้ว ซากุระที่กลายร่างเป็นมีดในฝักก็เข้ามาอยู่ในมือของยาโตะทันที แต่สิ่งที่เข้ามาไม่ได้มีเพียงแค่ซากุระในร่างของมีดเท่านั้น อดีตก่อนตายของเธอได้เข้ามาให้ยาโตะรับรู้ด้วยเช่นกัน ยาโตะตกใจมากที่เห็นอดีตและสาเหตุการตายของซากุระ เขาจึงขว้างเธอลงน้ำและรีบวิ่งหนีไป

'เมื่อกี้มันอะไรกัน ! ไม่เห็นเหมือนกับตอนของฮิอิโระเลย ...'
'น่ากลัว !! '

- ท่านพ่อสังเกตว่าช่วงนี้ยาโตะไม่ค่อยร่าเริงเหมือนเมื่อก่อน เขาจึงนึกว่ายาโตะอาจจะติดโรคาเพราะมีโนระเป็นสาเหตุก็ได้ แต่เขาก็คิดผิดเพราะที่ร่างกายของยาโตะไม่มีร่องรอยของโรคาแม้แต่น้อย แต่ถึงแม้จะยังไม่มีร่องรอยของโรคา แต่ท่านพ่อก็หันไปดุโนระอยู่ดี ยาโตะไม่เข้าใจว่าทำไมท่านพ่อต้องดุโนระด้วย ท่านพ่อจึงอธิบายว่าผลกระทบด้านลบทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับเจ้านายเป็นความผิดของอาวุธเทพ เพราะอารมณ์ของอาวุธเทพจะส่งผลไปถึงเจ้านายอยู่เสมอ เมื่อท่านพ่ออธิบายจบหมาหน้ากากก็โผล่มาที่ด้านหลังของเขา ยาโตะเหงื่อตกทันทีที่เห็นหมาหน้ากาก เขาจึงรีบขอตัวออกไปเล่นนอกบ้านพร้อมกับโนระทันที

- ยาโตะกลับมาที่ที่เจอกับซากุระอีกครั้ง ซึ่งซากุระก็ยังคงอยู่ที่เดิม

"ท่านไม่สนใจใยดีข้าตั้งสามวันเต็มๆ ..."

"ขอโทษนะ ... เพราะอย่างนั้นเจ้าถึงร้องไห้งั้นหรือ? แม้แต่ข้าก็ยังรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดของเจ้าเลยนะ ..."

"ท่านไม่ต้องการข้าแล้วหรือ ?"

"ไม่ใช่สักหน่อย ซากุระเป็นของของข้า เป็นสิ่งสำคัญนะ"

"ขอบคุณท่านมาก ... ข้าจะต้องปกป้องท่านยาโตะอย่างสุดความสามารถแน่นอน !"


' 'ขอบคุณ' อะไรกัน? อบอุ่นจัง ... '
"หน้าอก !!" (โดนซัดตามระเบียบ)

- ซากุระและยาโตะมาเที่ยวในเมืองด้วยกัน ยาโตะไม่เข้าใจว่าทำไมซากรุะถึงได้ดูดีใจขนาดนี้ ซากุระตอบว่าเพราะในเมืองดูคึกคักและอาหารก็ดูน่าอร่อย ยาโตะเห็นว่าเมื่อครู่ซากุระมองดูอาหารและบอกว่ามันน่าอร่อย เขาจึงหยิบมากินชิ้นหนึ่งและแบ่งให้เธออีกชิ้นหนึ่ง แต่ปฏิกิริยาตอบกลับของเธอกลับไม่เป็นเหมือนที่เขาหวังไว้ เพราะเธอปัดของที่เขาขโมยลงพื้นอย่างแรงทันที

"ห้ามขโมยของนะ !!"
"ขโมยของถือเป็นขโมย หากแม้แต่กฏเกณฑ์ของโลกท่านก็ยังไม่เข้าใจ ท่านจะต้องถูกผู้คนทอดทิ้งในเร็ววันแน่ !"

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้




- ยาโตะอยู่กับซากุระจนถึงกลางคืนและยืนดูหิ่งห้อยด้วยกัน เธอบอกว่ากับยาโตะว่าถึงเธอจะตายไปแล้ว แต่เพียงแค่เธอคิดว่าเธอยังสามารถชมซากุระและหิ่งห้อยได้อยู่ แค่นั้นก็ทำให้เธอรู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกแล้ว และเธอก็คิดว่าเป็นเรื่องโชคดีมากๆที่เธอได้รับชื่อมาจากยาโตะ ...

"มานี่ โออุคิ"

"หืม?" (ซากุระเปลี่ยนร่างเป็นมีดเข้าไปอยู่ในมือของยาโตะ)

"จะว่าไปข้ายังไม่เคยเล่นกับซากุระเลยสินะ" (ยาโตะมองไปยังคนสองคนที่นั่งชมหิ่งห้อยอยู่)


"มาเล่นกันเถอะ"

---

อ่านจบแล้วบอกได้คำเดียวว่า "บ้าจริงงงงงงงงงงงง !!!" กำลังจะซึ้งอยู่แล้วเชียว โธ่ ยาโตะเอ้ยยย
ถ้าใครเปิด raw อ่านไปด้วยจะเห็นว่าหน้ายาโตะน่ารักมากกกก ตอนที่จับหิ่งห้อยน่ะค่ะ แบบแอร๊ยยยย ฮ่าาาา
แล้วหน้าตอนให้ดอกไม้คืออะไรรรรร ความคิดใสซื่อที่อยากง้อผู้หญิงของเด็กนี่น่ารักจริงๆนะคะ ><

ตอนที่ยาโตะตั้งชื่อให้โนระ ยาโตะมองไม่เห็นอดีตของโนระเลยค่ะ (ไม่รู้ว่าท่านพ่อไปเก็บยัยนี่มาจากไหน ...)
โนระนี่แสดงสีหน้าตกใจกับท่านพ่ออย่างเดียวเลย ตอนที่ท่านพ่อดุว่าเป็นเด็กไม่ดีไปแล้วเหรอ ก็ทำหน้าตกใจด้วย ...

ส่วนเรื่องที่เทนจินโกรธซากุระ ไม่ใช่ว่าซากุระทำอะไรผิด แต่เพราะก่อนตายซากุระเป็นคนของตระกูลฟูจิวาระค่ะ
ซึ่งในอดีตตอนที่เทนจินยังมีชีวิตอยู่ (เทนจินเป็นเทพที่เคยเป็นคนมาก่อน) เขาถูกตระกูลฟูจิวาระใส่ร้ายว่าคิดกบฎ
จึงถูกลดขั้นทางขุนนางลงค่ะ (ใครสนใจก็ลองประวัติของเทพเทนจินอ่านดูนะคะ)
เพราะฉะนั้นเทนจินคงจะตั้งชื่อให้ซากุระ --> เห็นอดีต --> ไล่ออกทันที

ในอดีตที่ยาโตะเห็น ดูเหมือนซากรุะจะโดนขืนใจด้วยอ่าาา