ขอข้ามในส่วนเนื้อเรื่องย่อไปนะ

หลังจากดูก็ได้ความฟินแบบหนังรอมคอมมาตรฐาน ไม่ได้แสนวิเศษปานไหน มีพีคนิดหน่อยบางจังหวะดึงเช็งบ้าง ยื้อนิดหน่อย แต่ไม่ได้เวิ่น เว้นใครอยู่ในช่วงสภาวะที่พฤติกรรมของตัวเองตรง คงได้รับผลกระทบไปเต็มๆและมีความสุขเมื่อออกจากโรงแล้วภาวนาให้จบแบบในหนัง ไม่ว่าจะเป็นแมวที่เห่าปลาทูบิน หรือนางฟ้าที่รอคนธรรมดามาสอยลง หรือคนบ้าระห่ำที่หา perfect match
บางทีจะมีซีนพยายามสร้างฟินแบบจงใจเกินไป แต่ก็สนุกดีครับดูเพลินใช้ได้ บางมุขให้ผ่าน แต่หลายมุขแค่ก็โอเคในระดับหนึ่งจนไปถึงแบบมีคำถามว่าจะเพื่อออ (เช่นมุขภาพในหัวพระเอกตอนน้องสาวนางเอกอ่อย ผลักไปเฉย ๆ เท่กว่านะ) เหมือนหนังนำเสนอชีวิตของฝ่ายชายที่แสนล้มเหลวเรื่องรักเพราะโดนหักหลังแล้วก็ลืมเค้าไม่ได้ ในขณะที่ผู้หญิงมีปัญหาเพราะผู้ชายคนนึงเข้ามาเกินคำว่าเพื่อน ส่วนแฟนเลือกงานมากกว่าเลือกเธอ สองคนมาโคจรเจอกันรู้สึกดีที่ได้อยู่ใกล้กัน ได้ใช้เวลาร่วมกัน ได้คิดถึงกันเมื่อเวลาอีกฝ่ายมีปัญหา สภาวะของความรู้สึกนี้มีทั้งข้อดีและข้อเสียผสมกันไปภายใต้ความรู้สึกที่ว่า เค้ามีแฟนเลี่ยว กับ เค้าเป็นแค่เพื่อนนะว้อย นี่แหละ ภาพรวมทั้งหมดของ “What If”
สุดท้าย What If คือ ความสัมพันธ์ของคนสองคน ในสถานะของเพื่อนจนกลายเป็น “คนรัก” แม้ว่าการตัดเรื่องตอนท้ายจะออกแนวปุ๊ปปั๊ปรับโชค แต่มันก็ไม่ได้ลดทอนความสัมพันธ์ที่แสนน่ารักผสมหวานเพ้อฝันไปพร้อมกัน เราอาจเจอใครสักคนที่ทำให้เรา “ตกหลุมรัก” แต่ถ้าเราจะตกหลุมรักอีกครั้ง มันคงเป็นรักที่มากกว่าครั้งก่อน

ไม่เสียดายตัง พลาดไม่ได้ดูก็โลกไม่ถล่มนะ ไม่ได้รู้สึกแปลกใจที่รอบค่อนข้างน้อย คนชอบก็คงดำดิ่ง คนที่อยากได้รอมคอมฟิลด์กู้ดแบบผมก็คงไม่สุด ทั้งที่หนังก็ไม่ได้แย่อะไรละ
7.5/10