*เชื่อมสายใยผูกพันที่สานก่อ
เพียงหน้าจอ พอเห็น เป็นเรื่องเผย
ได้ทักทายอักษรามิลาเลย
ก็คุ้นเคยดั่งถ้อยเอ่ยร้อยเรียง

*ขาดสำเนียงเสียงออกบอกคำขาน
แต่พจน์กานท์หวานฝากมากกว่าเสียง
ปานจะรู้ แก่ใจ ว่าใครเคียง
เพราะมีเพียงหัวใจ เราได้ยิน

*ทุกคำกรองมองผ่านม่านจอแก้ว
ยังเพริศแพร้วภิรมย์สมถวิล
ท่วงทำนองบรรเลงดั่งเพลงพิณ
ที่”ร้อยริน จินตนา”ภาษากลอน..

"สุนันท์ยา"