ขาดคนข้าง เคียงหมอน ไว้นอนคู่
เพียงรับรู้ ที่ใจ ได้สุขสานต์
คือคู่เขียน อักษร สุนทรกานท์
กวีหวาน ขานขับ สดับร้อย
ร่ายลำนำ คำเคียง แทนเสียงส่ง
จะยืนยงผสาน สมานถ้อย
พจนารถวาดฝันวิมานลอย
ไม่ต้องคอยความหวังที่รางเลือน
เพียงมีคู่ร่วมเคียงสำเนียงขาน
เป็นกลอนกานท์ฝากมาหาใดเหมือน
ก็สนุกสนานกับการเยือน
ของผองเพื่อนคู่ขานผสานกลอน
พอเพียงแล้วเท่านี้ที่ร้องขอ
ไม่สานต่อเกินกว่าค่าอักษร
ยึดมั่นในพจน์ศิลป์กวินท์วอน
ด้วยสุนทรอักษราวลีกานท์..
"สุนันท์ยา"
...คู่กลอนคู่กานท์...