เล่าให้ฟัง อย่าเอาลูกคนอื่นมาเลี้ยง หนี้ที่ชดใช้ไม่สิ้นสุด

เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดกับเราเอง อยากให้คนอ่านช่วยพิจารณาด้วยว่าเหตุการ์ต่างๆที่เกิดขึ้น เกิดจากอะไร

1 มันเป็นเวรกรรม ผูกพันกันมา
2 พ่อผิด มีเมียมีลูกหลายคน
3 แม่เราผิด เอาลูกเค้ามาเลี้ยง
4 เราผิด ใจอ่อนเกินไป

บุคคลที่เกี่ยวข้องมีดังนี้

พ่อ -เมีย 5 ลูกสิบ พ่อเสียชีวิตแล้ว
แม่เรา - เมียบ้านหนึ่ง ลูกสาม เป็นชายสอง หญิงหนึ่งคือเรา แม่เสียชีวิตแล้ว
แม่สอง -เมียบ้านสอง ลูกสอง เป็นชาย (B1) และหญิง (B2) พี่B1แก่กว่าเรา 3ปี พี่B2แก่กว่าเรา 3เดือน
พี่ B2 -ลูกชายสองคน คือ C1 และ C2

พ่อเราเป็นข้าราชการที่ต้องย้ายไปเรื่อยๆ ย้ายไปไหนก็มีเมียใหม่และปล่อยมีลูก  แล้วพอย้ายที่ใหม่ก็ไปเลย ไม่ส่งเสียใคร

ที่ๆพ่อไปประจำนั้นจะทุรกันดารมาก ในป่าในเขา เมียคนอื่นหลังจากแม่เรา ก็จะเป็นชาวบ้านแถวๆนั้นที่เข้ามาทำความสะอาดและเป็นแม่ครัว

ส่วนแม่กับพวกเราจะอยู่ในตัวเมือง แม่ทำงานด้วย ลูกๆก็เรียนหนังสือ ทำให้ไม่สามารถตามพ่อไปทุกแห่งได้  ตอนเราเริ่มจำความได้ พ่อก็เริ่มห่างหายไป จนหายไปเลย

อยู่มาวันหนึ่ง แม่เอาเด็กสองคนเข้ามาอยู่ในบ้าน น่าจะประมาณประถมต้นกัน มาอยู่กับพวกเรา มาเรียนหนังสือ เรามาทราบทีหลังว่า เด็กสองคนนี้คือพี่ B1 และ B2

ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ เราอายุ 40ปีแล้ว เรายังมีหนี้ที่ผูกผันกันไม่สิ้นสุด โดยเฉพาะกับพี่ B2

เหตุผลจริงๆที่แม่เอาเค้าเข้ามาอยู่บ้าน เราไม่ทราบเพราะแม่ตายตอนเราอายุ 12 บางคนว่าแม่สงสาร เอาเข้ามาเรียนในเมือง บางคนว่าแม่คิดว่าพ่ออาจจะกลับมา

เราไม่รู้ว่า แม่เลี้ยงเด็กคนเดียว 5คนได้ยังไง เพราะพ่อไม่ได้ช่วยเหลืออะไรเลย จำได้ว่าแม่ต้องผ่าตัด ขับรถไปขอเงินพ่อกัน แต่รถพังซะก่อน

ต่อมาแม่ล้มป่วยและเสียชีวิต พวกเราต้องอยู่กันเองซึ่งมีแต่เด็กๆ พี่เราสองคนตอนนั้นอายุ 20, 19 พี่B1 อายุ 15 เรากับพี่B2 อายุ 12 พวกเราต้องไปขอเงินพ่อเพื่อมาเรียนหนังสือกัน ได้เงินมาแค่พอกินข้าว

เหตุการ์ต่างๆที่เกิดขึ้นต่อจากนี้เป็นดังนี้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่