มันมีเรื่องให้ต้องคิดแบบนี้ค่ะ คิดมาตั้งแต่ปีใหม่ล่ะยังคิดไม่ตกเลย เลยอยากขอความเห็นจากท่านอื่นๆค่ะ

ลูกพี่ลูกน้องของแม่สามีเค้าอยากยกลูกในท้องของลูกสาวเค้าให้เรากับสามี เพราะรู้จากแม่สามีว่าเราวางแผนจะมีลูกอีกคนหลังจากลูกแฝดเราเข้าโรงเรียนซึ่งก็คือเทอมที่จะถึงนี้

ลูกสาวคนเล็กของเค้ากำลังเรียน ม.4 เกิดท้องขึ้นมาและน้องไม่ยอมบอกว่าใครเป็นพ่อ ป้าเค้าวางแผนจะให้เด็กคนนี้เกิดมาแล้วไปอยู่ให้พ้นหูพ้นตาโดยที่น้องม.4 ที่ท้องไม่ต้องเจอะเจอกันอีกเลย ตอนแรกจะยกให้ลูกสาวคนโตที่เพิ่งแต่งงานได้เกือบสองปี แต่ติดว่าลูกเขยไม่ชอบเด็ก

ป้าเค้าพูดเรื่องนี้ตั้งแต่ปลายปีที่แล้วตอนน้องเค้าท้องได้เกือบ 3 เดือน เราปฏิเสธบอกว่าทำใจไม่ได้ เค้าก็พูดขู่เราว่างั้นหาทางออกให้เด็กในท้องไม่ได้คงต้องเอาออก เราก็รับกรรมไปด้วยกันนะ มาถึงวันนี้ท้องได้เกือบ 5 เดือนแล้วคงไม่คิดจะเอาออกแล้วล่ะ เค้าบอกเราว่าถ้าเราไม่รับจะต้องหาวิธีส่งเด็กคนนี้ไปสถานสงเคราะห์
เรายังยืนกรานไม่ยอมรับ มันทำใจให้รักเหมือนลูกไม่ได้จริงๆค่ะ ใครจะว่าใจร้ายก็ยอม เราก็ถามว่าทำไมป้าไม่เลี้ยงเป็นลูกตัวเองเลยล่ะ แกบอกว่าแกทนเลี้ยงเด็กอ่อนไม่ได้ ลูกแกสองคนแกก็เพิ่งได้มาเลี้ยงตอนประถมนี่เอง อีกอย่างคือแกอยากให้ลูกเริ่มชีวิตใหม่ ว่าลูกยังมีอนาคตอีกไกล

ทุกวันนี้หลายคนก็พยายามกล่อมเรานะ แม่สามีก็ว่าเลี้ยงตั้งแต่เกิดเดี๋ยวก็รักไปเองแหละ เราอยากรู้ค่ะว่ามันจะเป็นอย่างนั้นจริงมั้ย มีใครมีประสบการณ์มั้ยคะ