ฟาดปีชงวันแม่อย่างหนักด้วยความโง่เขลาของตัวเองครับ
เรื่องลืมกระเป๋าสตางค์เป็นความโง่ส่วนบุคคลจริงๆ
การลืมของใดๆไว้ที่ไหนก็ตาม เปอร์เซ็นต์ที่จะได้คืนน้อยมากเหลือเกินจนกระทั่งไม่ได้คืนเลย ของหายไม่ได้คืนแน่นอน
เหตุการณ์มีดังนี้ครับ
1. เวลาผมขึ้นเครื่องบินทุกครั้ง ผมจะเอากระเป๋าสตางค์ โทรศัพท์ และพาสปอร์ต ไว้ที่กระเป๋าหน้าที่นั่ง (Seat Pocket) เพื่อที่ว่าเหตุการณ์ ฉุกเฉิน ผมสามารถหยิบและวิ่งได้ทันที (ผมเคยเจอเหตุการณ์ฉุกเฉินเลยระแวงครับ)
2.บัตรโดยสารและบัตรประชาชนผมจะเอาไว้ที่กระเป๋าเสื้อ ผมจึงชอบใส่เสื้อที่มีกระเป๋าเวลาเดินทาง
3. แต่วันที่ 12 สิงหาคม 2557 ที่ผ่านมา ผมลืมกระเป๋าสตางค์ไว้ที่กระเป๋าหน้าที่นั่ง ในนั้นมี
- เงินเยน 136,000 เยน ~42,000 บาท
- เงินหยวน ประมาณ 100 กว่าหยวน
- เงินบาท ประมาณ 2500 บาท
- บัตรเครดิต และเดบิต
- บัตร Royal Orchid plus Silver
- บัตรทุกอย่าง
- หลักฐานการชำระเงิน ต่างๆ
ขึ้นเครื่องบินมานับครั้งไม่ถ้วน ไม่เคยลืมเลย แต่วันนี้ลืม ! โดยรู้ตัวหลังจากเดินเข้า Seven แล้วพบว่า ไม่มีกระเป๋าสตางค์ ผมนึกขึ้นได้ทันทีว่าลืมไว้ที่ กระเป๋าหน้าที่นั่ง จึงรีบไปที่ศูนย์ Lost & Found การบินไทย และแจ้งเรื่อง ทันที
4. เจ้าหน้าที่ แรกๆดูไม่สนใจผมมากนัก จนกระทั่งผมนั่งตื๊อนานมากเนื่องจากคุยกับเพื่อนที่เป็นลูกเรือที่การบินไทย และพยายามช่วยเหลือผมทุกทาง
5. เจ้าหน้าที่คนเดิมแจ้งว่า ไม่เจอค่ะแล้วนิ่งไปสักพัก จนกระทั่ง ผมแจ้งสิ่งที่อยู่ในกระเป๋าเท่านั้นแหละ เจ้าหน้าที่จึงรับแจ้งเรื่อง ด้วยคำพูดที่ว่า "พี่นึกว่ายอดเงินไม่มากนัก เลยไม่ติดใจอะไร"
..... คำถาม ถ้าเป็นยอดเงินน้อย เขาคงไม่สนใจใยผมเลย
จนกระทั่งมีเจ้าหน้าที่อีกคนที่ดูดุๆหน่อย โทรเช็คเจ้าหน้าที่ให้ตรวจสอบ ก็ไม่พบ ตรงตามที่เพื่อนผมตรวจสอบไปที่ เพอร์เซอร์
ผมเริ่มใจแป้ว และมั่นใจแล้วว่า หายแน่นอน และตอนนั้น เครื่องที่ผมนั่งมา ไปภูเก็ตแล้ว ต้องโทรเช็คเองอีกครั้งเที่ยงคืนที่ภูเก็ต
6. ผมนั่งรอ เพราะไม่มีเงินกลับบ้าน แล้วลงไปแจ้งความที่สน.ของสุวรรณภูมิและได้ใบแจ้งความมาหนึ่งใบ สุดท้ายคำตอบที่ได้คือ เจ้าหน้าที่ตำรวจไม่สามารถที่จะเข้าไปตรวจสอบได้ เป็นความรับผิดชอบของสายการบินอยู่ดี
อีกทั้งเมื่อเช็คกับทางภูเก็ต ก็ได้รับคำตอบว่า " ทางเราค้นดูแล้ว ไม่เจอเลยค่ะ เสียใจด้วยนะคะ"
และผมเริ่มมั่นใจแล้วว่า ไม่มีทางได้คืนแน่นอน
ตอนนี้ยังนั่งตัวสั่นอยู่เลย เสียดายของในนั้นมาก และ โกรธตัวเองที่ไม่รอบคอบ ผมมั่นใจมากว่าไม่ใช่ผู้โดยสารแน่ๆเนื่องจากผมลงเป็นคนหลังๆ แล้วตอนที่เก็บเข้าหน้าที่นั่งไม่มีใครเห็นเพราะเก็บตอนเครื่องเทคออฟมืดสนิท
ดังนั้นคนที่รู้ว่าผมเก็บเข้ากระเป๋าหน้าที่นั่งมีแต่ผมกับคนข้างๆที่ลงไปก่อนเท่านั้น
คำตอบที่ได้รับหลังจากเช็ควันนี้ ยังคงเป็นคำตอบเดิมกับเมื่อคืน ณ จุดเวลาเช็คเมื่อคืน ที่ผมแจ้งเรื่อง
คำถาม
1. จริงๆแล้ว กระบวนการตรวจสอบสิ่งของนี้ ควรละเอียดมากน้อยเพียงใดครับ เช่นตรวจสอบละเอียดกว่าปกติเมื่อมีผู้ร้องทุกข์ เป็นต้น
2.เมื่อมีผู้ร้องทุกข์แบบนี้ กระบวนการตรวจสอบทั้งลูกเรือและคนทำความสะอาดควรเข้มงวดขึ้นเพียงใดครับ
3.ผมควรทำอย่างไรต่อไปดีครับ ในเมื่อตำรวจบอกว่าต้องรอสายการบิน ส่วนสายการบินบอกว่า ต้องรอกระบวนการจากทางตำรวจ ผมประชาชนสับสนมาก (ผู้รับแจ้งบอกว่า เคยมีนักท่องเที่ยวต่างชาติเกิดเคสลักษณะเดียวกับผมก็ไม่ได้คืนเหมือนกัน กำลังใจดีมาก) รบกวนผู้รู้ก้อผู้ที่มีประสบการณ์เดียวกันกับผมด้วยครับ
ตอนนี้ได้เพียงแค่รอผล ซึ่งไม่รู้ดำเนินการกันจริงหรือไม่
สำหรับตัวผมเองต่อไปผมต้องรอบคอบในการล้วงดูกระเป๋าก่อนลงมากกว่านี้ เพราะมันไม่มีทางได้คืนจริงๆ
ระเหิดไปกับอากาศไร้ร่องรอยเลย
ตอนนี้ผมเหลือติดตัวแค่กลับมาแค่เพียงสัมภาระ และ บัตรประชาชน กับ Boarding pass เท่านั้น นอกนั้นเกลี้ยงเลย
กำลังพยายามตั้งสติกลับไปทำงานหาเงินใหม่
รวมทั้งโทรเช็คการบินไทยแบบไม่ต้องคาดหวังอะไร เพราะรู้ผลอยู่แล้ว
ตอนนี้ได้แต่หวังปาฏิหาริย์เท่านั้นเอง.........
สรุปบทเรียนครั้งนี้ว่าไม่ควรลืม เลยจริงๆ เพราะมันไม่มีทางได้คืน
ปีชงปีนี้ ฟาดใหญ่ไม่ใช่เล่น
"ของหาย คือ ของหาย ไม่มีทางได้คืนแน่นอน" จำไว้ขี้นใจแล้วครับ
ปล. 1 ขอบคุณเพื่อนและน้อง รวมทั้งหัวหน้าที่ช่วยเหลือผมนะครับ
ปล. 2 ขอบคุณผู้รู้และผู้แชร์ประสบการณ์ล่วงหน้าครับ
เกี่ยวกับกระบวนการตรวจสอบสิ่งของที่ผู้โดยสารลืมไว้ของสายการบินหลังเครื่องลงครับ
เรื่องลืมกระเป๋าสตางค์เป็นความโง่ส่วนบุคคลจริงๆ
การลืมของใดๆไว้ที่ไหนก็ตาม เปอร์เซ็นต์ที่จะได้คืนน้อยมากเหลือเกินจนกระทั่งไม่ได้คืนเลย ของหายไม่ได้คืนแน่นอน
เหตุการณ์มีดังนี้ครับ
1. เวลาผมขึ้นเครื่องบินทุกครั้ง ผมจะเอากระเป๋าสตางค์ โทรศัพท์ และพาสปอร์ต ไว้ที่กระเป๋าหน้าที่นั่ง (Seat Pocket) เพื่อที่ว่าเหตุการณ์ ฉุกเฉิน ผมสามารถหยิบและวิ่งได้ทันที (ผมเคยเจอเหตุการณ์ฉุกเฉินเลยระแวงครับ)
2.บัตรโดยสารและบัตรประชาชนผมจะเอาไว้ที่กระเป๋าเสื้อ ผมจึงชอบใส่เสื้อที่มีกระเป๋าเวลาเดินทาง
3. แต่วันที่ 12 สิงหาคม 2557 ที่ผ่านมา ผมลืมกระเป๋าสตางค์ไว้ที่กระเป๋าหน้าที่นั่ง ในนั้นมี
- เงินเยน 136,000 เยน ~42,000 บาท
- เงินหยวน ประมาณ 100 กว่าหยวน
- เงินบาท ประมาณ 2500 บาท
- บัตรเครดิต และเดบิต
- บัตร Royal Orchid plus Silver
- บัตรทุกอย่าง
- หลักฐานการชำระเงิน ต่างๆ
ขึ้นเครื่องบินมานับครั้งไม่ถ้วน ไม่เคยลืมเลย แต่วันนี้ลืม ! โดยรู้ตัวหลังจากเดินเข้า Seven แล้วพบว่า ไม่มีกระเป๋าสตางค์ ผมนึกขึ้นได้ทันทีว่าลืมไว้ที่ กระเป๋าหน้าที่นั่ง จึงรีบไปที่ศูนย์ Lost & Found การบินไทย และแจ้งเรื่อง ทันที
4. เจ้าหน้าที่ แรกๆดูไม่สนใจผมมากนัก จนกระทั่งผมนั่งตื๊อนานมากเนื่องจากคุยกับเพื่อนที่เป็นลูกเรือที่การบินไทย และพยายามช่วยเหลือผมทุกทาง
5. เจ้าหน้าที่คนเดิมแจ้งว่า ไม่เจอค่ะแล้วนิ่งไปสักพัก จนกระทั่ง ผมแจ้งสิ่งที่อยู่ในกระเป๋าเท่านั้นแหละ เจ้าหน้าที่จึงรับแจ้งเรื่อง ด้วยคำพูดที่ว่า "พี่นึกว่ายอดเงินไม่มากนัก เลยไม่ติดใจอะไร"
..... คำถาม ถ้าเป็นยอดเงินน้อย เขาคงไม่สนใจใยผมเลย
จนกระทั่งมีเจ้าหน้าที่อีกคนที่ดูดุๆหน่อย โทรเช็คเจ้าหน้าที่ให้ตรวจสอบ ก็ไม่พบ ตรงตามที่เพื่อนผมตรวจสอบไปที่ เพอร์เซอร์
ผมเริ่มใจแป้ว และมั่นใจแล้วว่า หายแน่นอน และตอนนั้น เครื่องที่ผมนั่งมา ไปภูเก็ตแล้ว ต้องโทรเช็คเองอีกครั้งเที่ยงคืนที่ภูเก็ต
6. ผมนั่งรอ เพราะไม่มีเงินกลับบ้าน แล้วลงไปแจ้งความที่สน.ของสุวรรณภูมิและได้ใบแจ้งความมาหนึ่งใบ สุดท้ายคำตอบที่ได้คือ เจ้าหน้าที่ตำรวจไม่สามารถที่จะเข้าไปตรวจสอบได้ เป็นความรับผิดชอบของสายการบินอยู่ดี
อีกทั้งเมื่อเช็คกับทางภูเก็ต ก็ได้รับคำตอบว่า " ทางเราค้นดูแล้ว ไม่เจอเลยค่ะ เสียใจด้วยนะคะ"
และผมเริ่มมั่นใจแล้วว่า ไม่มีทางได้คืนแน่นอน
ตอนนี้ยังนั่งตัวสั่นอยู่เลย เสียดายของในนั้นมาก และ โกรธตัวเองที่ไม่รอบคอบ ผมมั่นใจมากว่าไม่ใช่ผู้โดยสารแน่ๆเนื่องจากผมลงเป็นคนหลังๆ แล้วตอนที่เก็บเข้าหน้าที่นั่งไม่มีใครเห็นเพราะเก็บตอนเครื่องเทคออฟมืดสนิท
ดังนั้นคนที่รู้ว่าผมเก็บเข้ากระเป๋าหน้าที่นั่งมีแต่ผมกับคนข้างๆที่ลงไปก่อนเท่านั้น
คำตอบที่ได้รับหลังจากเช็ควันนี้ ยังคงเป็นคำตอบเดิมกับเมื่อคืน ณ จุดเวลาเช็คเมื่อคืน ที่ผมแจ้งเรื่อง
คำถาม
1. จริงๆแล้ว กระบวนการตรวจสอบสิ่งของนี้ ควรละเอียดมากน้อยเพียงใดครับ เช่นตรวจสอบละเอียดกว่าปกติเมื่อมีผู้ร้องทุกข์ เป็นต้น
2.เมื่อมีผู้ร้องทุกข์แบบนี้ กระบวนการตรวจสอบทั้งลูกเรือและคนทำความสะอาดควรเข้มงวดขึ้นเพียงใดครับ
3.ผมควรทำอย่างไรต่อไปดีครับ ในเมื่อตำรวจบอกว่าต้องรอสายการบิน ส่วนสายการบินบอกว่า ต้องรอกระบวนการจากทางตำรวจ ผมประชาชนสับสนมาก (ผู้รับแจ้งบอกว่า เคยมีนักท่องเที่ยวต่างชาติเกิดเคสลักษณะเดียวกับผมก็ไม่ได้คืนเหมือนกัน กำลังใจดีมาก) รบกวนผู้รู้ก้อผู้ที่มีประสบการณ์เดียวกันกับผมด้วยครับ
ตอนนี้ได้เพียงแค่รอผล ซึ่งไม่รู้ดำเนินการกันจริงหรือไม่
สำหรับตัวผมเองต่อไปผมต้องรอบคอบในการล้วงดูกระเป๋าก่อนลงมากกว่านี้ เพราะมันไม่มีทางได้คืนจริงๆ
ระเหิดไปกับอากาศไร้ร่องรอยเลย
ตอนนี้ผมเหลือติดตัวแค่กลับมาแค่เพียงสัมภาระ และ บัตรประชาชน กับ Boarding pass เท่านั้น นอกนั้นเกลี้ยงเลย
กำลังพยายามตั้งสติกลับไปทำงานหาเงินใหม่
รวมทั้งโทรเช็คการบินไทยแบบไม่ต้องคาดหวังอะไร เพราะรู้ผลอยู่แล้ว
ตอนนี้ได้แต่หวังปาฏิหาริย์เท่านั้นเอง.........
สรุปบทเรียนครั้งนี้ว่าไม่ควรลืม เลยจริงๆ เพราะมันไม่มีทางได้คืน
ปีชงปีนี้ ฟาดใหญ่ไม่ใช่เล่น
"ของหาย คือ ของหาย ไม่มีทางได้คืนแน่นอน" จำไว้ขี้นใจแล้วครับ
ปล. 1 ขอบคุณเพื่อนและน้อง รวมทั้งหัวหน้าที่ช่วยเหลือผมนะครับ
ปล. 2 ขอบคุณผู้รู้และผู้แชร์ประสบการณ์ล่วงหน้าครับ