ซับเซิ้บไม่ต้องมี ณ จุดนี้ ฉายเมื่อวาน ดูวันนี้ และ รู้สึกว่าชอบมากอีกแล้ว ติ่ง HERO ชัด ๆ เลยเรา ฮ่า ๆ (เนื้อเรื่องแอบเดานะคะ ไม่มีซับอ่ะ ผิดไปต้องขออภัยแต่ก็อยากเล่าอยู่ดี (อ้าว !))
วันนี้เป็นเรื่องของ "หัวหน้า" จ้า ก็ธรรมดาล่ะนะ หัวหน้าสำนักงานอัยการ ไม่รู้เหมือนกันกับไทยไหมแต่ก็น่าจะทำนองเดียวกันนะ คือ เลื่อนชั้นตามลำดับอาวุโสแล้วตำแหน่งหัวหน้าก็เป็นตำแหน่ง "บริหาร" ดังนั้นส่วนมากก็ "จ่ายคดี" ให้บรรดาลูกน้องทำ แต่ช่วงนี้หัวหน้าคาวาจิริเนือยเหนื่อยหน่ายเมื่อเห็นผลประเมิน ? เอ๊ะ หรือ ตัวเลขคดี ? (มั่วนะ) แต่คิดว่าเจ้าซองเหลือง ๆ นั่นน่าจะเป็นผลประเมินหรืออะไรซักอย่าง (แต่แลดูคะแนนของเจ้าตัวก็ไม่ใช่ว่าไม่ดีนะ) ซึ่งก่อนหน้านั้นหัวหน้าคาวาจิริก็ได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนทนายน่าจะชักชวนให้มาเป็นทนายล่ะ งานดีเงินมาดีกว่าเป็นอัยการนะ (มุกนี้คุ้น ๆ ว่าอัยการชิบายาม่าก็เคยจะถูกซื้อตัวแบบนี้แหละ)
ดูคะแนนคุริว ฮ่า ๆ .... ก็แหงล่ะ จิกติดหลักฐานแน่นขนาดนี้ เขียนสำนวนขึ้นศาลไม่มีดับแน่ ๆ
แต่เรื่องของเรื่องในการเปลี่ยนงานนั้นไม่ได้เหมือนกันเท่าไหร่ ท่านคาวาจิรินี่น่าจะเป็นอาการหมดไฟ ส่วนอัยการชิบายาม่านั้นเกี่ยวกับเงินทองทรัพย์สินชื่อเสียง สังเกตว่า HERO 2014 เล่นเรื่อง Life Value เน้นไปทางด้านนามธรรมซะเยอะ (บทโทรทัศน์เติบโตขึ้นมากทีเดียว) แต่เอาเป็นว่าการเป็นหัวหน้าแล้วมีลูกน้องอย่างอัยการคุริวซึ่งเด็กแนวมาก หรือ อัยการอุโนะซึ่งนับวันก็เริ่มจะปีกกล้าขาแข็ง หรือ อัยการบาบะหญิงแกร่ง หรือ อัยการทามุระซึ่งรู้ไต๋ไส้พุงแถมเป็นลูกเขยของท่านอุชิมารุ แฮนเดิลมนุษย์ประหลาดพวกนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ก่อนนี้อัยการอุชิมารุปวดท้อง ตอนนี้หัวหน้าคาวาจิริก็ปวดเฮดเวียนหัวไม่ต่างกัน
ประเด็นมันมีอยู่ว่าหลังจากจ่ายคดีไปแล้วให้อัยการแต่ละคน ซึ่งต่างคนก็มีข้อคอมเมนท์ต่าง ๆ นานาจนคนเป็นนายประสาทจะกิน มันเก๊าะเหลืออยู่หนึ่งคดีที่แปะอยู่บนโต๊ะ หัวหน้าคาวาจิริก็ไม่รอช้าให้คุริวไปทำ แต่อาซางิกลับบอกว่าโหลดของอัยการคุริวมันอลังมลังเมลืองมากแล้วค่ะ สมควรที่จะต้องให้คนอื่นทำ ... เอ๊ะ เอ๊ะ เอ๊ะ หัวหน้าก็เป็นอัยการมิใช่ฤๅ งั้นหัวหน้าทำ และ โดยนัยที่เห็นในละครก็คิดว่าน่าจะไม่ได้ทำคดีมาพักนึงแล้วเนื่องจากขึ้นตำแหน่งบริหาร คงคล้าย ๆ เมืองไทยเหมือนกัน คือ นั่งบริหารคดีรับผิดชอบอาจจะน้อยหน่อย เพราะ ต้องดูแลในส่วนอื่น ๆ ด้วย
ผู้ต้องหาที่หัวหน้าต้องสืบสวนบอกเลยว่ากวนบาทาไม่หยอก แต่แปลกที่หัวหน้าแกไม่ปรี๊ด .... อืมม์ มันคือความใจเย็นหรือหมดไฟแล้วจริง ๆ นะ นอกจากปวดกระโหลดกับผู้ต้องหากวนโอ๊ยแล้วยังไม่พอ เจอพยานที่เป็นเด็กอีก หน้าตาหัวหน้าก็แลจะดุดัน พอต้องออกท่อม ๆ สืบพยานเข้าก็เหมือนว่าอยากจะเลิกเข้าจริง ๆ น่ะนะ ไปค้นหาหลักฐานที่โรงเรียนอนุบาลล่ะ ชีวิตยิ่งบัดซบกว่าเดิม ก็หงอยเงิบกลับมา ดูท่าว่าอยากจะออกจริง ๆ แล้วล่ะ
จุดนี้แอบเข้าใจเหมือนกัน งานอัยการไม่ค่อยเป็นคดีทางแพ่งจะเป็นคดีทางอาญาเสียส่วนใหญ่ ดังนั้นก็มีเหตุจะต้องคลุกคลีอยู่กับผู้ต้องหา บางคนก็ไม่ค่อยจะชอบแต่บางคนก็โอเคว่ากันไป แต่พออายุมากเข้าไอการจะต้องมาทำคดีทางอาญามันก็เหนื่อยพอสมควร หลังจากแบบ ไม่ไหวจะเคลียร์กับอะไรหลาย ๆ อย่าง พูดกับท่านอุชิมารุว่าสงสัยจะออกแล้วล่ะ ก็เจอคุริวกับอาซางิ หัวหน้าบอกว่าอยากกินอะไรที่มัน yasashii ต่อร่างกาย อาซางิแนะนำ "เฝอ" จ้ะ เก๋ซะไม่มี และแล้วก็มาถึงการเปิดใจกับลูกน้องว่าสงสัยจะต้องออกแล้วล่ะนะ
วันต่อมาคุริวไปหาหลักฐานในคดี แหม่ ... เกี่ยวกับโรงงานตัวเลขโน่นนี่มากมายดูยากเกินทำความเข้าใจ แต่คุริวก็ตะลุยไปไม่หวั่นไม่ท้อนั่งจิ้มเครื่องคิดเลข อาซางิซึ่งเป็นห่วงหัวหน้าก็ถามว่าจะไม่ทำอะไรกันหน่อยเหรอ จะปล่อยหัวหน้าไปสำนักงานทนายจริง ๆ เหรอ ว่าแล้วน้องหนูพยานตัวน้อยก็ได้มานั่งเป็น guest ปาฐกถาของหัวหน้า ร่วมกับเพื่อน ๆ อาจจะเปลี้ย ๆ ในตอนแรก แต่ต่อมามันก็กลายเป็นการจุด Pride of DA ในตัวอัยการคาวาจิริขึ้นมา จนมีฉากนี้ (เจ๋งมากค่ะหัวหน้า ซึ้งมากค่ะ คุริวคุง) หนูน้อยพยานกล้าหาญพอที่จะชี้ตัว
และแล้วเมื่อการสืบสวนผู้ต้องหามาถึง ทีนี้พออาการกวนบาทาบังเกิด "หัวหน้า" ก็ไฟลุกแล้ว (กรี๊ดดดด โมเม้นท์นี้ มันเยี่ยมมาก รู้สึกดี อิ่มเอมใจ) คือจริง ๆ แล้วก็ไม่มีใครอยากให้หัวหน้าออกน่ะ เงี่ยหูฟังในห้องตัวเองเงียบ ๆ กันทุกคน พอหัวหน้าแผลงฤทธิ์ก็เฮกันใหญ่โต สุดท้ายหัวหน้าเองก็มารู้ว่าต้นคิดเรื่องทั้งหมดนี่คือ คุริว โคเฮย์ ที่ทำให้หัวหน้าคาวาจิริเห็นว่าตัวเองไม่ใช่ตาแก่ไร้น้ำยานะ ทุกคนก็แบบว่า หัวหน้าเราจัดว่า "เด็ด"
ส่วนคุริวเองก็โดนผู้ต้องหากวนโอ๊ยไม่แพ้กันเพราะเรื่องมันยาก อ่ะ ยากจริง ๆ นะ เรื่องโครงสร้างโน่นนี่ คำนวณเงินทองอะไรอีก แต่มันไม่มีอะไรยากเกินความพยายามหรอกใช่ไหม ? อย่างน้อยฉันก็จับผิดแกได้ล่ะนะ อัยการไม่ใช่โง่ ๆ หรอกนะ ขอบอก ดังนั้นเรามานั่งลงคุยกันจริงจังได้รึยัง สรุปแล้ว เท่จุงเล่อ ทั้งบุโจวทั้งคุริว เท่ชนะเลิศศศศศศศศศศศศ
เดี๋ยวดูแบบมีซับจะมาสรุปอีกที คือ มันดีงามขึ้นเรื่อย ๆ จริง ๆ นะ สิ่งที่น่าสนใจไม่ใช่ตัวคดีแต่เป็น interaction กับ approach ต่างหาก
(ซีรีย์ญี่ปุ่น) HERO 2014 (กึ่งรีวิว) ตอนที่ 5 : The Pride of DA (Spolied)
วันนี้เป็นเรื่องของ "หัวหน้า" จ้า ก็ธรรมดาล่ะนะ หัวหน้าสำนักงานอัยการ ไม่รู้เหมือนกันกับไทยไหมแต่ก็น่าจะทำนองเดียวกันนะ คือ เลื่อนชั้นตามลำดับอาวุโสแล้วตำแหน่งหัวหน้าก็เป็นตำแหน่ง "บริหาร" ดังนั้นส่วนมากก็ "จ่ายคดี" ให้บรรดาลูกน้องทำ แต่ช่วงนี้หัวหน้าคาวาจิริเนือยเหนื่อยหน่ายเมื่อเห็นผลประเมิน ? เอ๊ะ หรือ ตัวเลขคดี ? (มั่วนะ) แต่คิดว่าเจ้าซองเหลือง ๆ นั่นน่าจะเป็นผลประเมินหรืออะไรซักอย่าง (แต่แลดูคะแนนของเจ้าตัวก็ไม่ใช่ว่าไม่ดีนะ) ซึ่งก่อนหน้านั้นหัวหน้าคาวาจิริก็ได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนทนายน่าจะชักชวนให้มาเป็นทนายล่ะ งานดีเงินมาดีกว่าเป็นอัยการนะ (มุกนี้คุ้น ๆ ว่าอัยการชิบายาม่าก็เคยจะถูกซื้อตัวแบบนี้แหละ)
แต่เรื่องของเรื่องในการเปลี่ยนงานนั้นไม่ได้เหมือนกันเท่าไหร่ ท่านคาวาจิรินี่น่าจะเป็นอาการหมดไฟ ส่วนอัยการชิบายาม่านั้นเกี่ยวกับเงินทองทรัพย์สินชื่อเสียง สังเกตว่า HERO 2014 เล่นเรื่อง Life Value เน้นไปทางด้านนามธรรมซะเยอะ (บทโทรทัศน์เติบโตขึ้นมากทีเดียว) แต่เอาเป็นว่าการเป็นหัวหน้าแล้วมีลูกน้องอย่างอัยการคุริวซึ่งเด็กแนวมาก หรือ อัยการอุโนะซึ่งนับวันก็เริ่มจะปีกกล้าขาแข็ง หรือ อัยการบาบะหญิงแกร่ง หรือ อัยการทามุระซึ่งรู้ไต๋ไส้พุงแถมเป็นลูกเขยของท่านอุชิมารุ แฮนเดิลมนุษย์ประหลาดพวกนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ก่อนนี้อัยการอุชิมารุปวดท้อง ตอนนี้หัวหน้าคาวาจิริก็ปวดเฮดเวียนหัวไม่ต่างกัน
ประเด็นมันมีอยู่ว่าหลังจากจ่ายคดีไปแล้วให้อัยการแต่ละคน ซึ่งต่างคนก็มีข้อคอมเมนท์ต่าง ๆ นานาจนคนเป็นนายประสาทจะกิน มันเก๊าะเหลืออยู่หนึ่งคดีที่แปะอยู่บนโต๊ะ หัวหน้าคาวาจิริก็ไม่รอช้าให้คุริวไปทำ แต่อาซางิกลับบอกว่าโหลดของอัยการคุริวมันอลังมลังเมลืองมากแล้วค่ะ สมควรที่จะต้องให้คนอื่นทำ ... เอ๊ะ เอ๊ะ เอ๊ะ หัวหน้าก็เป็นอัยการมิใช่ฤๅ งั้นหัวหน้าทำ และ โดยนัยที่เห็นในละครก็คิดว่าน่าจะไม่ได้ทำคดีมาพักนึงแล้วเนื่องจากขึ้นตำแหน่งบริหาร คงคล้าย ๆ เมืองไทยเหมือนกัน คือ นั่งบริหารคดีรับผิดชอบอาจจะน้อยหน่อย เพราะ ต้องดูแลในส่วนอื่น ๆ ด้วย
ผู้ต้องหาที่หัวหน้าต้องสืบสวนบอกเลยว่ากวนบาทาไม่หยอก แต่แปลกที่หัวหน้าแกไม่ปรี๊ด .... อืมม์ มันคือความใจเย็นหรือหมดไฟแล้วจริง ๆ นะ นอกจากปวดกระโหลดกับผู้ต้องหากวนโอ๊ยแล้วยังไม่พอ เจอพยานที่เป็นเด็กอีก หน้าตาหัวหน้าก็แลจะดุดัน พอต้องออกท่อม ๆ สืบพยานเข้าก็เหมือนว่าอยากจะเลิกเข้าจริง ๆ น่ะนะ ไปค้นหาหลักฐานที่โรงเรียนอนุบาลล่ะ ชีวิตยิ่งบัดซบกว่าเดิม ก็หงอยเงิบกลับมา ดูท่าว่าอยากจะออกจริง ๆ แล้วล่ะ
จุดนี้แอบเข้าใจเหมือนกัน งานอัยการไม่ค่อยเป็นคดีทางแพ่งจะเป็นคดีทางอาญาเสียส่วนใหญ่ ดังนั้นก็มีเหตุจะต้องคลุกคลีอยู่กับผู้ต้องหา บางคนก็ไม่ค่อยจะชอบแต่บางคนก็โอเคว่ากันไป แต่พออายุมากเข้าไอการจะต้องมาทำคดีทางอาญามันก็เหนื่อยพอสมควร หลังจากแบบ ไม่ไหวจะเคลียร์กับอะไรหลาย ๆ อย่าง พูดกับท่านอุชิมารุว่าสงสัยจะออกแล้วล่ะ ก็เจอคุริวกับอาซางิ หัวหน้าบอกว่าอยากกินอะไรที่มัน yasashii ต่อร่างกาย อาซางิแนะนำ "เฝอ" จ้ะ เก๋ซะไม่มี และแล้วก็มาถึงการเปิดใจกับลูกน้องว่าสงสัยจะต้องออกแล้วล่ะนะ
วันต่อมาคุริวไปหาหลักฐานในคดี แหม่ ... เกี่ยวกับโรงงานตัวเลขโน่นนี่มากมายดูยากเกินทำความเข้าใจ แต่คุริวก็ตะลุยไปไม่หวั่นไม่ท้อนั่งจิ้มเครื่องคิดเลข อาซางิซึ่งเป็นห่วงหัวหน้าก็ถามว่าจะไม่ทำอะไรกันหน่อยเหรอ จะปล่อยหัวหน้าไปสำนักงานทนายจริง ๆ เหรอ ว่าแล้วน้องหนูพยานตัวน้อยก็ได้มานั่งเป็น guest ปาฐกถาของหัวหน้า ร่วมกับเพื่อน ๆ อาจจะเปลี้ย ๆ ในตอนแรก แต่ต่อมามันก็กลายเป็นการจุด Pride of DA ในตัวอัยการคาวาจิริขึ้นมา จนมีฉากนี้ (เจ๋งมากค่ะหัวหน้า ซึ้งมากค่ะ คุริวคุง) หนูน้อยพยานกล้าหาญพอที่จะชี้ตัว
และแล้วเมื่อการสืบสวนผู้ต้องหามาถึง ทีนี้พออาการกวนบาทาบังเกิด "หัวหน้า" ก็ไฟลุกแล้ว (กรี๊ดดดด โมเม้นท์นี้ มันเยี่ยมมาก รู้สึกดี อิ่มเอมใจ) คือจริง ๆ แล้วก็ไม่มีใครอยากให้หัวหน้าออกน่ะ เงี่ยหูฟังในห้องตัวเองเงียบ ๆ กันทุกคน พอหัวหน้าแผลงฤทธิ์ก็เฮกันใหญ่โต สุดท้ายหัวหน้าเองก็มารู้ว่าต้นคิดเรื่องทั้งหมดนี่คือ คุริว โคเฮย์ ที่ทำให้หัวหน้าคาวาจิริเห็นว่าตัวเองไม่ใช่ตาแก่ไร้น้ำยานะ ทุกคนก็แบบว่า หัวหน้าเราจัดว่า "เด็ด"
ส่วนคุริวเองก็โดนผู้ต้องหากวนโอ๊ยไม่แพ้กันเพราะเรื่องมันยาก อ่ะ ยากจริง ๆ นะ เรื่องโครงสร้างโน่นนี่ คำนวณเงินทองอะไรอีก แต่มันไม่มีอะไรยากเกินความพยายามหรอกใช่ไหม ? อย่างน้อยฉันก็จับผิดแกได้ล่ะนะ อัยการไม่ใช่โง่ ๆ หรอกนะ ขอบอก ดังนั้นเรามานั่งลงคุยกันจริงจังได้รึยัง สรุปแล้ว เท่จุงเล่อ ทั้งบุโจวทั้งคุริว เท่ชนะเลิศศศศศศศศศศศศ
เดี๋ยวดูแบบมีซับจะมาสรุปอีกที คือ มันดีงามขึ้นเรื่อย ๆ จริง ๆ นะ สิ่งที่น่าสนใจไม่ใช่ตัวคดีแต่เป็น interaction กับ approach ต่างหาก