"ลูกไม่มีพ่อ แม่ก็ไม่มีการศึกษา จะมีปัญญาเลี้ยงลูก ให้ลูกได้เรียนหนังสือได้หรอ เอาลูกคนโตให้เถอะ จะเลี้ยงเขา จะส่งเสียเขาให้เรียนสูงเอง" นี่คือประโยคที่เราได้ยินเมื่อ10ปีที่แล้วจากปากย่าของเรา ที่พูดกับแม่เรา ในงานศพพ่อของเรา
แม่เราก็ตอบย่ากับไปว่า"ลูกของหนู ลูกจะเลี้ยงเขาเอง หนูจะทำทุกอย่างเพื่ออนาคตของลูก"
หลังจากจัดการงานศพพ่อเสร็จ แม่ เรา และน้อง ก็ย้ายไปบ้านเกิดแม่(บ้านยาย)ที่อีสานคะ พอไปถึงบ้านยาย สิ่งที่เราเห็นก็คือแม่วิ่งไปกอดยาย ไม่มีคำพูดใดๆออกมา มีแต่เสียงร้องไห้ ตอนนั้นแม่เราคงไม่ไหวจริงๆ
หลังจากนั้น แม่ก็มาขออาศัยอยู่บ้านยาย แม่ไปทำงานรับจ้างค่ะ ตัดอ้อย ทำไร่ ทำนา รับจ้างทุกอย่างคะ ได้วันละ150บาท แต่ด้วยภาระที่ต้องจ่าย ทั้งค่ากิน ค่าอยู่ ค่าเรียนเรา ค่าเรียนน้องมันไม่พอคะ
แม่จึงไปทำงานที่กรุงเทพ เพราะมีคนชวนแม่ไปเค้าบอกว่าเป็นงานที่เหนื่อยนะ ไม่ค่อยได้พัก แต่เงินดี ซึ่งงานที่แม่ไปทำคือ งานดูแลผู้สูงอายุค่ะ เงินเดือนก็เยอะพอสมควร สำหรับคนที่ไม่มีการศึกษาอย่างแม่เรา แต่แม่เราก็พออ่านออกเขียนได้คะ และแม่ก็ฝากเรากับน้องให้ยาย และน้าเลี้ยง เสาร์ อาทิตย์ เราก็ไม่ได้ไปเรียนพิเศษ เดินห้าง อ่านหนังสือ หรือนอนดูทีวีอยู่บ้านหรอกค่ะ เราต้องไปช่วยน้า ทำไร่ ทำนา ตากแดด ตากลม ตากฝน ทั้งวัน น้าเราเค้าก็เหมือนไม่ชอบเรา เค้าบอกว่ายายรักหลานไม่เท่ากัน รักเรามากกว่ารักลูกเค้า ทั้งๆที่ก้ออายุไล่เลี่ยกัน เค้าแกล้งเราตลอดเลยค่ะ เวลาเราจะรีดผ้าไปโรงเรียน เค้าก็เอาคัทเอ้า ลง ด้วยความที่คัตเอ้ามันอยู่สูง เราเตี้ยด้วย เอาคัทเอ้าขึ้นไม่ได้ ต้องใส่ผ้าที่ยับๆไปเรียนตลอด เวลาแม่ส่งตังค์มาให้เราเค้าก็ชอบอุบอิบ บางวันเราก็ไม่ได้ตังค์ไปโรงเรียน ค่ารถก็ไม่มีต้องเดินคะ บางครั้งเค้าก็แอบเอาเงินเค้ามาไว้ในกระเป๋าเรา แล้วมาโวยวายต่อหน้ายายว่า เงินหาย ขอค้นกับเรา ปรากฎว่าเจอสิคะ เราก็บอกว่าเราไม่ได้ทำ แล้วยายก็เชื่อเราคะ น้าถึงกับพูดไม่ออกเลย
ตอนนั้นเราเป็นเด็กที่เรียนดีตลอดค่ะ คือ4.00 ทุกเทอม เพราะตอนนั้นเราคิดว่าแม่เราเหนื่อยทำเพื่อเราอยู่นะ แม่เราทำงานไม่มีวันหยุดค่ะ ดูแลผู้สูงอายุต้องทำทุกอย่างค่ะ เก็บขี้ เช็ดเยี่ยว ปอนข้าว อาบน้ำ หรือแม้กระทั่ง เค้าตื่นกลางดึกแม่เราต้องตื่นมาดูแลเค้าคะ เรารู้ว่าสิ่งทีแม่ทำมันเหนื่อยมาก เราก็อยากทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด พอเราอยู่ประมาณ ม 3 เริ่มเป็นสาว สามีของน้าเริ่มมีพฤติกรรมแปลกๆคะ ชอบมาแอบดูเราอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า แต่งตัว (เราเห็นคะว่าเค้าแอบดู)แต่ไม่กล้าบอกใคร จนกะทั่ง วันนึง ยายไม่อยู่บ้าน เมียตัวเองหลับ ขณะที่เราล้างจานอยู่หลังบ้าน เค้าก็มาสะกิดหลังเรา พร้อมประโยคที่พูดว่า " หนู โตเป็นสาวแล้วสวยนะ สนใจจะเป็นเมียน้ามั้ย " ด้วยความกลัว เราจึงวิ่งออกจากบ้านค่ะ ไม่รู้ว่าวิ่งไปไหน พอตืงสติได้ เราเลยกลับบ้านตอนนั้นมันค่ำแล้ว กลับบ้านมาเจอยายอยู่บ้านแล้ว โล่งอกไปที      แต่เราไม่กล้าเล่าให้ยายฟังนะ เพราะกลัวจะเป็นเรื่องใหญ่ เราเลยโทรไปฟ้องแม่
หลังจากจบม3 แม่เราเลยให้เราย้ายไปเรียน อีกจังหวัดหนึ่ง ซึ่งไปฝากเรากับน้องให้ญาติเลี้ยง แม่ก็ทำงานเหมือนหนักเหมือนเดิมคะ เราไม่เจอหน้าแม่มา4ปีแล้ว ได้ยินแต่เสียงผ่านโทรศัทพ์เท่านั้น ไม่ต้องพูดเลยคะว่างานวันแม่ งานวันพ่อ เราสองคนพี่น้องอยู่ทืไหนกัน เราไม่เคยไปโรงเรียนเลยคะ เพราะเราอิจฉาเวลาที่เพื่อนกราบแม่ เวลาที่เพื่อนกับแม่กอดกัน เราอยากได้บ้าง แต่ทำไงได้ ชีวิตคนเราไม่เลือกไม่ได้
หลังจากจบ ม6 เราก็สอบติด มหาลัยชื่อดัง แน่นอนค่ะ ค่าใช้จ่ายต้องเยอะแน่นอนเราเลยบอกแม่ว่า หนูไม่เรียนดีกว่า หนูจะออกมาทำงานส่งน้องเรียนเอง  แต่แม่เราบอกว่าแม่มีตังค์เก็บอยู่ แม่ตั้งใจแล้วว่าจะให้เราได้เรียนสูงๆ อยากให้เราได้มีชีวิตที่ดี แม่จะทำหน้าที่แม่ให้ดีที่สุด
หะ!! แม่มีตังค์เก็บ มีได้ไง ในเมื่อเงินเดือนแม่9000บาท ค่าพิเศษอีก3000 รวม 11000บาท ส่งมาให้ให้เรากับน้อง 7000แล้ว เหลือ 4000 ไม่รู้ว่าแม่ใช้เดือนละเท่าไหร่ แต่ที่แน่ๆ แม่มีเงินในบัญชี 150000บาท มาคำนวณดูแล้ว แม่ใช้เงินเดือนละ2000 เราน้ำตาไหลเลย ไม่คิดว่าแม่จะทำเพื่อเราขนาดนี้ หลังจากนั้นเราก็มาเรียนในมหาวิทยาลัย กู้ทุนเรียนด้วยคะ
ด้วยความที่เราคิดถึงแม่มาตลอด มันจึงเป็นแรงบันดาลในในการเรียนและการสอบ ทำให้เกรดอยู่ในระดับที่ดีค่ะ ปีหน้าเราก็เรียนจบแล้ว ไม่น่าเชื่อเลยไช่ไหมค่ะ ว่าจะมีคนที่ทำเพื่อเราได้ขนาดนี้ จะมีใครบนโลกใบนี้บ้างที่อดทนเพื่อเราได้ขนาดนี้  อดทนอีกหน่อยนะคะแม่ หนูเรียนจบแล้วหนูจะเลี้ยงแม่ ส่งน้องเรียนเอง แม่จะได้พักสักที เราจะได้อยู่ด้วยกัน จะได้เห็นหน้าแม่ทุกวัน อีกปีเดียว เท่านั้นค่ะ