ต้องบอกก่อนเลยว่า เราเป็นคนที่ชอบเรื่องสยองขวัญมาก ทั้งชอบเล่า ชอบฟัง หรือแม้กระทั่งออกไปพิสูจน์ตามสถานที่ที่เขาว่ากันว่าผีดุ เราเลยนับตัวเองว่าเป็นคนที่เจอเรื่องราวเหนือธรรมชาตินี้บ่อยมากคนหนึ่ง แต่ทุกครั้งที่มีประสบการณ์นั้น มักจะไม่ได้เจอจากการออกไปพิสูจน์หรือลองของอย่างที่ใครๆเขาเจอกัน แต่เป็นการเจอโดยไม่คาดคิด และมักจะเจออยู่ในบ้านของตัวเอง
มีผู้ใหญ่หลายคนเคยทักเกี่ยวกับบ้านของเราอยู่เหมือนกัน ท่านว่าบ้านหลังนี้สร้างทับแดนประหารเก่า บ้างก็ว่าสุสานเก่า เราก็ไม่แน่ใจข้อเท็จจริงว่าเป็นอันไหนแน่
คนที่เจอเรื่องประหลาดคนแรกคือแม่ คือตรงหัวเตียงแม่ เป็นบริเวณเสากลางบ้าน ตอนกลางคืน แม่เห็นเป็นโครงกระดูกสีขาวนอนอยู่บนเตียง
คนต่อมาที่เห็นคือน้า ตรงเสากลางบ้านที่เดิมนี่แหละ แต่คราวนี้เห็นเป็นผู้หญิงในชุดเปื้อนเลือด นั่งอยู่บนเตียง ในมืออุ้มเด็ก แล้วร้องไห้คร่ำครวญ
บางครั้งก็มีคนเห็นผีหัวขาดตรงโถงทางเดิน
ขนาดเพื่อนแม่มานอนพักในห้องรับแขก เพียงคืนแรกได้เรื่องเลย คืนนั้นทุกคนนอนหลับกันอยู่ แล้วก็ได้ยินเสียงร้องดังมาก มาจากทางห้องรับแขก ก็เลยวิ่งไปดูกัน เห็นเพื่อนแม่นั่งขดบนหัวเตียง ตัวสั่นเทา แกบอกว่า นอนหลับไป แล้วได้ยินเสียงแปลกๆดังอยู่ในห้อง จึงตื่นขึ้นมา แล้วก็เห็นเงาเป็นรูปหน้าคนอยู่ตรงปลายเตียง แล้วเงานั้นก็พุ่งเข้ามาใส่ แกกลัวมาก
เอาเป็นว่าบ้านหลังนี้ ใครได้มาเยือนก็จะมีประสบการณ์ดีๆเก็บกลับไปถ้วนทั่วทุกคนเลยทีเดียว
แต่เป็นเรื่องแปลก คือ ตอนเด็กเราไม่เคยเจอเรื่องอะไรแบบนี้มาก่อน ทั้งที่เขาว่ากันว่า เด็กน่าจะเห็นอะไรๆมากกว่าผู้ใหญ่ด้วยซ้ำ เราเริ่มมาเห็นหนักๆเลยช่วงมัธยม ช่วงแรกๆจะมาเป็นเสียง คือ เข้าห้องน้ำ ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินอยู่หน้าห้องน้ำ เดินลากเท้าไปมาเหมือนหาอะไรอยู่ ตอนนั้นทุกคนในบ้านนอนหลับกันหมด เลยคิดว่ามีขโมยเข้ามารึเปล่า ตัดสินใจเปิดประตูไปดู ก็ไม่มีใคร บางครั้งได้ยินเสียงเปิดประตู(บานเลื่อน) บางครั้งก็ทุบประตูห้องน้ำ จนเราวิ่งเข้าห้องนอนจนขาพลิก บวมไปหลายวัน
บางครั้งเรานอนห้องรับแขกชั้นล่าง เพราะไม่อยากนอนชั้นบน ก็จะได้ยินเสียงเคาะประตู เคาะครั้งแรก นึกว่ามีใครมาหา พอเปิดประตูดูก็ว่างเปล่า เคาะครั้งที่สอง เราเปิดก็ยังไม่มีใคร ตอนนั้นคิดว่าใครแกล้งรึเปล่า เลยยืนรอตรงประตู พอเคาะอีกก็รีบเปิด ก็ยังไม่เห็นใคร ตอนนั้นเริ่มคิดแล้ว เพราะหน้าประตูตรงนั้นเป็นโถงทางเดินยาว ถ้าเคาะแล้ววิ่งหนี ยังไงก็ไม่น่าทัน พอมีเสียงเคาะอีก เราเลยเลิกสนใจ แต่มันก็ยากหน่อย เพราะพอช่วงเรากำลังเคลิ้มๆจะหลับ เสียงเคาะก็ดังอีก เหมือนกวนไม่ให้เรานอน เป็นแบบนั้นจนตีสามกว่าๆ ไม่ไหว ง่วงมาก แต่นอนไม่ได้ จะนอนทีไรเสียงเคาะจะดังมากจนเราสะดุ้ง เราเลยโทรหาเพื่อน คุยกันจนเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่แน่ใจ
บางครั้งเห็นเป็นเด็กผู้ชายตัวเล็กๆวิ่งไปมา บางครั้งเด็กก็ทำท่าเหมือนแอบดูเรา พอเราหันไปก็รีบหลบ ตอนแรกนึกว่าน้อง หันไปมองอีกที น้องเราอยู่หน้าบ้าน อ่าว แล้วที่เราเห็นน่ะใคร
ตื่นไปโรงเรียนตอนเช้า เราต้องนั่งรถไปเรียนในตัวจังหวัด เลยต้องตื่นเช้า ตอนที่กำลังรีดผ้า เกิดไฟดับ เราเลยเดินไปอาบน้ำก่อน พออาบเสร็จ ถือเทียนไขเดินออกมา ได้ยินเสียงประตูห้องนอนชั้นล่างเลื่อนเปิด แล้วมีคนเดินออกมา คิดว่าเป็นยาย เพราะวันนั้นอยู่บ้านกับยายสองคน เราเลยหันไปคุยด้วย พร้อมกับเดินตามเงานั้นที่กำลังเดินตรงไปทางหน้าบ้าน ปรากฎว่า ในจังหวะที่เราเดินเข้าไปใกล้ในระยะที่แสงจากเทียนส่องให้เห็นใบหน้าได้ เงานั้นก็หายวับไปเลย เราทำอะไรไม่ถูกไปช่วงหนึ่ง หันไปคว้าประตูห้องนอนเปิด เห็นยายยังนอนอยู่ข้างใน ยายได้ยินเสียงเลยตื่น หันไปถามยาย(แบบโง่ๆ)ว่า เมื่อกี้ยายได้ออกไปไหนมั้ย ยายก็งงๆ เราเลยเล่าให้ฟัง ยายก็บอกว่า เขาคงมาช่วยดูแลบ้านให้เหมือนเดิมนั่นแหละ
วันหนึ่งเราอยู่บ้านคนเดียว หลังจากเพิ่งอาบน้ำเสร็จก็ขึ้นนอนได้ไม่นาน เรียกว่ายังไม่ทันจะเคลิ้มเลย ก็ได้ยินเสียงเตียงลั่นดังแอ๊ด ตอนนั้นยังไม่คิดอะไร พลิกตัวนอนตะแคงขาก่ายหมอนข้างหันไปทางหน้าต่างซึ่งมีแสงจากไฟถนนลอดเข้ามา แล้วเสียงเตียงก็ลั่นอีก ตอนนั้นฉุกใจนิดนึง เพราะเราไม่ได้ขยับตัว แล้วเราก็นิ่งฟัง สักพักดังอีก แล้วคราวนี้รู้สึกเลยว่าฟูกที่เรานอนยุบลงจากทางด้านหลัง คือเหมือนมีใครค่อยๆคลานมาใกล้ ไม่รู้นานเท่าไหร่ที่รู้สึกว่าอะไรบางอย่างนั้นเข้ามาใกล้จนแทบสัมผัสกัน ตอนนั้นเย็นวูบไปทั้งตัว หลังนี่เหมือนกำลังพิงก้อนน้ำแข็งอยู่เลย ตอนนั้นในใจไม่ได้มีบทสวดอะไรเลย คิดไม่ออก และไม่ทันคิดด้วย คือมีแต่คำด่าล้วนๆ ด่านู่นนี่ไปเรื่อย (กลัวมาก) ตัดสินใจอยู่นานว่าจะหันไปมองดีรึเปล่า เพราะเราก็เป็นคนชอบชนนะ คือบอกตัวเองว่าอย่ากลัว อาจจะไม่มีอะไรก็ได้ แต่อีกใจหนึ่งก็ค้านว่า นี่มันระยะประชิดนะ หันไปเจอแน่ แล้วอาจจะแย่จนรับไม่ได้ก็ได้ คือเถียงในใจทั้งคืนจนหลับ คือความรู้สึกว่ามีใครอยู่ด้วยไม่ได้จางหายไปนะ เหมือนเค้านั่งเฝ้าทั้งคืนจนเราหลับสนิทเลยนั่นแหละ
คือเรื่องที่เจอในบ้านเยอะมาก แต่เอาเท่านี้ไปก่อน ใครเคยเจออะไรแบบี้ก็เอามาแบ่งปันกันบ้างนะคะ
ปล ที่รู้สึกค้างคาในใจคือ ที่เราเจอนี่คืออะไร เพราะมาหลากหลายแบบมากจนเรียกว่าแต่ละคนเจอไม่เหมือนกันเลย แถมไม่ว่าทำบุญบ้าน แก้เคล็ดนู่นนี่อะไรต่างๆก็ยังมีคนเจออยู่ ใครมีความคิดเห็นอย่างไรก็ช่วยบอกหน่อยนะคะ
บ้านของใคร "เฮี้ยน" บ้างคะ
มีผู้ใหญ่หลายคนเคยทักเกี่ยวกับบ้านของเราอยู่เหมือนกัน ท่านว่าบ้านหลังนี้สร้างทับแดนประหารเก่า บ้างก็ว่าสุสานเก่า เราก็ไม่แน่ใจข้อเท็จจริงว่าเป็นอันไหนแน่
คนที่เจอเรื่องประหลาดคนแรกคือแม่ คือตรงหัวเตียงแม่ เป็นบริเวณเสากลางบ้าน ตอนกลางคืน แม่เห็นเป็นโครงกระดูกสีขาวนอนอยู่บนเตียง
คนต่อมาที่เห็นคือน้า ตรงเสากลางบ้านที่เดิมนี่แหละ แต่คราวนี้เห็นเป็นผู้หญิงในชุดเปื้อนเลือด นั่งอยู่บนเตียง ในมืออุ้มเด็ก แล้วร้องไห้คร่ำครวญ
บางครั้งก็มีคนเห็นผีหัวขาดตรงโถงทางเดิน
ขนาดเพื่อนแม่มานอนพักในห้องรับแขก เพียงคืนแรกได้เรื่องเลย คืนนั้นทุกคนนอนหลับกันอยู่ แล้วก็ได้ยินเสียงร้องดังมาก มาจากทางห้องรับแขก ก็เลยวิ่งไปดูกัน เห็นเพื่อนแม่นั่งขดบนหัวเตียง ตัวสั่นเทา แกบอกว่า นอนหลับไป แล้วได้ยินเสียงแปลกๆดังอยู่ในห้อง จึงตื่นขึ้นมา แล้วก็เห็นเงาเป็นรูปหน้าคนอยู่ตรงปลายเตียง แล้วเงานั้นก็พุ่งเข้ามาใส่ แกกลัวมาก
เอาเป็นว่าบ้านหลังนี้ ใครได้มาเยือนก็จะมีประสบการณ์ดีๆเก็บกลับไปถ้วนทั่วทุกคนเลยทีเดียว
แต่เป็นเรื่องแปลก คือ ตอนเด็กเราไม่เคยเจอเรื่องอะไรแบบนี้มาก่อน ทั้งที่เขาว่ากันว่า เด็กน่าจะเห็นอะไรๆมากกว่าผู้ใหญ่ด้วยซ้ำ เราเริ่มมาเห็นหนักๆเลยช่วงมัธยม ช่วงแรกๆจะมาเป็นเสียง คือ เข้าห้องน้ำ ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินอยู่หน้าห้องน้ำ เดินลากเท้าไปมาเหมือนหาอะไรอยู่ ตอนนั้นทุกคนในบ้านนอนหลับกันหมด เลยคิดว่ามีขโมยเข้ามารึเปล่า ตัดสินใจเปิดประตูไปดู ก็ไม่มีใคร บางครั้งได้ยินเสียงเปิดประตู(บานเลื่อน) บางครั้งก็ทุบประตูห้องน้ำ จนเราวิ่งเข้าห้องนอนจนขาพลิก บวมไปหลายวัน
บางครั้งเรานอนห้องรับแขกชั้นล่าง เพราะไม่อยากนอนชั้นบน ก็จะได้ยินเสียงเคาะประตู เคาะครั้งแรก นึกว่ามีใครมาหา พอเปิดประตูดูก็ว่างเปล่า เคาะครั้งที่สอง เราเปิดก็ยังไม่มีใคร ตอนนั้นคิดว่าใครแกล้งรึเปล่า เลยยืนรอตรงประตู พอเคาะอีกก็รีบเปิด ก็ยังไม่เห็นใคร ตอนนั้นเริ่มคิดแล้ว เพราะหน้าประตูตรงนั้นเป็นโถงทางเดินยาว ถ้าเคาะแล้ววิ่งหนี ยังไงก็ไม่น่าทัน พอมีเสียงเคาะอีก เราเลยเลิกสนใจ แต่มันก็ยากหน่อย เพราะพอช่วงเรากำลังเคลิ้มๆจะหลับ เสียงเคาะก็ดังอีก เหมือนกวนไม่ให้เรานอน เป็นแบบนั้นจนตีสามกว่าๆ ไม่ไหว ง่วงมาก แต่นอนไม่ได้ จะนอนทีไรเสียงเคาะจะดังมากจนเราสะดุ้ง เราเลยโทรหาเพื่อน คุยกันจนเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่แน่ใจ
บางครั้งเห็นเป็นเด็กผู้ชายตัวเล็กๆวิ่งไปมา บางครั้งเด็กก็ทำท่าเหมือนแอบดูเรา พอเราหันไปก็รีบหลบ ตอนแรกนึกว่าน้อง หันไปมองอีกที น้องเราอยู่หน้าบ้าน อ่าว แล้วที่เราเห็นน่ะใคร
ตื่นไปโรงเรียนตอนเช้า เราต้องนั่งรถไปเรียนในตัวจังหวัด เลยต้องตื่นเช้า ตอนที่กำลังรีดผ้า เกิดไฟดับ เราเลยเดินไปอาบน้ำก่อน พออาบเสร็จ ถือเทียนไขเดินออกมา ได้ยินเสียงประตูห้องนอนชั้นล่างเลื่อนเปิด แล้วมีคนเดินออกมา คิดว่าเป็นยาย เพราะวันนั้นอยู่บ้านกับยายสองคน เราเลยหันไปคุยด้วย พร้อมกับเดินตามเงานั้นที่กำลังเดินตรงไปทางหน้าบ้าน ปรากฎว่า ในจังหวะที่เราเดินเข้าไปใกล้ในระยะที่แสงจากเทียนส่องให้เห็นใบหน้าได้ เงานั้นก็หายวับไปเลย เราทำอะไรไม่ถูกไปช่วงหนึ่ง หันไปคว้าประตูห้องนอนเปิด เห็นยายยังนอนอยู่ข้างใน ยายได้ยินเสียงเลยตื่น หันไปถามยาย(แบบโง่ๆ)ว่า เมื่อกี้ยายได้ออกไปไหนมั้ย ยายก็งงๆ เราเลยเล่าให้ฟัง ยายก็บอกว่า เขาคงมาช่วยดูแลบ้านให้เหมือนเดิมนั่นแหละ
วันหนึ่งเราอยู่บ้านคนเดียว หลังจากเพิ่งอาบน้ำเสร็จก็ขึ้นนอนได้ไม่นาน เรียกว่ายังไม่ทันจะเคลิ้มเลย ก็ได้ยินเสียงเตียงลั่นดังแอ๊ด ตอนนั้นยังไม่คิดอะไร พลิกตัวนอนตะแคงขาก่ายหมอนข้างหันไปทางหน้าต่างซึ่งมีแสงจากไฟถนนลอดเข้ามา แล้วเสียงเตียงก็ลั่นอีก ตอนนั้นฉุกใจนิดนึง เพราะเราไม่ได้ขยับตัว แล้วเราก็นิ่งฟัง สักพักดังอีก แล้วคราวนี้รู้สึกเลยว่าฟูกที่เรานอนยุบลงจากทางด้านหลัง คือเหมือนมีใครค่อยๆคลานมาใกล้ ไม่รู้นานเท่าไหร่ที่รู้สึกว่าอะไรบางอย่างนั้นเข้ามาใกล้จนแทบสัมผัสกัน ตอนนั้นเย็นวูบไปทั้งตัว หลังนี่เหมือนกำลังพิงก้อนน้ำแข็งอยู่เลย ตอนนั้นในใจไม่ได้มีบทสวดอะไรเลย คิดไม่ออก และไม่ทันคิดด้วย คือมีแต่คำด่าล้วนๆ ด่านู่นนี่ไปเรื่อย (กลัวมาก) ตัดสินใจอยู่นานว่าจะหันไปมองดีรึเปล่า เพราะเราก็เป็นคนชอบชนนะ คือบอกตัวเองว่าอย่ากลัว อาจจะไม่มีอะไรก็ได้ แต่อีกใจหนึ่งก็ค้านว่า นี่มันระยะประชิดนะ หันไปเจอแน่ แล้วอาจจะแย่จนรับไม่ได้ก็ได้ คือเถียงในใจทั้งคืนจนหลับ คือความรู้สึกว่ามีใครอยู่ด้วยไม่ได้จางหายไปนะ เหมือนเค้านั่งเฝ้าทั้งคืนจนเราหลับสนิทเลยนั่นแหละ
คือเรื่องที่เจอในบ้านเยอะมาก แต่เอาเท่านี้ไปก่อน ใครเคยเจออะไรแบบี้ก็เอามาแบ่งปันกันบ้างนะคะ
ปล ที่รู้สึกค้างคาในใจคือ ที่เราเจอนี่คืออะไร เพราะมาหลากหลายแบบมากจนเรียกว่าแต่ละคนเจอไม่เหมือนกันเลย แถมไม่ว่าทำบุญบ้าน แก้เคล็ดนู่นนี่อะไรต่างๆก็ยังมีคนเจออยู่ ใครมีความคิดเห็นอย่างไรก็ช่วยบอกหน่อยนะคะ