แชร์เรื่องราวขนหัวลุกที่บ้านพักใกล้ทะเล

แชร์ประสบการณ์จะเรียกว่าน่ากลัวไหม ไม่แน่ใจค่ะ55 ขอยืนยันว่าทุกอย่างที่เล่ามาเป็นเรื่องจริง สถานที่จริง ปล. พิมในมือถือ ถ้าผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ

    เมื่อประมาณ3ปีที่แล้ว เราและเพื่อนๆคนที่รู้จักไปเที่ยวทะเลที่พัทยากันค่ะ ไปกันทั้งหมด10คน เหมารถตู้ไปกันค่ะ 3วัน ศุกร์เสาร์อาทิตย์ โดยเช่าที่พักเป็นบ้าน1หลัง หาข้อมูลเอาผ่านGoogleนี่แหละค่ะ จำราคาไม่ได้แล้ว น่าจะคืนละประมาณ4-5000 ทำอาหารได้ มีห้องนอน4ห้องน้ำ 4ห้องน้ำ อยู่ไม่ห่างจากทะเลมากนัก เดินไปได้ แต่ตอนดึกๆก็เปลี่ยวอยู่เหมือนกันค่ะ ละแวกบ้านมีบางหลังที่ยังสร้างไม่เสร็จ ตอนกลางคืนจะเงียบมากๆ

   ออกเดินทางตอนประมาณ3ทุ่ม ไปถึงที่โน่นก็5ทุ่ม พอไปถึงจะมีคนดูแลบ้าน จะมาแนะนำว่าอะไรทำได้ อะไรทำไม่ได้ คือจะอธิบายในบ้านและการจัดนะคะ เข้าบ้านมาเนี่ยจะเป็นห้องโถง เจอโซฟา ทีวี ซ้ายมือคือเข้าตัวบ้าน คือทางซ้ายเนี่ย จะมีทางเดินไปห้องนอนชั้น1 มี2ห้องติดกัน ห้องน้ำอยู่ใต้บันไดขึ้นชั้น2 ทางขวามือเป็นห้องครัว แต่เราไปติดใจนิดนึง ตรงที่ว่างระหว่างทางซ้ายห้องนอนทางขวาห้องครัวเนี่ย มีตู้โบราณนิดๆตู้นึง ค่อนข้างใหญ่ มีโซ่หนาๆคล้องอยู่1เส้น เราก็แอบสนใจตู้นี้อยู่เหมือนกัน (อารมณ์กลัวหน่อยๆค่ะ55) เราเลยหันไปพูดกับเพื่อนผู้หญิงที่มาด้วยกันประมาณว่า 'แกๆ แกว่าตู้เนี่ยแปลกๆไหม' เพื่อนเราคนนี้ก็หันไปถามคนดูแลบ้านเลย

"ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่าตู้นั้นน่ะ เป็นตู้อะไรคะ?"
"อ๋อ นี่เป็นตู้เก็บของส่วนตัวของเจ้าของบ้านค่ะ ห้ามเปิดนะคะ แกค่อนข้างหวงของ"

ทุกคนก็เงียบไปเลย แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากค่ะ มาเที่ยวทั้งทีก็ถ่ายรูปกันหน่อย เพื่อนเราเอากล้องวางตรงโต๊ะหน้าทีวี จับเวลา กรูกันไปอยู่หน้ากล้อง โดยเราเนี่ย เดินไปคนสุดท้ายไปยืนอยู่หลังสุด และยืนห่างจากตู้ที่ว่าก่อนนั่นไม่มากนัก เพราะคนหลายคน บางคนนอน บางคนนั่ง ส่วนเรายืน ทุกคนถ่ายรูปกันสนุกสนาน จนเราได้ยินเสียง ก็อก ก็อก เสียงเคาะไม้ เสียไม่ดังไม่เบา เราก็ตกใจ หยุดถ่ายหันไปดู แล้วหันไปมองคนอื่นว่ามีใครได้ยินไหม แต่ทุกคนยังสนุกกันอยู่ และเราไม่อยากทำลายบรรยากาศคนอื่นๆ เราก็เลยปล่อยผ่านไป

   การนอนจะแบ่งเป็น ห้องด้านล่างห้องแรกนอน4คน เป็นผู้หญิงหมด เราขอแทนชื่อเป็น มาย กี้ ต่าย นะคะ นอนเตียงละ2คน มี2เตียง มายนอนกับต่าย เรานอนกับกี้ ห้องติดกันผู้ชายนอน2คน แทนชื่อเป็นปีโป้กับโอม ห้องข้างบน2ห้องห้องซ้าย อามกับบอม ห้องขวา เฟรมกับพูม เป็นผู้ชายหมดนะคะ กว่าจะได้นอนกันจริงก็ประมาณตี4-5 ห้องเราเนี่ยมีแต่ผู้หญิงก็คุยเม้าท์กันมากหน่อย ตอนนอนเราได้ยินเสียงคนเดินจากข้างบน คือเสียงดังมากๆ แบบตึงๆๆๆๆ เราก็บ่นกับกี้ว่า "ข้างบนนอนกันช้าเนอะเดินกันเสียงดังเชียว" กี้ก็พยักหน้า แล้วเราก็นอน

   ประมาณ6โมงเช้า เราปวดท้องมากๆ อารมณ์แบบท้องเสีย เราก็ลุกไปเข้าห้องน้ำ แล้วก็มานอนต่อ ด้วยเพราะแปลกที่ด้วย เราก็นอนไม่ค่อยหลับมาหลับอีกทีตอน9โมง-10โมง เพื่อนเราที่ชื่อมายก็อยู่ๆปวดหัว ไม่สบาย หนาวแอร์ เลยออกไปนอนที่ห้องรับแขกตั้งแต่7โมงเช้า ประมาณ11โมง ต่ายตื่นเต็มที่ก็เลยออกไปนั่งห้องรับแขก แล้วก็มาเจอมาย คือต่ายก็ถามว่า "ออกมานอนนานหรือยังเนี่ย " ต่ายบอกว่า "ไม่ค่อยสบายอะ ออกมานอนตั้งแต่7โมงแล้ว หนาวแอร์"
นั่นทำให้ต่ายตกใจมากๆ แล้วมาบอกเราว่า จะเป็นไปได้ไง มีคนนอนข้างๆมันตั้งแต่เช้าแล้ว จนก่อนมันจะลุกออกมาห้องรับแขกแปปนึงมันพลิกตัวกลับมาเพราะรู้สึกเหมือนคนลุกออกไปแล้วก็เลยเดินออกตามมา แล้วใครนอนข้างๆมัน?? เรื่องนี้เราก็บอกไม่ได้เหมือนกัน แล้วมันก็กลายเป็นคำถามที่ไม่กล้าพูดให้ใครฟัง เพราะกลัวคนอื่นจะกลัวและไม่เชื่อ ตอนนั้นเราก็ไม่ค่อยเชื่อเหมือนกัน มันดูเหลือเชื่อ

  วันนั้นไม่มีอะไรมาก ก็นั่งดูทีวี เดินเล่น เล่นไพ่ เฮฮากันไป จนตอนเย็น ประมาณทุ่มนึง เราตัดสินใจจะทำพวกปิ้งย่างกินกัน ชั้นสองจะมาระเบียงข้างนอก กว้างมากๆ เป็นลานๆนึงเลย มีโต๊ะม้าหินด้วย พวกเราก็ตกลงจะกินข้าวกันตรงนั้นเปิดเพลงกัน แต่มันซวยตรงที่ลืมเอาหม้อขึ้นมา เถียงกันไปมา สรุปเราต้องเป็นคนลงไปเอา เราก็เดินลงไปคนเดียว เปิดไฟทุกดวงที่เดินผ่าน เราร้องเพลงเดินไป ตอนนั้นเริ่มมืดแล้ว มันพีคตรงที่ตอนเราเดินผ่านประตูครัว ซึ่งมันจะต้องผ่านตู้ และคราวนี้ก็มีเสียงอีกครั้ง แต่ตอนนี้มันเงียบ ไม่มีใครอยู่ เสียงตู้ที่ดังออกมามันชัดมากๆ มันเป็นเสียง ปังปังปัง!! เหมือนคนทุบออกมาจากด้านในตู้ เป็นตู้ไม้นะคะ ตอนนั้นเราตกใจมากๆ ก้าวขาไม่ออก นั่นเป็นแบบ ครั้งแรกที่เจออะไรแบบนี้แบบใกล้ๆขนาดนี้ เราค่อยๆก้าวให้เดินผ่านตู้ไปเพราะต้องเดินขึ้นชั้น ขนหัวเรานี่ลุกเลยค่ะ เพราะเข้าใจความหมายของคำว่าขนหัวลุกก็วันนี้  พอผ่านตู้ไปได้อาการก้าวขาไม่ออกหายไปเลย เราวิ่งได้แล้ว ก็รีบวิ่งไประเบียงชั้น2เลย อามถึงกับถามว่า "เห้ยเป็นไรหน้าซีดเลย55 เจอผีมาไง" เราส่ายหน้า ไม่พูดอะไร แล้วก็เดินมานั่งรวมกับคนอื่น กินข้าวกันสนุกสนานกันไป ไม่มีใครคิดอะไร เราก็ลืมๆไปช่วงนึง

     หลังจากกินข้าวเสร็จ ก็ได้เวลากิจกรรมใหม่ เล่นไพ่กันค่ะ55555 นั่งเล่นกันที่ห้องนอนชั้น2 อยู่ๆบอมก็ไม่สบาย ปวดหัวขึ้นมา กี้ที่เป็นแฟนเลยพาบอมลงไปนอนพักผ่อนข้างล่าง ห้องนอนนึง คนอื่นก็เล่นกันต่อ เรากับพูมลงมานั่งคุยกันข้างล่าง คุยกันไปสักพัก มายก็ลงมาอาบน้ำ อยู่ดีๆพูมก็เงียบไป เราก็ถามว่า เป็นอะไร? เงียบทำไม มันบอกไม่มีอะไรหรอก ขอขึ้นข้างบนไปเล่นไพ่ก่อนนะ เราก็งงๆ เลยเออ งั้นไปด้วยดีกว่า (ไม่อยากอยู่ห้องรับแขกคนเดียวTT) แต่คนเล่นเยอะเลย เราก็ไม่ได้เล่น ยืนเกาะขอบเตียงดูคนอื่น สักพักก็ได้ยืนเสียงเคาะประตู คือความจริงไม่ได้ล็อคจะเข้ามาก็ได้ ต่ายก็ตะโกนว่า "มายหรอ?? เข้ามาดิไม่ได้ล็อค" แล้วก็เงียบไป ไม่มีเสียงตอบรับไม่มีอะไร คนอื่นเลยบอกให้เราไปเปิด เพราะเราอยู่ใกล้ประตูที่สุด แต่พอเราเปิดประตูก็ไม่มีคนอยู่ คราวนี้ทุกคนถึงกับเงียบไปเลย เรานี่ขึ้นไปนั่งบนเตียงกับคนอื่นๆเลย แล้วพูมก็พูดขึ้น
"รู้ไหม ทำไมเมื่อกี้ กุขึ้นมา"
เราก็ส่ายหน้า คนอื่นก็เงียบไม่ได้พูดอะไร
"ตอนกุคุยกับยิ้มอยู่อะ กุมองออกไปหน้าประตู กุเห็นขาคนเดินอยู่หน้าประตู เดินไปเดินมาตรงโรงรถ กุพยามมอง แต่แมร่งพีคตรงกุเห็นแต่ขาเนี่ยแหละ แต่กุไม่เห็นอย่างอื่น กุเลยคิดว่ามันใช่ละ เลยขึ้นมาข้างบน"

ทุกคนเงียบไปนานเลย เราก็อึ้งไป เราไม่สังเกตุ ดีนะไม่ได้หันไปเห็นไม่งั้นเราก็ช็อค คราวนี้มีเสียงเคาะประตูอีก ทุกคนร้องกันเลย ทั้งกรี๊ด ทั้งอุทานมาเต็ม แต่เป็นมายที่เปิดประตูเข้ามา
"เป็นอะไรกันคะ ร้องกันทำไม 55 ตกใจหมดเลย"

ต่ายก็ถาม
"ตกใจดิ!! ไอพูมเจอผี เมื่อกี้มายได้ขึ้นมาเคาะประตูป่ะ"
"ก็เคาะเมื่อกี้ไง ก่อนเข้าห้องเนี่ย"
"ไม่ใช่ๆ สักประมาณ15นาทีที่แล้วได้มาเคาะปะ"
"เปล่านิ เพิ่งอาบน้ำเสร็จเมื่อกี้เอง แล้วก็ขึ้นมาเนี่ย ส่วนกี้กับบอม อยู่ห้องข้างล่าง หลับไปแล้ว บอมไม่สบายมาก เออ พูดถึงมายก็ยังไม่สบายเหมือนกัน ว่าจะไปนอนละ"

เอาละคะ ตอนนั้นคิดในใจ ตอนนี้ทุกคนก็เงียบไปเหมือนกัน คือตอนเรา เราได้ยินคนเดียว แต่เนี่ยได้ยินกันทุกคน อะไรจะขนาดนั้น เราไม่คิดว่าพลังงานแบบนั้นจะรุนแรงได้ขนาดนั้นหรอกนะคะ แล้วปีโป้ก็พูดขึ้น
"กุอยากอาบน้ำอะ จะลงไปอาบข้างล่าง ลงไปอยู่เป็นเพื่อนกุหน่อยดิ"
ทุกคนก็หัวเราะกัน แล้วก็เลยลงไปข้างล่างกันหมด ทุกคนลงไปอยู่ที่ห้องที่บอมกับกี้นอนอยู่ ส่วนอามกับโอมไปนั่งดูทีวีที่ห้องรับแขก เราก็มาอัดกันอยู่ในห้องนอน กี้กับบอมก็ตื่นแล้ว แล้วก็ถามว่ามานั่งทำไมในห้องนี้กันหมด ทุกคนเลยบอกว่าเมื่อกี้ไปเจออะไรกันมา เราก็เล่าเรื่องที่เราได้ยินเสียงจากตู้ทั้งวันนี้ทั้งตอนมาถึง แล้วอยู่ๆกี้ก็พูดกับเรา
"เออ กี้ว่าจะถามอยู่ เมื่อตอน7โมง กี้เห็นพี่ตื่นแล้ว และก็หันหน้ามาหากี้ แล้วก็ยิ้มให้ด้วย โหยย ตอนนั้นน่ากลัวมากๆเลยพี่ ยังไม่สว่างมาก พี่ยิ้มทำไมเหรอคะ"
เราก็อึ้งไป คือมันเป็นไปไม่ได้ที่เราจะตื่นและหันไปยิ้มให้คนข้างๆ ละตอนนั้นเราก็ไม่ได้หลับด้วย เราปวดท้องนอนหันหลังให้น้องด้วย
"บ้าเหรา พี่จะไปยิ้มให้กี้ได้ไง พี่ตื่นอยู่ก็จริงแต่พี่ปวดท้องและนอนหันหลังให้กี้อยู่นะ"
"อ่าวว แล้วใครยิ้มให้กี้อะคะ?"
"เออ แล้วใครนอนข้างๆกุตอน7-11โมงวะ" ต่ายพูดขึ้น คนอื่นก็หันไปมอง คือมันแปลกมากๆที่เกือบทุกคนจะเจออะไรแปลกๆกันหมด ขนาดคนไม่มีเซ้นส์อย่างเรายังเจอเลย ต่ายก็เล่าต่อ
"คือมายออกไปนอนข้างนอกตั้งแต่7โมง แต่คือมีคนนอนข้างกุจริงๆนะ เตียงเดียวกับกุเนี่ย จนถึง11โมงเช้าเลย กุสงสัยจริงๆนะ "
มายก็หน้าเหวอไปเลย

   ตอนนี้ทุกคนเหมือนจะกลัวกันหมด แม้แต่ปีโป้ก็ไม่กล้าอาบน้ำ ก็คุยกันว่าทำยังไงละ ใครพกพระมาบ้างไหม นอนไม่หลับแน่ๆคืนนี้ ตอนนั้นก็ตี3แล้ว อยู่ๆก็มาเสียงอะไรขูดกับหัวเตียง เหมือนเอาช้อมส้อมเนี่ย ไปขูดกับไม้ที่หัวเตียง ดัง เอี๊ยดดดดด!! ทุกคนก็หันไปมองตรงหัวเตียง ละจากนั้นแปปเดียวหน้าต่างก็ปิดดังปัง!! ใจเราเสียมากๆตอนนั้น มายกรี๊ดออกมาแล้วก็ร้องไห้ เฟรมตะโกนเรียกอามกับโอมแล้วถามว่า เมื่อกี้มีใครแกล้งไหม มีใครวิ่งไปข้างนอกแล้วผลักหน้าต่างปิดไหม ทั้งสองคนก็งง บอกไม่รู้เรื่อง ใครมันจะวิ่งไปแกล้ง แต่ตอนนี้ทุกคนกลัวกันหมด แล้วก็ไม่รู้จะโทษใคร มายก็ร้องไห้เสียงดัง คนอื้นก็ช่วยกันปลอบ

     เราคิดว่ามันไม่ไหวแล้ว คือคงนอนไม่ได้แล้ว นอนไม่หลับแน่ๆ พรุ่งนี้ก็กลับแล้ว สุดท้ายทุกคนก็ออกมานั่งที่ห้องรับแขก แล้วก็สวดมนต์กัน ไม่มีใครรู้ว่าเราเจออะไรกันอยู่ แล้วทำไมเค้าถึงมาทำให้ได้ยิน ให้เห็น อาจเป็นเพราะเค้าไม่ชอบที่พวกเราเสียงดังหรือเปล่า ต่างคนต่างคิดไปต่างๆนาๆ นั่งสวดมนต์กันถึงเช้า และเราตกลงกันว่า เดี๋ยวเราจะใส่บาตรตอนเช้า ทำพร้อมกันทุกคน และคงต้องไปถามคนดูแลบ้านว่าบ้านนี้เป็นยังไง หลังจากทำบุญใส่บาตรเสร็จก็ไปเดินเล่นที่ทะเลแล้วก็กลับมานอนกัน คิดว่าตอนกลางวันคงไม่มีอะไรแล้ว ตื่นมาตอนเย็นๆ  เราก็ให้เพื่อนคนนึงโทรไปถามคนดูแลบ้าน เค้าไม่ตอบอะไร ไม่ได้บอกอะไรนอกจากนั้นอีก ตอนเค้ามาเก็บกุญแจกลับ เค้าก็ทำแค่ยิ้มๆ

  สรุปทริปครั้งนี้นะคะ เป็นทริปที่เราและเพื่อนๆจะไม่มีวันลืมเลยค่ะ เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคืออะไร แต่เราคิดว่าเค้าอาจจะไม่พอใจที่พวกเราเสียงดังหรืออะไรก็แล้วแต่ เราก็ได้ทำบุญและขอโทษเค้าไปแล้ว หากได้ไปล่วงเกินอะไรไว้ บ้านที่เราเช่าอยู่กันนี่ ก็เคยมีคนเคยเจอมาแล้วเหมือนกัน เราหาข้อมูลแล้วเจอคนเค้าเอามาเล่าเหมือนกันว่าไปแล้วเป็นไง อาจจะไม่ได้น่ากลัวอะไรมากมาย แต่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง ยังไงผิดพลาดอะไรขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่า
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่