ผมอยากแลกเปลี่ยนความคิดเห็นครับ
ผมเคยคุยกับคุณแม่และพ่อผม ซึ่งอายุประมาณ 60 ปี และคุณยาย (ฟังจากแม่) อายุ 83 ปี
ผมรู้สึกว่า ผู้ใหญ่ จะมีมุมมองในเรื่องบ้านที่แตกต่างจากคนรุ่นเรา (ผมอายุ 28 ครับ)
ผมรู้สึกว่า คนรุ่นพ่อแม่ผม จะมีมุมมองเรื่องบ้าน ที่ไม่เหมือนคนรุ่นผม เช่น บ้านต้องเนื้อที่เยอะๆ
พ่อกับแม่ผมบอกว่า บ้าน 50 ตารางวาเล็กมาก (เพราะบ้านเราตอนนี้ 100 ตารางวา ครับ) ยิ่งเป็นคอนโด 22 ตรม แม่ผมสงสัยเลยว่าอยู่ไปได้ไง (555)
แต่ผมมองว่า บ้านขนาดสัก 35-50 ตารางวา กำลังดี ไม่ใหญ่ แต่ก็พออยู่ได้ เป็นครอบครัว พ่อแม่ลูก (ผมและน้อง)
หรือถ้าผมอยู่คนเดียวและทำงานในเมือง คงอยู่คอนโดเล็กๆ มากกว่า บ้านชานเมือง
และเรื่องมุมมองการต่อเติมบ้าน พ่อกับแม่ผม มองว่าการต่อเติม ห้องหับเยอะๆ ดี
แต่ผมจะมองว่า เราต่อเติมเท่าที่จำเป็นพอ เช่น ครัว ครับ และผมถ้าเลือก ได้จะไม่ทำเพิ่ม เพราะผมจะซื้อบ้าน เท่าที่เหมาะสมกับขนาดครอบครัว
ส่วนคนรุ่นพ่อแม่ จะมองว่า บ้านใหญ่ๆ ดูดีมากกว่า
มาถึงมุมมองของคนรุ่น ยาย ผมรู้สึกว่า การขายบ้าน หรือขายที่ดินทิ้ง มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยครับ เช่น
ยายผมมีที่ดินเปล่า สองแปลง แปลงที่อยู่ ตจว สามารถขายได้ แต่มูลค่าไม่มาก ส่วนแปลงที่อยู่ กทม ซึ่งมูลค่ามากละน่าจะได้เงิน ท่านจะไม่ยอมให้ขายเด็ดขาด ทั้งที่ในมุมมองของเรา (รุ่นพ่อแม่ น้า) อยากให้ขายเพื่อเอาเงิน มาเก็บไว้เป็นทุนให้คุณยาย
ผมเคยคิดและบอกพ่อกับแม่ว่า ควรขายบ้านของยายปัจจุบันไปครับ เพราะบ้านสภาพเก่า (อายุ 40 ปีขึ้น) และตอนนี้ อยู่ในกลางเมือง ระยะรถไฟฟ้าเดิน 100 เมตรครับ ใกล้มาก ที่สำคัญ คือ บ้านยาย เนื้อที่เยอะมาก สามารถนำไปทำบ้านคนได้ 2-3 หลัง หรือว่าจะทำ apartment ก็สามารถทำได้ครับ แต่สุดท้าย พ่อกับแม่ ก็บอกว่า ถ้าพูดไปคุณยายคงคิดมาก เพราะแกติดที่ ไม่ย้ายไปอยู่ไหนแน่ๆ
ถ้าย้ายบ้านไปอยู่ชานเมือง ซึ่งแม่จะสภาพแวดล้อมดีกว่า แกก็คงไม่อยากไป
ผมรู้สึกลึกๆ ว่า คนรุ่นเก่า มองว่าการขายบ้านหลังใหญ่ (ในเมือง) ไปอยู่บ้านหลังเล็ก (บ้านเดียวชานเมือง หรือคอนโด ทาวเฮ้าส์กลางเมือง) มันเป็น เรื่องของ จมไม่ลง เสียศักดิ์ศรี อะไรก็ตาม ชีวิตนี้ ห้ามเกิดขึ้น ห้ามทำ ห้ามขายเด็ดขาด
อยากแลกเปลี่ยนประสบการณฺมุมมองครับ ว่า คนรุ่นใหม่ กับคนรุ่นเก่า มีมุมมองบ้านที่แตกต่างกันไหม
โดยรวม ผมมองว่า ต่างกันมากครับ
แต่ผมก็เข้าใจว่า คนรุ่นเก่า โตมาในรูปแบบที่เป็นทางการ มุมมองเรื่องที่ดิน เขาอยู่ในที่ใหญ่มาก่อน ยากที่จะเปลี่ยนแปลงครับ
#ขอ tag สินธร เพราะอยากให้มองในเรื่อง การขายบ้านเมื่อมีมูลค่าสูงขึ้นและไม่ได้ใช้ประโยชน์ครับ#
ขอแลกเปลี่ยนความเห็น เรื่อง มุมมองการซื้อบ้านของ คนรุ่นใหม่ กับคนรุ่นเก่า มีแตกต่างกันจริงหรือไม่ ในทรรศนะของท่าน
ผมเคยคุยกับคุณแม่และพ่อผม ซึ่งอายุประมาณ 60 ปี และคุณยาย (ฟังจากแม่) อายุ 83 ปี
ผมรู้สึกว่า ผู้ใหญ่ จะมีมุมมองในเรื่องบ้านที่แตกต่างจากคนรุ่นเรา (ผมอายุ 28 ครับ)
ผมรู้สึกว่า คนรุ่นพ่อแม่ผม จะมีมุมมองเรื่องบ้าน ที่ไม่เหมือนคนรุ่นผม เช่น บ้านต้องเนื้อที่เยอะๆ
พ่อกับแม่ผมบอกว่า บ้าน 50 ตารางวาเล็กมาก (เพราะบ้านเราตอนนี้ 100 ตารางวา ครับ) ยิ่งเป็นคอนโด 22 ตรม แม่ผมสงสัยเลยว่าอยู่ไปได้ไง (555)
แต่ผมมองว่า บ้านขนาดสัก 35-50 ตารางวา กำลังดี ไม่ใหญ่ แต่ก็พออยู่ได้ เป็นครอบครัว พ่อแม่ลูก (ผมและน้อง)
หรือถ้าผมอยู่คนเดียวและทำงานในเมือง คงอยู่คอนโดเล็กๆ มากกว่า บ้านชานเมือง
และเรื่องมุมมองการต่อเติมบ้าน พ่อกับแม่ผม มองว่าการต่อเติม ห้องหับเยอะๆ ดี
แต่ผมจะมองว่า เราต่อเติมเท่าที่จำเป็นพอ เช่น ครัว ครับ และผมถ้าเลือก ได้จะไม่ทำเพิ่ม เพราะผมจะซื้อบ้าน เท่าที่เหมาะสมกับขนาดครอบครัว
ส่วนคนรุ่นพ่อแม่ จะมองว่า บ้านใหญ่ๆ ดูดีมากกว่า
มาถึงมุมมองของคนรุ่น ยาย ผมรู้สึกว่า การขายบ้าน หรือขายที่ดินทิ้ง มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยครับ เช่น
ยายผมมีที่ดินเปล่า สองแปลง แปลงที่อยู่ ตจว สามารถขายได้ แต่มูลค่าไม่มาก ส่วนแปลงที่อยู่ กทม ซึ่งมูลค่ามากละน่าจะได้เงิน ท่านจะไม่ยอมให้ขายเด็ดขาด ทั้งที่ในมุมมองของเรา (รุ่นพ่อแม่ น้า) อยากให้ขายเพื่อเอาเงิน มาเก็บไว้เป็นทุนให้คุณยาย
ผมเคยคิดและบอกพ่อกับแม่ว่า ควรขายบ้านของยายปัจจุบันไปครับ เพราะบ้านสภาพเก่า (อายุ 40 ปีขึ้น) และตอนนี้ อยู่ในกลางเมือง ระยะรถไฟฟ้าเดิน 100 เมตรครับ ใกล้มาก ที่สำคัญ คือ บ้านยาย เนื้อที่เยอะมาก สามารถนำไปทำบ้านคนได้ 2-3 หลัง หรือว่าจะทำ apartment ก็สามารถทำได้ครับ แต่สุดท้าย พ่อกับแม่ ก็บอกว่า ถ้าพูดไปคุณยายคงคิดมาก เพราะแกติดที่ ไม่ย้ายไปอยู่ไหนแน่ๆ
ถ้าย้ายบ้านไปอยู่ชานเมือง ซึ่งแม่จะสภาพแวดล้อมดีกว่า แกก็คงไม่อยากไป
ผมรู้สึกลึกๆ ว่า คนรุ่นเก่า มองว่าการขายบ้านหลังใหญ่ (ในเมือง) ไปอยู่บ้านหลังเล็ก (บ้านเดียวชานเมือง หรือคอนโด ทาวเฮ้าส์กลางเมือง) มันเป็น เรื่องของ จมไม่ลง เสียศักดิ์ศรี อะไรก็ตาม ชีวิตนี้ ห้ามเกิดขึ้น ห้ามทำ ห้ามขายเด็ดขาด
อยากแลกเปลี่ยนประสบการณฺมุมมองครับ ว่า คนรุ่นใหม่ กับคนรุ่นเก่า มีมุมมองบ้านที่แตกต่างกันไหม
โดยรวม ผมมองว่า ต่างกันมากครับ
แต่ผมก็เข้าใจว่า คนรุ่นเก่า โตมาในรูปแบบที่เป็นทางการ มุมมองเรื่องที่ดิน เขาอยู่ในที่ใหญ่มาก่อน ยากที่จะเปลี่ยนแปลงครับ
#ขอ tag สินธร เพราะอยากให้มองในเรื่อง การขายบ้านเมื่อมีมูลค่าสูงขึ้นและไม่ได้ใช้ประโยชน์ครับ#