อยากสอบถามครับ ว่า ถ้ามีการออกกฎหมายที่ดิน จริงๆ

เราควรมีข้อยกเว้นในการเก็บภาษีหรือไม่ครับ (เน้นไปที่ ที่อยู่อาศัยและกิจการที่ไม่แสวงหากำไร)

ถ้ามีข้อยกเว้น ควรกำหนด โดยใช้อะไรเป็นเกณฑ์ครับ ขนาดที่ดิน ราคาที่ดิน หรือว่า รายได้ อายุ ของผู้เสียภาษี

โดยส่วนตัว ผมสนับสนุนให้มีการเก็บภาษีที่ดินครับ

แต่ควรมีข้อยกเว้นที่ดิน สำหรับอยู่อาศัยอย่างพอเหมาะจริงๆ เช่น

บ้านขนาดเล็กกว่า 50 ตารางวา ในเขตชานเมือง นอกเมือง ต่างจังหวัด
คอนโดขนาดเล็กกว่า 50 ตารางเมตรในเขตเมือง

และอาจจะดูมูลค่าที่ดินประกอบด้วยครับ เช่น ราคาไม่เกิน 1 ล้าน ไม่เสียภาษี หรือ 1-5 ล้านเสีย 0.01-0.02 คือ เสียน้อยๆ ถ้าเป็นเพื่อการอยู่อาศัยครับ

ถ้าเป็นพวก มูลนิธิ นิติบุคคลอาคารชุด หรือพวกวัด/ศาสนสถาน ก็ไม่ควรเก็บเลย

อีกอย่างนึงที่ผมว่าน่าเป็นห่วง คือ สังคมไทยจะเข้าสู่ยุคสังคมผู้สูงอายุ

ผมมีตายาย ที่ตอนนี้อยู่บ้านใจกลางเมือง ขนาด 130 ตร.วา

ถ้าตีราคาที่ดินตายายผมไม่ต่ำกว่า 10 ล้าน ถ้าเสียร้อยละ 0.1 จะเสีย ปีละ 1 หมื่น ซึ่งผมว่า ผู้สูงอายุจ่ายไม่ไหวแน่ๆ ครับ

ต้องขายบ้านในเมืองไปอยู่นอกเมือง ซึงคนแก่ ก็ที่ทราบๆ กันว่าการขายบ้าน มันเป็นเรื่องที่ทำใจได้ยากมากครับ

ขอถามความเห็นครับ