และแล้วก็ถึงเวลาต้องตัดสินใจซะที...ในที่สุดวันนี้ก็ไปจดทะเบียนมาแล้ว
จากสองกระทู้ก่อนหน้าที่ได้เปรยถึงคนสองคน ว่าคนหนึ่งยังรัก อีกคนหนึ่งก็แสนดี มาวันนี้ก็ตัดสินใจเลือกที่จะรักคนที่แสนดี และคงเก็บคนที่รักไว้ในความทรงจำตลอดไป
ถึงคนที่เรารักที่สุด...เบื้องหน้าต่อไปนี้คงไม่อาจพูดอะไรได้อีก...แค่อยากจะขอโทษที่รักษาสัญญาไว้ไม่ได้ ขอโทษที่ทำให้เรื่องของเรามันมีปัญหาเกิดขึ้น จนมีช่องว่างที่ไม่อาจหวนกลับไปแก้ไขอะไรได้อีก เรายังรักและปรารถนาดีต่อเธอเสมอ...อย่างที่สุดของห้วงหฤทัย ขอบคุณที่ช่วยขัดเกลาและพัฒนาเราให้มีวันนี้ พระคุณที่เมตตาสั่งสอน เราจะไม่มีวันลืม เมื่อวานนี้เราก็ยังคุยกัน ยังคงรับรู้ว่าทุกอย่างเปลี่ยนไป ความรู้สึกบางอย่างมันหายไป แต่เราก็รู้ในเบื้องลึกและเศษเสี้ยวของหัวใจ เราต่างยังอาลัยและปรารถนากัน แต่เพราะเราสองคนนั้นทั้งต่างกัน และห่างไกลกัน จนมาวันนี้เราต้องยอมรับความจริง และเก็บเรื่องของเธอไว้เป็นความทรงจำอันงดงาม และสิ่งนี้จะอยู่ในใจเรา...จนเราสิ้นลมหายใจจากโลกนี้ไป
เก็บเศษเสี้ยวแห่งหัวใจ และปิดผนึกมันเอาไว้ตลอดกาล
เก็บเอาความทรงจำเมื่อวันวาน ฝากสายลมพัดผ่านตลอดไป
ถึงคนที่แสนดี...ขอบคุณที่มั่นใจในตัวเรา มั่นใจในเรื่องของเรา ขอบคุณที่ทำให้เราเชื่อมั่นในตัวของเธอ ว่าเธอจะเป็นผู้ที่รักเราด้วยใจจริง และไม่มีวันทอดทิ้งเราไป นับจากนี้ไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ขออย่าได้ลืมเลือนเรื่องในวันนี้ อย่าลืมวันที่เรารักกัน และยากลำบากมากแค่ไหน กว่าเราจะมาถึงวันนี้ได้ ขอให้ต่อแต่นี้ไป จงใช้ชีวิตอย่างมีสุข ไม่มีคำว่าฉัน ไม่มีคำว่าเธอ มีแต่คำว่าเรา นับจากนี้เบื้องหน้าสืบไป...
ธนูเมื่อขึ้นสายแล้ว ก็ต้องยิงออกไปให้สุดแรง
จากสองกระทู้ก่อนหน้าที่ได้เปรยถึงคนสองคน ว่าคนหนึ่งยังรัก อีกคนหนึ่งก็แสนดี มาวันนี้ก็ตัดสินใจเลือกที่จะรักคนที่แสนดี และคงเก็บคนที่รักไว้ในความทรงจำตลอดไป
ถึงคนที่เรารักที่สุด...เบื้องหน้าต่อไปนี้คงไม่อาจพูดอะไรได้อีก...แค่อยากจะขอโทษที่รักษาสัญญาไว้ไม่ได้ ขอโทษที่ทำให้เรื่องของเรามันมีปัญหาเกิดขึ้น จนมีช่องว่างที่ไม่อาจหวนกลับไปแก้ไขอะไรได้อีก เรายังรักและปรารถนาดีต่อเธอเสมอ...อย่างที่สุดของห้วงหฤทัย ขอบคุณที่ช่วยขัดเกลาและพัฒนาเราให้มีวันนี้ พระคุณที่เมตตาสั่งสอน เราจะไม่มีวันลืม เมื่อวานนี้เราก็ยังคุยกัน ยังคงรับรู้ว่าทุกอย่างเปลี่ยนไป ความรู้สึกบางอย่างมันหายไป แต่เราก็รู้ในเบื้องลึกและเศษเสี้ยวของหัวใจ เราต่างยังอาลัยและปรารถนากัน แต่เพราะเราสองคนนั้นทั้งต่างกัน และห่างไกลกัน จนมาวันนี้เราต้องยอมรับความจริง และเก็บเรื่องของเธอไว้เป็นความทรงจำอันงดงาม และสิ่งนี้จะอยู่ในใจเรา...จนเราสิ้นลมหายใจจากโลกนี้ไป
เก็บเศษเสี้ยวแห่งหัวใจ และปิดผนึกมันเอาไว้ตลอดกาล
เก็บเอาความทรงจำเมื่อวันวาน ฝากสายลมพัดผ่านตลอดไป
ถึงคนที่แสนดี...ขอบคุณที่มั่นใจในตัวเรา มั่นใจในเรื่องของเรา ขอบคุณที่ทำให้เราเชื่อมั่นในตัวของเธอ ว่าเธอจะเป็นผู้ที่รักเราด้วยใจจริง และไม่มีวันทอดทิ้งเราไป นับจากนี้ไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ขออย่าได้ลืมเลือนเรื่องในวันนี้ อย่าลืมวันที่เรารักกัน และยากลำบากมากแค่ไหน กว่าเราจะมาถึงวันนี้ได้ ขอให้ต่อแต่นี้ไป จงใช้ชีวิตอย่างมีสุข ไม่มีคำว่าฉัน ไม่มีคำว่าเธอ มีแต่คำว่าเรา นับจากนี้เบื้องหน้าสืบไป...