อีกครั้งที่ดิฉันห้ามใจตัวเองไม่อยู่ไปกับเทมปุระ หลังจากที่ช่วงเดือนที่ผ่านมาได้ลองเทนด้งของสองเจ้าดังจากเมืองแม่แห่งเทมปุระมาแล้วโอกาสดีจึงได้ลองของ กับขาใหญ่แห่งข้าวหน้าเนื้อ หรือ กิวด้ง นั่นคือ Yoshinoya
เทมปุระ 天ぷら นั้น ว่ากันว่าชาวโปรตุเกสเป็นผู้นำเข้ามา คืออาหารที่มีเทคนิคการประกอบเนื้อสัตว์ขาว เช่น ปลา กุ้ง หรือผักต่างๆด้วยแป้ง ผสมอย่างเบาๆ ทอดในน้ำมัน ดิฉันเคยเชื่อมาตลอดว่าเป็นของชาวญี่ปุ่นจริงๆ ด้วยอักษรคันจิ 天  "เทน,เทม"นั้น ทั้งในภาษาจีน แปลว่า ฟ้า ส่วนぷら"พุระ" น่าจะมาจาก あぶら"อะบุระ" ที่แปลว่านำ้มัน ก็น่าจะเป็น ของทอดน้ำมันที่อร่อยจากฟ้า ซึ่งก็เป็นสมมติฐานการเดาของข้าพเจ้าล้วนๆ แต่หากวิกิพิเดียได้กรุณาแจ้งแล้วว่า เทมปุระ อาจจะเพี้ยนมาจาก Tempero ภาษาโปรตุเกส ที่แปลว่าการประกอบอาหารอย่างทอดก็เป็นได้
ส่วนธรรมเนียมแล้ว เคยเจอเทมปุระที่เป็นอาหารทะเล กรือ ผักหญ้าต่างๆเสียส่วนใหญ่ ดังนั้นวันนี้ได้พบโปรโมชั่น ข้าวหน้าไก่เทมปุระ เพียง 59.-(ทุกวันอังคาร) จึงแพ้มารอ้วนเช่นเคย
ทันทีที่มาเสิร์ฟ สังเกตุเห็นได้ว่าแป้งที่เคลือบมากับไก่สามชิ้น และขยุ้มผัก อันกอรปด้วย แครอท หอมใหญ่นั้นสีค่อนข้างเข้ม เป็นสัญญาณที่ไม่ดีสักเท่าไร มีการราดน้ำซอสเล็กน้อย บนข้าวสวยญี่ปุ่นอ้วนป้อม อันที่จริง ไก่ ไม่ควรจะนำมาทำเทมปุระด้วยซ้ำ เพราะมันหนักไปนิดนึง เมื่อได้ชิมคำแรกนั้น
ขอบอกว่า ทำให้ดิฉันเสียใจมาก แป้งแข็งหนา ที่คล้ายกล้วยแขก มิได้เบาฟูอย่างที่ควรจะเป็น ซอสก็ไม่มีกลิ่นรสของความเป็นเทมปุระ ทั้งยังอัตคัตเมื่อเทียบกับปริมาณข้าวและกับ โชคดีนักที่ยังมีพริกป่นญี่ปุ่นรสมาตรฐาน จึงเร่งโรยพร้อมโชยุ จึงทำให้สำเร็จชามนี้อย่างกระท่อนกระเเท่น รักพริกป่นญี่ปุ่นขึ้นมาอีกโข
คิดถึง เทนยะยิ่งนัก
ร่วมแบ่งปัน พูดคุย ศิลปะ และอาหารได้ที่ Cafe Jc นะคะ
https://www.facebook.com/pages/CafeJc/515076685259208?ref_type=bookmark