เราไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน เจอใครก้อชอบ เจอใครก้อชอบ TT 4 คนที่ทำอกหัก อีก 1 ที่กำลังจะทำให้อกหัก
เมื่อก่อนเราเคยเเอบชอบคนมาสองคน คนเเรกตั้งเเต่ ม2 ทำใจเลิกชอบได้ ก้อ ม 4 คนสอง ชอบม 4 ทำใจเลิกชอบก้อ ปี 1
คือเรื่องมันค่อนข้างยาว ก้อลองอ่านนะ เราก้อไม่ได้สวยมาก เคยมีเเฟนมาเเล้ว 2 คน คนเเรก ก้อคนที่เราเเอบชอบตอน ม 3 เเหละ ได้มา คบ
ตอนมอ 5 คบได้ 2 อาทิต ก้อโดนเค้าทิ้ง มาคนสอง เลิกจากเเฟนคนเเรกได้ 2 เดือน ก้อมีคนที่ 2 คบได้ สองปี ก้อจบด้วยการเลิก เลิกกันเมื่อ
ปลายปีที่เเล้ว เเต่ตั้งเเต่เดือนต้นปีนี้ ตั้งเเต่เดือนกุมภามา ชีวิตเรามีเรื่องรักหลายสีสันมาก ส่วนมาก จบด้วยการที่เราอกหักทุกครั้ง ช่วงเราเลิก
กับเเฟนใหม่ๆ ก็มีพี่คนนึงเข้ามาคุยด้วย ตอนเเรกเราก้อไม่ชอบ เเต่ด้วยความที่พี่ีเค้าคารมดี เราเลย เริ่มหวั่นไหว สักพักก้อกลายเปนชอบ เเต่เรา
เปนคนเเก่งเเต่ในเเชท เวลาเจอตัวจิงเราจะอาย เเละเขิน ชอบทำหน้านิ่งๆ ทำเปนไม่สนใจ เเต่ลับหลังไป เราเเอบกรี๊ดตลอด เเต่พอพี่เค้าถาม
ว่ารุสึกไงกับเค้าบ้าง เราก้อบอกชอบเค้าเเต่ เค้ากลับตอบมาทำนองว่า เราอะไม่ได้ชอบเค้าจิงหรอก บลาๆ ซึ่งเราก้อเสียใจ เพราะเราชอบเค้า
จิงๆ เราก็กดเค้าเปนเพื่อนสนิทในเฟส เเละไปส่องเรื่อยๆ ผ่านไปไม่กี่วันเค้าก้อเพ้อถึงพี่คนนึง เปนพี่รุ่นเดียวกันกับเค้า เราก้อเคยถามเค้านะว่า
เค้าชอบเราบ้างมั้ย เค้าก้อไม่บอก บอกเเค่ว่าดูไม่รู้เหรอ เราถามว่าชอบพี่คนนั้นหรอเค้าก็เงียบ เราก้อเเบบ อ่อ สรุปเองเออ เอง ตอนนั้นเราก้อ
พยายามทักนะ หลายๆอย่าง เเต่เค้าก้อตอบกลับมาด้วยท่าทีเมินเฉย ตอนนั้นเจ็๋บมาก เสียความรุสึกมากอกหักรอบเเรก เเต่ยังทำใจไม่ได้ พอดี
บังเอินได้ไปเข้าอบรมที่พี่เค้าเปนผู้จัดโครงการอยู่ เป็นการอบรม สามวัน ตลอดการอบรม เราเเอบ มองพี่เค้าตลอด เเต่ไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกับพี่
เค้าเลย ที่นี้ เราก้อมีกลุ่มของเราได้ รุจักเพื่อน ผช คนนึง ในช่วงอบรม เราก้อเฉยๆ กะผช คนนี้นะ เราไม่ได้สนใจไรสักนิด ตลอดการอบรมเรา
ก้อยังชอบพี่เค้ายุ เเต่ พอจบการอบรม ก้อได้เพื่อนมากมาย เเละ ผชที่ยุกลุ่มเดียวกะเราคนนั้นเค้าก้อเเอดเฟสเรามาเเละก้อเป็นอีกคนนึงที่ทำให้
เราอกหัก เริ่มมาจากการที่เค้าเเอดเฟสเรามา เราก้อเเต๊งเเอดไป ไม่คิดไร เพราะเหนว่าเปนเพื่อนกลุ่มเดียวกัน เเต่เค้าก้อเหมือนชวนเราคุย เรา
ก้อได้คุย รุนิสัยเเล้ว น่ารักมาก นิสัยดี กวนนิดๆ เเบบ คุยไปคุยมา สองอาทิต เราชอบ ชอบจนลืมพี่คนนั้นไปซะสนิทเลย เเต่ติดตรงที่ว่า เค้าไม่
เคยคิดอะไรกับเราเลย เราก้อพยายามบอกตัวเองนะว่าอย่าคิดไปเอง อย่าไปคุยกับเค้าเยอะ เเบบ บางทีก้อเเอบน้อยใจที่เค้าอ่านละไม่ตอบ กะ
ว่าจะไม่ทักละ สุดท้ายทำใจไม่ได้ยุดี เเล้วมีครั้งนึง เพื่อนเราเเกล้ง ไป บอก ผช คนนั้นว่าเราชอบ เค้าก้อบอกเพื่นเราว่า เค้ารุนานเเล้ว เค้าไม่ได้
ชอบ เเต่ไม่ใช่ไม่ชอบ เราก้อไม่ค่อยเข้าใจที่เค้าพูดเท่าไร เเต่ก้อพยายามหน้าทน ทักเค้าต่อไป ทั้งๆที่เราเปน ผญ ในการคุยกับเราช่วงหลังๆ
ต่างจากช่วงเเรกมาก มากจนเรากลัวเค้ารำคาน เราคิดตลอดนะ ว่าถ้าเค้าชอบเรา เค้าต้องอยากคุยกับเราบ้าง ต้องคิดถึงเราบ้าง เเต่ที่เค้าทำก้อ
เปนคำตอบชัดเจนยุเเล้วว่าเค้าไม่ชอบ เราก้อเลิกทักเค้าเเต่ยังคิดถึงเค้าตลอด จนช่วงปิดเทอม เค้าไปต่างประเทศ 15 วัน เเละทางเดียวที่
ติดต่อกับเค้าคือเฟส เเล้วมันชนกับที่เราทำค่ายพอดี เราเลยเอากิจกกรรมมาทับความรุสึกให้เลิกคิดถึงเค้าบ้าง จนเราเจอเพื่อนในชมรมคนนึง
ตอนเเรกเห็น เฉยๆ พอได้ทำงานร่วมกัน ก้อหล่อออ 5555 เเต่คนนี้เค้าเเสดงออกอย่าชัดเจนมากว่าไม่คิดอะไรกะเรา บวกกับ เราชอบเค้าเเค่
เพราะหน้าตาเเละเราก้อเจียมตัวว่าเราไม่ได้สวยไรมากเลยทำให้ เราไม่ค่อยอะไรมากเท่าไร จิตใจเราก้อกะท่อนกะเเท่นตลอด ไปส่องเฟสเพื่อน
ที่อบรมบ้าง ไปส่องเฟสเพื่อนที่ชมรมบ้าง ก้อได้เเค่เท่านี้ เวลาผ่านไป ก้อเปนช่วงรับน้อง เราก้อไปดูน้องที่คนะตามปกติ ก็ จะเปนธรรมดาที่จะ
มีเฟชชี่ที่หน้าตาดี ก้อมีน้องสองคนโดดเด่น เราก้อมองๆ ก้อคิดว่า เออ น่ารักดีนะ เเล้วมีวันนึง เราดูน้องที่เปนหรีดยุ เวลาก้อสามทุ่มกว่า น้อง
ผช คนนึง ที่โดดเด่น ก้อมายืนรอเพื่อนเรา เพื่อจะไปเลี้ยงสาย ระหว่างยืนน้องเค้าก้อมองเรา เราไม่ได้คิดไปเองนะ มองจิงๆ มองจนเราเขิน
เเบบ เราไม่ค่อยมีคนหน้าตาดีมามอง พอเรากลับบ้านมา เล่นเฟส น้องเค้าก้อเเอดมา เราเลยทักไปว่าไปเลี้ยงสายเหรอ นี่อาจจะเปนจุดเริ่มต้น
ของความพลาด ทีนี้ยาวเลย น้องก้อชวนเราคุย คุนั่นนี่เยอะ เเล้วก้อเรียกเรา ว่าตัว เรียกตัวน้องว่าเค้า เราก้อเขิลไปดิ ละทีนี้ เราก้อพยายามนะะ
เตือนตัวเองว่าน้องเค้าเมา เเต่วันรุ่งขึ้นเราก้ไม่ได้ทักไรน้องเค้าไปนะ เเต่น้องเค้าดิ ดันทักมา เราก้อคุยกันเกือบทั้งวัน ทีนี้เราก้อไปมอ อีก เรา
เเบบ หวั่นไหวนะ กับน้อง เเเล้วเวลาเราชอบใคร เราจะเขิน ไม่กล้ายุใกล้ เราก้อจะเเบบ หลบหน้าน้องเค้าตลอด เเล้วก้อ พยายามทำตัวให้ยุไกล
น้องเค้าที่สุด ก่อนกลับบ้าน เรานั่งรถน้องคนนึงกลับ เหมือนน้องเค้าชโงกหน้าเข้ามาคุยกะเพื่อนเค้าในรถนะ เเต่ถ้าเราคิดเเบบเข้าข้างตัวเองคือ
น้องเค้ามองเรา เเต่เราด้วยความเขินเลยหันไปคุยกะน้องอีกคน
แบบนี้เราเป็นคนใจง่ายมั้ย
เมื่อก่อนเราเคยเเอบชอบคนมาสองคน คนเเรกตั้งเเต่ ม2 ทำใจเลิกชอบได้ ก้อ ม 4 คนสอง ชอบม 4 ทำใจเลิกชอบก้อ ปี 1
คือเรื่องมันค่อนข้างยาว ก้อลองอ่านนะ เราก้อไม่ได้สวยมาก เคยมีเเฟนมาเเล้ว 2 คน คนเเรก ก้อคนที่เราเเอบชอบตอน ม 3 เเหละ ได้มา คบ
ตอนมอ 5 คบได้ 2 อาทิต ก้อโดนเค้าทิ้ง มาคนสอง เลิกจากเเฟนคนเเรกได้ 2 เดือน ก้อมีคนที่ 2 คบได้ สองปี ก้อจบด้วยการเลิก เลิกกันเมื่อ
ปลายปีที่เเล้ว เเต่ตั้งเเต่เดือนต้นปีนี้ ตั้งเเต่เดือนกุมภามา ชีวิตเรามีเรื่องรักหลายสีสันมาก ส่วนมาก จบด้วยการที่เราอกหักทุกครั้ง ช่วงเราเลิก
กับเเฟนใหม่ๆ ก็มีพี่คนนึงเข้ามาคุยด้วย ตอนเเรกเราก้อไม่ชอบ เเต่ด้วยความที่พี่ีเค้าคารมดี เราเลย เริ่มหวั่นไหว สักพักก้อกลายเปนชอบ เเต่เรา
เปนคนเเก่งเเต่ในเเชท เวลาเจอตัวจิงเราจะอาย เเละเขิน ชอบทำหน้านิ่งๆ ทำเปนไม่สนใจ เเต่ลับหลังไป เราเเอบกรี๊ดตลอด เเต่พอพี่เค้าถาม
ว่ารุสึกไงกับเค้าบ้าง เราก้อบอกชอบเค้าเเต่ เค้ากลับตอบมาทำนองว่า เราอะไม่ได้ชอบเค้าจิงหรอก บลาๆ ซึ่งเราก้อเสียใจ เพราะเราชอบเค้า
จิงๆ เราก็กดเค้าเปนเพื่อนสนิทในเฟส เเละไปส่องเรื่อยๆ ผ่านไปไม่กี่วันเค้าก้อเพ้อถึงพี่คนนึง เปนพี่รุ่นเดียวกันกับเค้า เราก้อเคยถามเค้านะว่า
เค้าชอบเราบ้างมั้ย เค้าก้อไม่บอก บอกเเค่ว่าดูไม่รู้เหรอ เราถามว่าชอบพี่คนนั้นหรอเค้าก็เงียบ เราก้อเเบบ อ่อ สรุปเองเออ เอง ตอนนั้นเราก้อ
พยายามทักนะ หลายๆอย่าง เเต่เค้าก้อตอบกลับมาด้วยท่าทีเมินเฉย ตอนนั้นเจ็๋บมาก เสียความรุสึกมากอกหักรอบเเรก เเต่ยังทำใจไม่ได้ พอดี
บังเอินได้ไปเข้าอบรมที่พี่เค้าเปนผู้จัดโครงการอยู่ เป็นการอบรม สามวัน ตลอดการอบรม เราเเอบ มองพี่เค้าตลอด เเต่ไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกับพี่
เค้าเลย ที่นี้ เราก้อมีกลุ่มของเราได้ รุจักเพื่อน ผช คนนึง ในช่วงอบรม เราก้อเฉยๆ กะผช คนนี้นะ เราไม่ได้สนใจไรสักนิด ตลอดการอบรมเรา
ก้อยังชอบพี่เค้ายุ เเต่ พอจบการอบรม ก้อได้เพื่อนมากมาย เเละ ผชที่ยุกลุ่มเดียวกะเราคนนั้นเค้าก้อเเอดเฟสเรามาเเละก้อเป็นอีกคนนึงที่ทำให้
เราอกหัก เริ่มมาจากการที่เค้าเเอดเฟสเรามา เราก้อเเต๊งเเอดไป ไม่คิดไร เพราะเหนว่าเปนเพื่อนกลุ่มเดียวกัน เเต่เค้าก้อเหมือนชวนเราคุย เรา
ก้อได้คุย รุนิสัยเเล้ว น่ารักมาก นิสัยดี กวนนิดๆ เเบบ คุยไปคุยมา สองอาทิต เราชอบ ชอบจนลืมพี่คนนั้นไปซะสนิทเลย เเต่ติดตรงที่ว่า เค้าไม่
เคยคิดอะไรกับเราเลย เราก้อพยายามบอกตัวเองนะว่าอย่าคิดไปเอง อย่าไปคุยกับเค้าเยอะ เเบบ บางทีก้อเเอบน้อยใจที่เค้าอ่านละไม่ตอบ กะ
ว่าจะไม่ทักละ สุดท้ายทำใจไม่ได้ยุดี เเล้วมีครั้งนึง เพื่อนเราเเกล้ง ไป บอก ผช คนนั้นว่าเราชอบ เค้าก้อบอกเพื่นเราว่า เค้ารุนานเเล้ว เค้าไม่ได้
ชอบ เเต่ไม่ใช่ไม่ชอบ เราก้อไม่ค่อยเข้าใจที่เค้าพูดเท่าไร เเต่ก้อพยายามหน้าทน ทักเค้าต่อไป ทั้งๆที่เราเปน ผญ ในการคุยกับเราช่วงหลังๆ
ต่างจากช่วงเเรกมาก มากจนเรากลัวเค้ารำคาน เราคิดตลอดนะ ว่าถ้าเค้าชอบเรา เค้าต้องอยากคุยกับเราบ้าง ต้องคิดถึงเราบ้าง เเต่ที่เค้าทำก้อ
เปนคำตอบชัดเจนยุเเล้วว่าเค้าไม่ชอบ เราก้อเลิกทักเค้าเเต่ยังคิดถึงเค้าตลอด จนช่วงปิดเทอม เค้าไปต่างประเทศ 15 วัน เเละทางเดียวที่
ติดต่อกับเค้าคือเฟส เเล้วมันชนกับที่เราทำค่ายพอดี เราเลยเอากิจกกรรมมาทับความรุสึกให้เลิกคิดถึงเค้าบ้าง จนเราเจอเพื่อนในชมรมคนนึง
ตอนเเรกเห็น เฉยๆ พอได้ทำงานร่วมกัน ก้อหล่อออ 5555 เเต่คนนี้เค้าเเสดงออกอย่าชัดเจนมากว่าไม่คิดอะไรกะเรา บวกกับ เราชอบเค้าเเค่
เพราะหน้าตาเเละเราก้อเจียมตัวว่าเราไม่ได้สวยไรมากเลยทำให้ เราไม่ค่อยอะไรมากเท่าไร จิตใจเราก้อกะท่อนกะเเท่นตลอด ไปส่องเฟสเพื่อน
ที่อบรมบ้าง ไปส่องเฟสเพื่อนที่ชมรมบ้าง ก้อได้เเค่เท่านี้ เวลาผ่านไป ก้อเปนช่วงรับน้อง เราก้อไปดูน้องที่คนะตามปกติ ก็ จะเปนธรรมดาที่จะ
มีเฟชชี่ที่หน้าตาดี ก้อมีน้องสองคนโดดเด่น เราก้อมองๆ ก้อคิดว่า เออ น่ารักดีนะ เเล้วมีวันนึง เราดูน้องที่เปนหรีดยุ เวลาก้อสามทุ่มกว่า น้อง
ผช คนนึง ที่โดดเด่น ก้อมายืนรอเพื่อนเรา เพื่อจะไปเลี้ยงสาย ระหว่างยืนน้องเค้าก้อมองเรา เราไม่ได้คิดไปเองนะ มองจิงๆ มองจนเราเขิน
เเบบ เราไม่ค่อยมีคนหน้าตาดีมามอง พอเรากลับบ้านมา เล่นเฟส น้องเค้าก้อเเอดมา เราเลยทักไปว่าไปเลี้ยงสายเหรอ นี่อาจจะเปนจุดเริ่มต้น
ของความพลาด ทีนี้ยาวเลย น้องก้อชวนเราคุย คุนั่นนี่เยอะ เเล้วก้อเรียกเรา ว่าตัว เรียกตัวน้องว่าเค้า เราก้อเขิลไปดิ ละทีนี้ เราก้อพยายามนะะ
เตือนตัวเองว่าน้องเค้าเมา เเต่วันรุ่งขึ้นเราก้ไม่ได้ทักไรน้องเค้าไปนะ เเต่น้องเค้าดิ ดันทักมา เราก้อคุยกันเกือบทั้งวัน ทีนี้เราก้อไปมอ อีก เรา
เเบบ หวั่นไหวนะ กับน้อง เเเล้วเวลาเราชอบใคร เราจะเขิน ไม่กล้ายุใกล้ เราก้อจะเเบบ หลบหน้าน้องเค้าตลอด เเล้วก้อ พยายามทำตัวให้ยุไกล
น้องเค้าที่สุด ก่อนกลับบ้าน เรานั่งรถน้องคนนึงกลับ เหมือนน้องเค้าชโงกหน้าเข้ามาคุยกะเพื่อนเค้าในรถนะ เเต่ถ้าเราคิดเเบบเข้าข้างตัวเองคือ
น้องเค้ามองเรา เเต่เราด้วยความเขินเลยหันไปคุยกะน้องอีกคน