เรื่องมีอยู่ว่า เราเเอบชอบผู้ชายคนนึงเป็นคนเดนมาร์กเเต่ลักษณะเขาค่อนข้างจะไม่เต็ม หน้าตาไม่ค่อยดีเหมือนคนอื่นเค้าหรอก เราเจอเขาครั้งเเรกในรถบัสเขาช่วยเราเเบบคุยกะคนขับรถเมย์เพราะคนขับรถเมย์พูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยคล่อง เราก็เริ่มประทับใจเขามาตั้งเเต่ตอนนั้น เราก้อเริ่มเจอเขาในโรงเรียนทุกๆวันๆๆก้อเเอบมองเค้าเรื่อยๆๆ จนมีเพื่อนคนนึงรู้ เค้าก้อบอกให้เราลุยไปเลยกลัวอะไร อ่ะเราก้อเอาว่ะ ไหนๆก้อมาขนาดนี้ล่ะ เราก้อทักเค้าไป เเต่เเบบเราถามไปเค้าตอบมา เเบบถามคำตอบคำ พอในปาร์ตี้เพื่อนเราก้อลากเรากะเขาไปคุยเเต่เขาก้อเเบบเฉยๆมาก หน้าไม่ได่เขิลอะไรเลย เราก้อเริ่มตัดใน เพราะรุว่ายังไงก้อไม่น่าจะมีหวังเท่าไหร้ เเต่เเบบพอเริ่มตัดใจได้เค้าก้อเเบบเวลาเดินผ่านเราเค้าเเบบเเอบยิ้มอ่ะ เป็นเเบบนี้หลายครั้งมาก จนเราเริ่มเข้าข้างตัวเองอีกรอบ ก้อตัดสินใจทักไปไหม ปรากฎว่ารอบนี้นาง อ่านเเต่ไม่ตอบ มันก้อเเบบคำตอบชักเจนมาก ว่ายังไงนางก้ไม่เอาเราอยู่เเล้ว เราก้อโอเครตัดใจก้อได้ ที่นี้พอเดินสวนกับเขา บางทีเขาก้อเเอบยิ้ม บางทีเค้าก้อหลบหน้า อยากรู้ว่าถ้าหลบหน้ามันเพราะเขาเกียจเราเเล้วรึเปล่า หรือเค้าเขิลอะไรประมานนั้น