วันนี้เราจะมาเล่าประสบการณ์เเอบชอบเพื่อนสนิทค่ะ ถ้านับจากตอนที่รู้จักจนถึงตอนนี้รู้จักกัน4ปีเเล้วค่ะ
เรารู้จักกะเค้าตอนม.1 เเล้วเค้าเป็นเด็กใหม่ เราได้ไปนั่งโต๊ะใกล้ๆเค้า
เเล้วความเฟรนลี่ของเราเลยเขยิบโต๊ะไปใกล้เค้าเพื่อจะได้คุยง่ายๆ (เป็นโต๊ะเลคเชอร์นะคะ) เราก็ชวนคุยตามประสาคนที่พึ่งรู้จักกันเราก็ชวนเค้าไปกินข้าวบ้างอะไรบ้าง เเล้วเราได้รู้จักเค้าความที่เค้าเป็นคนน่ารักเราเลยเเอบชอบเค้าไป เราก็ชวนเค้าไปกินข้าวบ้างอะไรบ้าง
.
.
.
.
เเล้วผ่านมาหลายเดือนเลยค่ะเราก็ไม่ค่อยได้คุยกันสักเท่าไหร่เพราะเค้าก็มีเพื่อนใหม่มากมาย เราก็ไม่ได้อะไร
เเต่เราก็ชอบเค้าอยู่ดี เพื่อนเราก็มาเล่าให้เราฟังบ้างว่า เค้ามีคนที่ชอบเเล้วตอนนั้นเราร้องไห้เลยค่ะ จนเพื่อนๆที่เดินเข้ามาในห้องเรียนถามหลายคนเลยว่าร้องไห้ทำไม เเล้วหลายอาทิตย์ผ่านไปเราก็ได้ข่าวว่าเค้ามีเเฟนเเล้วคราวนี้เเบบอยากจะร้องไห้เเต่ร้องไม่ออก เเล้วเย็นวันนี้เรารอเพื่อนทำเวรเเล้วเพื่อนเราอยู่เวรเดียวกะเค้า เลยทำให้เจอเค้าเเบบใกล้ๆ เพราะทุกครั้งเวลาอยู่ในห้องเรียนเราหลบหน้า เเล้วก่อนจะกลับเค้าทักเราคือเราเเบบ พูดในใจว่าตอนที่จะตัดใจทำมาทัก เราเลยวิ่งหนีเลยค่ะ ตอนนั้นเราทิ้งเพื่อนเราไว้ตรงนั้นกะเค้าเลย

เดี๋ยวกลับมาต่อนะคะเราจะไปกินข้าวก่อน