😀
ขอบอกก่อนว่าตัวเองหวั่นไหวง่ายมากค่ะ คือก่อนหน้านี้5เดือนเราเจอพี่ผ.ชคนนึงบางอาทิตย์เจอกันเกือบทุกวันคือทางพ่อเเม่เค้าขายข้าวอยู่ตลาดเดียวกับเราค่ะ คือเรามีอาชีพขายของ ตอนนั้นคือไม่เคยคิดจะชอบพี่เค้าเลยค่ะ เเล้วช่วงนึงพี่เค้ามาซื้อของที่ร้านเรา นั่นคือจุดเริ่มต้นที่เราชอบเค้าเลยค่ะ คือเราเเพ้การสบตากับใครสักคนนานๆ คือพี่เเกสบตากับเรานานมากคือเเบบเราสปาร์คเลยค่ะ
มารู้ตัวอีกทีก็ชอบเค้ามากๆเลย เเอบมองเค้าอยู่บ่อยๆ เเต่ไม่ค่อยเจอเค้าค่ะ พี่เค้าไปทำงาน เจอเค้าได้เเค่เต็มวันคือวันอาทิตย์วันเดียว เราเเอบถ่ายรูปเค้ามาด้วยนะคะ เเอบเลว555 คือหน้าตาพี่เค้าเหมือน พี่สิงโต นำโชคอะค่ะ พี่เค้าเป็นคนใต้
เรามองพี่เค้าเเบบไม่ขาดสายตา 5นาทีคือหันไปมอง เเล้วเขินเอง. เเล้วมีอยู่ช่วงหนึ่งที่เรามองหาเค้าค่ะ เเละตอนนั้นเค้าก็หันมามองเราพอดี เเล้วเค้าก็รีบหันไปเลย เเอบเศร้านะ เเต่ลึกๆก็ชอบเเละเขินค่ะ555 ทุกๆครั้งที่ไปกินร้านข้าวพี่เค้า เค้าดูนิ่งมากค่ะ ยิ่งช่วงที่อยู่ไกล้ๆเค้าใจเราเต้นเเรงเป็นบ้าเลย เเต่สิ่งที่เรารู้สึกได้ชัดคือ ตอนเราปรุงข้าว บลาๆๆ เเต่หางตาเรามองไปทางเค้านะคะ เหมือนเค้ามองเราเหมือนกัน ไม่รู้มองเพราะอะไรเเต่เราพยายามเก็บอาการให้มากที่สุด
พี่เค้ายิ้มหวานมากๆค่ะ
เเต่เค้าไม่ได้ยิ้มให้เรานะคะ คือเราก็ไม่รู้จักชื่อเค้าหรอก เเต่ทุกครั้งที่อยู่ในตลาดเราเก็บความเคลื่อนไหวของเขาตลอดเลยนะคะ เหมือนโรคจิต555 บางครั้งพอเค้าหายไป เเอบใจหายอยู่เหมือนกันนะ เเบบเห้อ เค้าไปไหนวะ ถามเเม่เค้าดีมั้ย5555 เเม่เค้าใจดีมากๆค่ะ. เเต่คืออยากรู้จักเค้ามากกว่านี้นะคะ เเต่ไม่กล้า เเต่ตอนนี้ชอบเค้ามา5เดือนเเล้วค่ะ❣️เค้าเป็นคนเเปลกหน้าที่ทำให้เราชอบมากๆเลย
เพื่อนๆเคยมีประสบการณ์เเบบนี้มั้ยคะ.
#เเอบชอบคนเเปลกหน้าเเต่เจอกันบ่อยเเทบทุกวัน
ขอบอกก่อนว่าตัวเองหวั่นไหวง่ายมากค่ะ คือก่อนหน้านี้5เดือนเราเจอพี่ผ.ชคนนึงบางอาทิตย์เจอกันเกือบทุกวันคือทางพ่อเเม่เค้าขายข้าวอยู่ตลาดเดียวกับเราค่ะ คือเรามีอาชีพขายของ ตอนนั้นคือไม่เคยคิดจะชอบพี่เค้าเลยค่ะ เเล้วช่วงนึงพี่เค้ามาซื้อของที่ร้านเรา นั่นคือจุดเริ่มต้นที่เราชอบเค้าเลยค่ะ คือเราเเพ้การสบตากับใครสักคนนานๆ คือพี่เเกสบตากับเรานานมากคือเเบบเราสปาร์คเลยค่ะ
มารู้ตัวอีกทีก็ชอบเค้ามากๆเลย เเอบมองเค้าอยู่บ่อยๆ เเต่ไม่ค่อยเจอเค้าค่ะ พี่เค้าไปทำงาน เจอเค้าได้เเค่เต็มวันคือวันอาทิตย์วันเดียว เราเเอบถ่ายรูปเค้ามาด้วยนะคะ เเอบเลว555 คือหน้าตาพี่เค้าเหมือน พี่สิงโต นำโชคอะค่ะ พี่เค้าเป็นคนใต้
เรามองพี่เค้าเเบบไม่ขาดสายตา 5นาทีคือหันไปมอง เเล้วเขินเอง. เเล้วมีอยู่ช่วงหนึ่งที่เรามองหาเค้าค่ะ เเละตอนนั้นเค้าก็หันมามองเราพอดี เเล้วเค้าก็รีบหันไปเลย เเอบเศร้านะ เเต่ลึกๆก็ชอบเเละเขินค่ะ555 ทุกๆครั้งที่ไปกินร้านข้าวพี่เค้า เค้าดูนิ่งมากค่ะ ยิ่งช่วงที่อยู่ไกล้ๆเค้าใจเราเต้นเเรงเป็นบ้าเลย เเต่สิ่งที่เรารู้สึกได้ชัดคือ ตอนเราปรุงข้าว บลาๆๆ เเต่หางตาเรามองไปทางเค้านะคะ เหมือนเค้ามองเราเหมือนกัน ไม่รู้มองเพราะอะไรเเต่เราพยายามเก็บอาการให้มากที่สุด
พี่เค้ายิ้มหวานมากๆค่ะ
เเต่เค้าไม่ได้ยิ้มให้เรานะคะ คือเราก็ไม่รู้จักชื่อเค้าหรอก เเต่ทุกครั้งที่อยู่ในตลาดเราเก็บความเคลื่อนไหวของเขาตลอดเลยนะคะ เหมือนโรคจิต555 บางครั้งพอเค้าหายไป เเอบใจหายอยู่เหมือนกันนะ เเบบเห้อ เค้าไปไหนวะ ถามเเม่เค้าดีมั้ย5555 เเม่เค้าใจดีมากๆค่ะ. เเต่คืออยากรู้จักเค้ามากกว่านี้นะคะ เเต่ไม่กล้า เเต่ตอนนี้ชอบเค้ามา5เดือนเเล้วค่ะ❣️เค้าเป็นคนเเปลกหน้าที่ทำให้เราชอบมากๆเลย
เพื่อนๆเคยมีประสบการณ์เเบบนี้มั้ยคะ.