เคยเเอบชอบผู้หญิงคนนึง ตอนประถม เธอน่ารักทั้งสวยสุดในชั้น ที่ผมเรียน เวลาสอบเราก้จะได้นั่งใกล้กัน เพราะเลขที่เราต่อกัน ผมเรียนกับเธอ ได้ไม่นาน เธอก้ย้ายโรงเรียนไปในเมือง ต่อมาผมเล่นเฟสบุ๊คเป็น ผมเลยหาเฟสเธอเเล้วเพิ่มเพื่อนไป  พอผ่านไปสักพัก เธอทักมาขอบคุณเรื่อง ดอกกุหลาบที่ผมให้ไว้ก่อนเธอจะจบปีการศึกษานั้นก่อนเธอจะย้ายโรงเรียน ด้วยความเป็นเด็กขี้อาย ผมตอบเขาด้วยความเป็นเด็กของผม เเบบไม่ค่อยดีไป จนทุกวันนี้ผมคิดว่าผมไม่น่าพิมไปเลย
ตั้งเเต่วันนั้น ถึงวันนี้ผมยังเเอบชอบเธออยุ่ ผมชอบฝันถึงเธอบ่อยๆ ทั้งที่ผมไม่ได้นึกถึงเลย ทุกเรื่องราว ผมจำได้ทุกอย่าง เธออาจจะลืมไปเเล้วว่าเคยรู้จักผม รึป่าว 
ผมคอยดูเธอเเบบห่างๆ ตอนนี้ผมย้ายมาอยุ่กรุงเทพ ผมติดตามเขาทุกช่องทาง โรงเรียนที่เราเรียนด้วยกันโรงเรียนสุทธิวงศ์ ดำรงวิทย์ เธอย้ายไปในตัวเมืองเชียงใหม่ ถ้าเธอผ่านมาเห็นนะ พอพอ ตัวย่อ เราอยากเเชร์ความรุ้สึกดีๆผ่านตรงนี้ไป ไม่ว่าเธอจะเห็นหรือไม่เห็นก้ไม่เป็นไร มันความรุ้สึกดีๆของเราในตอนเด็กเเต่ไม่เคยบอก กับ เธอหรือใครเลย  
#ความทรงจำวัยเด็ก🥰