ของผมนั้น รักครั้งแรกตอนเมื่ออนุบาล 1 เธอเป็นคนที่อาศัยในบ้านเช่าในพื้นที่โรงเรียนด้วยกัน เรียนห้องเดียวกัน ชอบหันไปดูเธอตลอด ตอนนั้นไม่รู้หรอกว่า ความรัก คืออะไร รู้แค่ว่า อยากอยู่ใกล้ๆเธอ ทุกๆครั้งที่มีโอกาสเสมอ ขนาดตอนวันครู เธอได้ถือพานคู่กับหัวหน้าห้องผู้ชาย ไอ้เรายังอยากไปถือพานกับเธอ ทั้งๆที่ครูห้ามแล้วห้ามอีก เรายังหน้าด้านไปกับเธออยู่ 555 เป็นรักข้างเดียว เพราะเราไม่เคยบอกว่าชอบเธอเลย พอขึ้นอนุบาล 2 ก็ย้ายออกไป อำเภออีกฟากของจังหวัด เลยไม่ได้เจอกันอีก จนกระทั้ง ม.4 เธอกับครอบครัวมาเยี่ยมที่บ้าน ไอ้เราอยากคุยกับเธอแทบตาย แต่สุดท้ายก็ไม่กล้าปริปากคุยกับเธอ เวลาผ่านไปถึงตอนขึ้น ปี 1 แอบส่องเฟซบ็คเธอ จึงได้รู้ว่าคบกับแฟนที่บ้านใกล้กัน ชอบกันมาตั้งแต่มัธยมตัน และทราบว่าได้หมั้นกันเรียบร้อย สภาพตอนนั้นอย่างกับพระเอก MV อกหัก ได้ยินเพลงเศร้าๆนิดๆหน่อยๆ น้ำตาแตกตลอด 555 เวลาผ่านไปจนถึงวันที่เธอแต่งงาน เราไม่ได้ไป เพราะพ่อแม่เราเหมือนกีดกันไม่ให้เราไปเจอเธอ ส่งเราไปหางานทำ ในวันที่เธอแต่งงาน ใจหนึ่งอยากไปกำลังใจเธอ อีกใจหนึ่งก็เจ็บปวดจนไม่อยากไป ณ ปัจจุบัน รักครั้งแรกก็กลายเป็นคำสาป ลืมเธอไม่ได้ เวลาชอบใคร สุดท้ายก็กลับมาคิดถึงเธอตลอด อยากจะหลุดพ้นสักที ทรมานทุกทีเวลานึกถึงหน้าเธอ