เราก็รู้ว่าไม่มีใครเกิดมาเพอร์เฟค แต่มันก็อดเสียใจไม่ได้เวลาโดนว่าหรือล้อปมด้อย
ถ้าเลือกได้คงไม่มีใครอยากเกิดมาขี้เหร่หรอก
เราไม่เข้าใจว่าทำไมคนส่วนใหญ่ถึงชอบตัดสินกันแค่ปมด้อยไม่กี่อย่าง
โดยเฉพาะผู้ชายที่ชอบแอบว่าปมด้อยผู้หญิง

เราเป็นคนหนึ่งที่โดนว่าอยู่บ่อยๆ ซึ่งเราเสียใจมาก
เราเป็นผู้หญิงตัวเล็กค่ะ สูงแค่158 หนัก43
ไม่ถึงกับผอมมาก เราค่อนข้างขาวนะ หน้าเล็กๆหมวยๆ
แต่เราจะโดนว่าเรื่องฟันเหยิน ซึ่งเราไม่ชอบเลย
เราเคยไปปรึกษาคุณหมอมาแล้ว คุณหมอก็ว่าเราฟันเกและสบลึก
ซึ่งก็ไม่ได้ยื่นอะไรมากมาย แต่ฟันหน้าเราซี่ใหญ่
เราก็รู้ตัวนะ ก็อยากจัดฟันอยู่ แต่ยังไม่มีเงินพอ
แม้แต่ครูสมัยประถมยังเคยพูดกับเราเลยว่าชาตินี้เราคงไม่สวยหรอก เราอึ้งเลยค่ะ อยากร้องไห้มากตอนนั้นยังเด็กมากด้วย
เราโดนว่าเรื่องนี้เรื่องเดียวนะ แต่เราคิดว่าตัวเราก็มีดีอย่างอื่นแต่ไม่เห็นมีใครพูดถึงเรื่องดีๆของเราเลย

มันทำให้เราไม่มีความั่นใจเลยค่ะ ไม่กล้าที่จะชอบใคร
ไม่กล้ายิ้มให้ใครด้วยซ้ำ มีแต่คนว่าเราว่าหน้านิ่งไม่ค่อยยิ้ม
ก็เพราะถ้าเรายิ้มก็จะโดนว่าเรื่องนี้ไงคะ เราเลยไม่มั่นใจเลย

ตอนนี้เราก็ตั้งใจเรียนให้เก่ง เพื่อจะได้มีเรื่องดีๆขึ้นมาบ้าง
ผลการเรียนเราก็ไม่ได้จัดว่าแย่นะ ก็ถือว่าดีอยู่ ได้3กว่าๆ กำลังจะขึ้นปี2

เราอยากรู้ว่าจะมีใครบ้างมั๊ย ที่จะมองจุดเด่นของคนอื่นมากกว่าปมด้อย
มันทำให้เราเสียใจและน้อยใจมาก เราก็รู้ว่าตัวเองไม่สวย แต่ก็ไม่อยากฟังคำซ้ำเติมขนาดนั้น
หรือชาตินี้เราจะต้องอยู่คนเดียวแล้วจริงๆ
เพราะเดี๋ยวนี้เจอแต่ผู้ชายที่มองผู้หญิงสวยๆ หรือแม้แต่เวลาจะทำอะไรคนส่วนใหญ่ก็ให้โอกาสคนสวยมากกว่าทุกที