ความจริงของชีวิต เช่น คนเราเกิดมาได้อย่างไร? ตายแล้วเป็นอย่างไร? และอะไรคือสิ่งสูงสุดที่มนุษย์ควรจะได้? เป็นต้นนี้ คือความจริงที่เราอยากรู้
ความจริงของชีวิตนี้ มันก็มีคำตอบอยู่ในแล้วชีวิของเรา แต่เรามองไม่เห็นเอง เพราะมีความเชื่อมาปิดบังเอาไว้
ความเชื่อว่า เราเกิดมาเพราะกรรมเก่า ตายแล้วก็เป็นไปตามกรรม (เช่น ทำดีมากๆตายแล้วได้ขึ้นสวรรค์ ทำชั่วมากๆตายแล้วตกนรก เป็นต้น) และสิ่งสูงสุดของชีวิตก็คือการตายแล้วไม่มาเกิดอีก เป็นต้นนี้ คือความเชื่อที่มาปิดบังความจริงที่เราอยากรู้เอาไว้
ความจริงของชีวิตที่เราก็สามารถเข้าใจและเห็นแจ้งได้นั้นก็คือความจริงที่ว่า คนเราเกิดมาเพราะมีพ่อแม่ทำให้เกิด ไม่ได้มีเรามาเกิด ดังนั้นจึงเท่ากับไม่ได้มีเราตาย และสิ่งสูงสุดของชีวิตก็คือ การมีชีวิตอยู่โดยไม่มีความทุกข์ทางใจ (นิพพาน) เลยหรือมีให้น้อยที่สุด
เมื่อชีวิตเป็นอนัตตา คือไม่ได้มีตัวตนของเราอยู่จริงๆ มีแต่ตัวตนมายาหรือตัวตนชั่วคราวเท่านั้น ดังนั้นมันจะมีตัวเรามาเกิดได้อย่างไร? และจะมีตัวเราตายได้อย่างไร? แล้วชีวิตจะต้องการอะไร? (เพราะมันไม่มีตัวเราที่ได้หรือเสีย) ซึ่งสิ่งสูงสุดของชีวิตที่ไม่มีตัวเองจริงๆนี้ก็คือ การมีชีวิตอยู่โดยไม่มีความทุกข์ทางใจจนตลอดชีวิตนั่นเอง
แต่เมื่อมีความเชื่อที่ผิดๆว่ามีตัวเรามาเกิด มีตัวเราเป็นอยู่ มีตัวเราตาย จึงทำให้เกิดความเชื่อที่ผิดเกิดขึ้นมาอีกว่า ความสุขคือสิ่งสูงสุดของชีวิต ดังนั้นจึงทำให้ผู้ที่เชื่อเช่นนี้ พยายามแสวงหาทรัพย์สินให้มากเพื่อเอามาซื้อหาความสุขใส่ให้ตัวให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ และบางคนยังเอาทรัยพ์สินไปทำบุญเพื่อหวังว่าจะไปรับเอาในชาติหน้าอีกด้วยความเห็นแก่ตัว โดยไม่ยอมเผื่อแผ่แก่คนที่ขาดแคลนบ้าง จนทำให้สังคมเดือดร้อนวุ่นวาย เพราะไม่ค่อยมีคนที่เห็นใจคนอื่น มีแต่คนเห็นแก่ตัวเต็มบ้านเต็มเมืองและเต็มโลก
เมื่อมีความเชื่อที่ผิด จึงทำให้ชีวิตต้องพบกับความทุกข์อย่างมากมายแต่ได้รับความสุขเพียงเล็กน้อยเท่านั้น สุดท้ายก็ต้องพบกับความทุกข์อย่างมหันต์เมื่อจะต้องพลัดพรากจากสิ่งที่รักที่พอใจไป รวมทั้งโลกก็มีแต่วิกฤติการณ์ จนหาสันติภาพไม่ได้
ดังนั้นเมื่ออยากรู้ความจริงก็ต้องละทิ้งความเชื่อ เพราะความเชื่อไม่ใช่ปัญญาที่จะช่วยดับทุกข์ของจิตใจได้ ความเชื่อเป็นสิ่งที่หลอกให้เราติดให้เราหลงอยู่ในชีวิต ที่ทำให้ชีวิตต้องเป็นทุกข์ทั้งร่างกายและจิตใจ จะมีก็เพียงความจริงเท่านั้นที่จะช่วยให้เรามีปัญญาเข้าใจและเห็นแจ้งชีวิตจนสามารถดับทุกข์ของจิตใจได้อย่างแท้จริง รวมทั้งยังจะช่วยกอบกู้สันติภาพคืนให้แก่โลกได้อีกด้วย
ถ้าอยากรู้ความจริงต้องทิ้งความเชื่อ
ความจริงของชีวิตนี้ มันก็มีคำตอบอยู่ในแล้วชีวิของเรา แต่เรามองไม่เห็นเอง เพราะมีความเชื่อมาปิดบังเอาไว้
ความเชื่อว่า เราเกิดมาเพราะกรรมเก่า ตายแล้วก็เป็นไปตามกรรม (เช่น ทำดีมากๆตายแล้วได้ขึ้นสวรรค์ ทำชั่วมากๆตายแล้วตกนรก เป็นต้น) และสิ่งสูงสุดของชีวิตก็คือการตายแล้วไม่มาเกิดอีก เป็นต้นนี้ คือความเชื่อที่มาปิดบังความจริงที่เราอยากรู้เอาไว้
ความจริงของชีวิตที่เราก็สามารถเข้าใจและเห็นแจ้งได้นั้นก็คือความจริงที่ว่า คนเราเกิดมาเพราะมีพ่อแม่ทำให้เกิด ไม่ได้มีเรามาเกิด ดังนั้นจึงเท่ากับไม่ได้มีเราตาย และสิ่งสูงสุดของชีวิตก็คือ การมีชีวิตอยู่โดยไม่มีความทุกข์ทางใจ (นิพพาน) เลยหรือมีให้น้อยที่สุด
เมื่อชีวิตเป็นอนัตตา คือไม่ได้มีตัวตนของเราอยู่จริงๆ มีแต่ตัวตนมายาหรือตัวตนชั่วคราวเท่านั้น ดังนั้นมันจะมีตัวเรามาเกิดได้อย่างไร? และจะมีตัวเราตายได้อย่างไร? แล้วชีวิตจะต้องการอะไร? (เพราะมันไม่มีตัวเราที่ได้หรือเสีย) ซึ่งสิ่งสูงสุดของชีวิตที่ไม่มีตัวเองจริงๆนี้ก็คือ การมีชีวิตอยู่โดยไม่มีความทุกข์ทางใจจนตลอดชีวิตนั่นเอง
แต่เมื่อมีความเชื่อที่ผิดๆว่ามีตัวเรามาเกิด มีตัวเราเป็นอยู่ มีตัวเราตาย จึงทำให้เกิดความเชื่อที่ผิดเกิดขึ้นมาอีกว่า ความสุขคือสิ่งสูงสุดของชีวิต ดังนั้นจึงทำให้ผู้ที่เชื่อเช่นนี้ พยายามแสวงหาทรัพย์สินให้มากเพื่อเอามาซื้อหาความสุขใส่ให้ตัวให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ และบางคนยังเอาทรัยพ์สินไปทำบุญเพื่อหวังว่าจะไปรับเอาในชาติหน้าอีกด้วยความเห็นแก่ตัว โดยไม่ยอมเผื่อแผ่แก่คนที่ขาดแคลนบ้าง จนทำให้สังคมเดือดร้อนวุ่นวาย เพราะไม่ค่อยมีคนที่เห็นใจคนอื่น มีแต่คนเห็นแก่ตัวเต็มบ้านเต็มเมืองและเต็มโลก
เมื่อมีความเชื่อที่ผิด จึงทำให้ชีวิตต้องพบกับความทุกข์อย่างมากมายแต่ได้รับความสุขเพียงเล็กน้อยเท่านั้น สุดท้ายก็ต้องพบกับความทุกข์อย่างมหันต์เมื่อจะต้องพลัดพรากจากสิ่งที่รักที่พอใจไป รวมทั้งโลกก็มีแต่วิกฤติการณ์ จนหาสันติภาพไม่ได้
ดังนั้นเมื่ออยากรู้ความจริงก็ต้องละทิ้งความเชื่อ เพราะความเชื่อไม่ใช่ปัญญาที่จะช่วยดับทุกข์ของจิตใจได้ ความเชื่อเป็นสิ่งที่หลอกให้เราติดให้เราหลงอยู่ในชีวิต ที่ทำให้ชีวิตต้องเป็นทุกข์ทั้งร่างกายและจิตใจ จะมีก็เพียงความจริงเท่านั้นที่จะช่วยให้เรามีปัญญาเข้าใจและเห็นแจ้งชีวิตจนสามารถดับทุกข์ของจิตใจได้อย่างแท้จริง รวมทั้งยังจะช่วยกอบกู้สันติภาพคืนให้แก่โลกได้อีกด้วย