ขอพื้นที่แสดงความคิดเห็นนิดนึงนะคะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้จริงๆแล้วเจอมาจากคนรอบตัว เลยอยากระบายมากกว่า
มันดีแล้วหรือ??
การที่เราเห็นใครคนหนึ่งกระทำผิด กระทำอันใดก็แล้วแต่ที่เป็นข้อครหาหรือเป็นพฤติกรรมที่สังคมไม่ยอมรับ หรือได้ยินได้พบเห็นพฤติกรรมหรือคำพูดที่ไม่สุภาพ เป็นธรรมดาของคนส่วนใหญ่ที่อยาก "ตักเตือน" แต่จะตักเตือนด้วยวิธีใดล่ะ??
ผู้ตักเตือนควรปฏิบัติอย่างไร??
- การเห็นหรือได้ยินการพูดจาหยาบคายจากผู้อื่น แล้วคุณก็ตำหนิผู้อื่นด้วยคำพูดหยาบคาย คุณกำลังตำหนิใครผู้อื่นหรือตัวเอง?
- การเห็นความประพฤติที่ไม่เหมาะสม แล้วคุณตำหนิด้วยคำพูดรุนแรง สาปแช่ง พฤติกรรมดังกล่าวคุณประพฤติเหมาะสมแล้วใช่มั้ย?
- การเห็นใครคนหนึ่งพลาดพลั้งจากการกระทำผิด คุณไม่ได้ยื่นมือไปช่วย แต่คุณกลับเหยียบซ้ำด้วยวิธีการเดียวกับชนกลุ่มใหญ่ คือคล้อยตาม (ด่าใครไม่รู้แต่kuขอด่าบ้าง) มันดีแล้วหรือ?
ทุกคนมีความปราถนาดีให้สังคมน่าอยู่ แต่วิธีการที่ว่า..บางครั้งหันมามองตนเองบ้างว่าการตักเตือนผู้อื่นนั้นใช้วิธีการที่เหมาะสมแล้วหรือยัง? คุณปฏิบัติดีแล้วหรือยัง? โลกนี้ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ คุณปฏิบัติตัวไม่เหมาะสมไม่ได้หมายความว่าคุณจะเตือนผู้อื่นไม่ได้ แต่นั่นต้องหมายความว่าคุณได้มองเห็นข้อเสียของตัวเองเรียบร้อยแล้ว คุณมองเห็นมันและปรับแก้เรียบร้อยแล้ว คุณพร้อมที่จะตักเตือนผู้อื่น คุณพร้อมที่ช่วยไม่ให้ผู้อื่นผิดพลาดเหมือนคุณ นั่นแหละน่ายกย่อง
ยกตัวอย่างเช่น คุณทำอาหารไม่เป็นไม่อร่อยมันไม่ได้หมายความว่าวันไหนคุณทานอาหารไม่อร่อยคุณไม่มีสิทธิวิจารณ์รสชาดอาหาร คุณมีสิทธิเต็มที่ แต่คุณจะใช้คำพูดและวิธีการไหนในการวิจารณ์ก็แค่นั้น
ที่กล่าวมาไม่ใช่เป็นพวกโลกสวยโลกงามอะไรมากมาย แค่รู้สึกว่าทำไมสังคมปัจจุบันเลือกที่จะตำหนิผู้อื่นอย่างรุนแรงโดยไม่ย้อนมองตนเอง เลือกที่จะตำหนิผู้อื่นเพื่อความสะใจของตัวเอง ประเด็นนี้พบบ่อยมากใน social network บางครั้งตำหนิแบบไม่มีที่มาที่ไป ขอแค่ได้พูด หยาบแค่ไหนขอแค่ได้พูด พูดไปแล้วก็...เฮ้อ..สะใจ!! แล้วคนที่ถูกสังคมตัดสินล่ะ จะยืนอยู่อย่างไร? แล้วหากนั่นเป็นความผิดพลาดครั้งแรกล่ะ เขาต้องการคำตำหนิหรือกำลังใจมากกว่ากัน (นี่ไม่รวมถึงคนที่ผิดซ้ำซาก ผิดไม่น่าให้อภัย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะพูดหยาบคายใส่เขาได้)
มันก็เหมือนคนๆหนึ่งถ่มน้ำลายพร่ำเพรื่อ แน่ล่ะ มันสกปรก!! แล้วคุณจะทำอย่างไรจะถ่มน้ำลายตอบมั้ย? ถ่มกันไปถ่มกันมาความสกปรกคงไม่ไปไหน กลับกันถ้ามีใครถ่มน้ำลาย แค่เลือกที่จะใช้สติ หาน้ำมาล้าง แล้วยื่นน้ำไปให้เขาล้างตัวเอง เตือนเขาดีๆว่าสิ่งที่ทำมันไม่เหมาะสม ถ้าเขาเลือกที่จะไม่ฟัง คุณแค่ถอยออกจากสถานการณ์ตรงนั้น คุณได้ทำหน้าที่เพื่อนมนุษย์แล้ว บางครั้งวิธีนั้นอาจจะเกินความสามารถของคุณแล้ว ปล่อยให้คนที่สามารถแก้เข้ามาทำหน้าที่ของเขา คุณแค่มองห่างๆ ช่วยเท่าที่คุณจะช่วยได้ แค่อย่าทำให้เรื่องทุกอย่างแย่ลงเพราะตัวคุณ!!
สรุปเลยแล้วกัน ที่พิมพ์มายาวเหยียดยังหาประเด็นไม่ได้เลยมั้ง เอาเป็นว่าอย่าตำหนิผู้อื่นด้วยวิธีการในทางลบ นอกจากจะไม่ทำให้ทุกอย่างดีขึ้น กลับทำให้ทุกอย่างแย่ลง บางทีมันอาจแย่ลงเพราะคำพูดของคุณก็ได้
ขอโทษนะคะระบายยาวหน่อย อาจจะหัวโบราณก็ได้มั้งคะ
ปล.ไม่ได้ต่อต้านการพูดหยาบ ส่วนตัวกับกลุ่มเพื่อนก็ใช้บ้าง แต่ไม่แรง ภาษาพ่อขุนรามก็ใช้อยู่ แต่กับคนไม่รู้จักก็ไม่ใช้ ยิ่งกับคนที่เราอยากเตือนยิ่งต้องสุภาพ ก็แค่สงสัยว่าจะด่าคนอื่นแรงๆทำไม ทั้งๆที่ตัวเองก็นะ...ยังไม่ได้ปรับปรุงอะไรเลย
สงสัยทำไมคนรอบตัวส่วนใหญ่ถึงเป็นแบบนี้กันไปหมด??
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
มันดีแล้วหรือ??
การที่เราเห็นใครคนหนึ่งกระทำผิด กระทำอันใดก็แล้วแต่ที่เป็นข้อครหาหรือเป็นพฤติกรรมที่สังคมไม่ยอมรับ หรือได้ยินได้พบเห็นพฤติกรรมหรือคำพูดที่ไม่สุภาพ เป็นธรรมดาของคนส่วนใหญ่ที่อยาก "ตักเตือน" แต่จะตักเตือนด้วยวิธีใดล่ะ??
ผู้ตักเตือนควรปฏิบัติอย่างไร??
- การเห็นหรือได้ยินการพูดจาหยาบคายจากผู้อื่น แล้วคุณก็ตำหนิผู้อื่นด้วยคำพูดหยาบคาย คุณกำลังตำหนิใครผู้อื่นหรือตัวเอง?
- การเห็นความประพฤติที่ไม่เหมาะสม แล้วคุณตำหนิด้วยคำพูดรุนแรง สาปแช่ง พฤติกรรมดังกล่าวคุณประพฤติเหมาะสมแล้วใช่มั้ย?
- การเห็นใครคนหนึ่งพลาดพลั้งจากการกระทำผิด คุณไม่ได้ยื่นมือไปช่วย แต่คุณกลับเหยียบซ้ำด้วยวิธีการเดียวกับชนกลุ่มใหญ่ คือคล้อยตาม (ด่าใครไม่รู้แต่kuขอด่าบ้าง) มันดีแล้วหรือ?
ทุกคนมีความปราถนาดีให้สังคมน่าอยู่ แต่วิธีการที่ว่า..บางครั้งหันมามองตนเองบ้างว่าการตักเตือนผู้อื่นนั้นใช้วิธีการที่เหมาะสมแล้วหรือยัง? คุณปฏิบัติดีแล้วหรือยัง? โลกนี้ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ คุณปฏิบัติตัวไม่เหมาะสมไม่ได้หมายความว่าคุณจะเตือนผู้อื่นไม่ได้ แต่นั่นต้องหมายความว่าคุณได้มองเห็นข้อเสียของตัวเองเรียบร้อยแล้ว คุณมองเห็นมันและปรับแก้เรียบร้อยแล้ว คุณพร้อมที่จะตักเตือนผู้อื่น คุณพร้อมที่ช่วยไม่ให้ผู้อื่นผิดพลาดเหมือนคุณ นั่นแหละน่ายกย่อง
ยกตัวอย่างเช่น คุณทำอาหารไม่เป็นไม่อร่อยมันไม่ได้หมายความว่าวันไหนคุณทานอาหารไม่อร่อยคุณไม่มีสิทธิวิจารณ์รสชาดอาหาร คุณมีสิทธิเต็มที่ แต่คุณจะใช้คำพูดและวิธีการไหนในการวิจารณ์ก็แค่นั้น
ที่กล่าวมาไม่ใช่เป็นพวกโลกสวยโลกงามอะไรมากมาย แค่รู้สึกว่าทำไมสังคมปัจจุบันเลือกที่จะตำหนิผู้อื่นอย่างรุนแรงโดยไม่ย้อนมองตนเอง เลือกที่จะตำหนิผู้อื่นเพื่อความสะใจของตัวเอง ประเด็นนี้พบบ่อยมากใน social network บางครั้งตำหนิแบบไม่มีที่มาที่ไป ขอแค่ได้พูด หยาบแค่ไหนขอแค่ได้พูด พูดไปแล้วก็...เฮ้อ..สะใจ!! แล้วคนที่ถูกสังคมตัดสินล่ะ จะยืนอยู่อย่างไร? แล้วหากนั่นเป็นความผิดพลาดครั้งแรกล่ะ เขาต้องการคำตำหนิหรือกำลังใจมากกว่ากัน (นี่ไม่รวมถึงคนที่ผิดซ้ำซาก ผิดไม่น่าให้อภัย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะพูดหยาบคายใส่เขาได้)
มันก็เหมือนคนๆหนึ่งถ่มน้ำลายพร่ำเพรื่อ แน่ล่ะ มันสกปรก!! แล้วคุณจะทำอย่างไรจะถ่มน้ำลายตอบมั้ย? ถ่มกันไปถ่มกันมาความสกปรกคงไม่ไปไหน กลับกันถ้ามีใครถ่มน้ำลาย แค่เลือกที่จะใช้สติ หาน้ำมาล้าง แล้วยื่นน้ำไปให้เขาล้างตัวเอง เตือนเขาดีๆว่าสิ่งที่ทำมันไม่เหมาะสม ถ้าเขาเลือกที่จะไม่ฟัง คุณแค่ถอยออกจากสถานการณ์ตรงนั้น คุณได้ทำหน้าที่เพื่อนมนุษย์แล้ว บางครั้งวิธีนั้นอาจจะเกินความสามารถของคุณแล้ว ปล่อยให้คนที่สามารถแก้เข้ามาทำหน้าที่ของเขา คุณแค่มองห่างๆ ช่วยเท่าที่คุณจะช่วยได้ แค่อย่าทำให้เรื่องทุกอย่างแย่ลงเพราะตัวคุณ!!
สรุปเลยแล้วกัน ที่พิมพ์มายาวเหยียดยังหาประเด็นไม่ได้เลยมั้ง เอาเป็นว่าอย่าตำหนิผู้อื่นด้วยวิธีการในทางลบ นอกจากจะไม่ทำให้ทุกอย่างดีขึ้น กลับทำให้ทุกอย่างแย่ลง บางทีมันอาจแย่ลงเพราะคำพูดของคุณก็ได้
ขอโทษนะคะระบายยาวหน่อย อาจจะหัวโบราณก็ได้มั้งคะ
ปล.ไม่ได้ต่อต้านการพูดหยาบ ส่วนตัวกับกลุ่มเพื่อนก็ใช้บ้าง แต่ไม่แรง ภาษาพ่อขุนรามก็ใช้อยู่ แต่กับคนไม่รู้จักก็ไม่ใช้ ยิ่งกับคนที่เราอยากเตือนยิ่งต้องสุภาพ ก็แค่สงสัยว่าจะด่าคนอื่นแรงๆทำไม ทั้งๆที่ตัวเองก็นะ...ยังไม่ได้ปรับปรุงอะไรเลย