สวัสดีครับ...ก่อนอื่นขอออกตัวก่อนว่า ผมเป็นคนที่ชอบขี่มอเตอร์ไซค์มาก แต่ไม่ได้เก่งกาจอะไรหรอกนะครับ แต่ในโอกาสต้อนรับสมาชิกใหม่คันล่าสุดเข้าบ้าน “ยามาฮ่า R15” ก็เลยอยากที่จะเอามาอวดเพื่อนๆ บ้าง เพราะเห็นว่าช่วงนี้ R15 กำลังเป็นกระแสอยู่นะครับ ซึ่ง R15 คันนี้ผมรับเข้ามาอยู่บ้านได้ซักเกือบๆ 1 อาทิตย์แล้ว แต่ยังไม่ค่อยมีโอกาสขี่เท่าไหร่ เพราะภาระกิจการงานยุ่งมาก
แต่วันนี้พอจะได้หยุดบ้าง ก็เลยแอบหนีคนที่บ้านพาเจ้า R15 ไปรันอินซักหน่อย โดยวางเส้นทางไว้ที่ กรุงเทพฯ-เขาใหญ่ ซึ่งน่าจะเป็นระยะที่น่าจะไม่เหนื่อยจนเกินไปนัก...(อ้อ ลืมบอกไป ผมอายุหลักสี่แล้ว แต่ยังชอบที่จะขี่มอเตอร์ไซค์อยู่นะครับ) โดยออกเดินทางตั้งแต่เช้าประมาณ 7.30 โมงเช้าจากบ้านแถวๆ รามอินทรา วิ่งทางมีนบุรี หนองจาก เพื่อไปเข้าทาง อ.บางน้ำเปรียว จ.ฉะเชิงเทรา ไปต่อที่ อ.บ้านสร้าง จ.ปราจีน ซึ่งจะไปโผล่ตรงวงเวียนก่อนขึ้นเขาใหญ่พอดี...
ผมเติมน้ำมันเติมถังที่ปั๊ม ปตท. ตรงแยกหนองจอก จากนั้นก็เซ็ทไมล์เพื่อจับระยะทางเริ่มสตาร์ทอย่างเป็นทางการ พร้อมถังติดตั้งกล้องเพื่อบันทึกการเดินทางไว้ที่บริเวณถังน้ำมัน...(ผมเปิด-ปิดเป็นระยะ เพื่อไม่ให้วีดิโอมันยาวเกินไป ทำให้มีหลายคลิปนะครับ) เมื่อทุกอย่างพร้อมก็สตาร์ทเครื่องออกเดินทางทันที เวลาประมาณเกือบ 9 โมง (ไปคนเดียวก็ไม่ตั้งพีธีรีตองอะไรมาก พร้อมเมื่อไหร่ก็ไป...555) ซึ่งช่วงแรกต้องผจญกับสภาพการทำถนนสุวินทวงศ์ทำให้รถขาออกติดขัดและหนาแน่นมากๆ แต่ก็เป็นการดีที่จะได้ลองมุดหาความคล่องตัวของ R15 ดูว่าท่านั่งแบบสปอร์ตจ๋าที่แฮนด์อยู่ต่ำลงมาเล็กน้อยนั้นจะสามารถซอกแซกได้ไม๊...ซึ่งก็ขอบอกว่าหลังจากมุดรถติดอยู่เกือบๆ 20 นาทีนั้น ผมก็ยังคงมุดไปได้แบบสบายๆ แม้จะไม่คล่องเหมือนรถออโต้หรือรถครอบครัวนัก แต่ก็ไปได้เรื่อยๆ ไม่ลำบากอะไรนักและไม่ได้เมื่อยจากท่านั่งที่สปอร์ตจ๋าเหมือนที่คิดไว้...กำลังเครื่องยนต์ที่รอบต่ำต้องบอกว่าไม่ถึงกับจัดจ้านแบบสปอร์ตจ๋าๆ แต่ก็ไม่ถึงกับอืดอาดไม่ได้ดั่งใจ เรียกว่าพลังของ R15 มาแบบนุ่มๆ ทำให้ผมสามารถที่จะควบคุมคันเร่งในการซอกแซกได้อย่างสบายๆ
หลังจากที่หลุดจากเส้นสุวินทวงศ์เลี้ยวซ้ายเข้าเส้นที่จะมุ่งหน้าไป อ.บางน้ำเปรี้ยว ก็เริ่มขับขี่สบายมากขึ้น เพราะไม่ต้องเจอกับรถเยอะมากมายแล้ว ทำให้ผมสามารถที่จะลองกดคันเร่งมากขึ้น แต่ก็ยังออมคันเร่งไวมั้ง เพราะยังไม่อยากทรมานเครื่องยนต์ในช่วงนี้มากนัก อาศัยขับกินรมชมวิวไปเรื่อยๆ และลองมุ่งสมาธิมาจับความรู้สึกของช่วงล่างของ R15 ดูมั้ง ซึ่งจากน้ำหนักตัวประมาณ 71 กก. ของผม รู้สึกได้ว่าโช้คของ R15 เดิมๆ จากโรงงานนั้นกำลังสบาย ไม่นุ่มไม่ย้วยจนเกินไปเมื่อขึ้นลงคอสะพาน อาจจะรู้สึกกระด้างเล็กน้อยเมื่อต้องขี่ช้าแต่ก็ไม่ถึงสั่นสะท้านขึ้นมาถึงตัวคนขี่ ซึ่งน่าจะเป็นอารมณ์ของช่วงล่างของรถสปอร์ตที่เน้นการขับขี่ที่ความเร็วกลางๆ ขึ้นไป โช้คอัพจึงจะเริ่มแสดงประสิทธิภาพที่แท้จริงออกมาเต็มที่ และก็เป็นจริงอย่างที่ผมคิดไว้ เพราะเมื่อลองเพิ่มความเร็วขึ้นมาอยู่ที่ประมาณ 100 กม./ชม. วิ่งผ่านเส้นทางที่สองข้างทางเป็นทุ่งนา มีกระแสลมที่ค่อนข้างแรง และสภาพผิวถนนที่ไม่ค่อยจะราบเรียบนัก R15 กับยึดเกาะถนนได้อย่างมั่นคงและมีความเสถียรมาก เจอโค้งกว้างๆ ลองกดคันเร่งเข้าไปเลยมันก็สามารถผ่านไปได้อย่างง่ายดาย สบายๆ ไม่มีย้วยให้เสียวเลยครับ...ทำให้ผมเริ่มมั่นใจกับ R15 มาขึ้น...
ตัดฉับมาที่ด่านทางขึ้นสู่เขาใหญ่!! หลังจากเสียค่าธรรมเนียมเรียบร้อย ผมก็พาเจ้า R15 ผ่านด่านทันที แต่แม้ว่าจะผ่านการเดินทางมากว่าร้อยกิโล ผมก็ยังคงขี่แบบไปเรื่อยๆ ถึงแม้ว่าอยากจะทะยานไปหาโค้งแบบเต็มๆ แต่ก็ยังห่วงว่าหน้ายางยังไม่พร้อมเท่าไหร่นัก บวกกับคืนก่อนที่ผมจะมาถึงเขาใหญ่ฝนตก ทำให้สภาพถนนบนเขาใหญ่นั้นค่อนข้างลื่น และยังเขียวอุดมไปด้วยตะใคร่น้ำอยู่เป็นช่วงๆ ผมจึงเลือกที่จะขี่แบบประคองตัวให้อยู่รอดปลอดภัยเป็นหลัก อาศัยช่วงไหนที่ดูแล้วมั่นใจค่อยลองเทโค้งลองสนุกกับ R15 ดูซะที ซึ่งจากที่ลองขี่ผ่านโค้งเล็กโค้งใหญ่มาซักระยะ ทำให้ผมรู้สึกว่า R15 นี่มันช่างเป็นรถสปอร์ตตัวจริงซะจริงๆ เพราะมันช่างพริ้วผ่านโค้งไปได้แบบเนียนๆ พลิกรถง่ายและคล่องตัว ช่วงล่างเริ่มที่จะแสดงให้เห็นว่ามันเกิดมาเพื่อการขับขี่แบบสปอร์ตจริงๆ เพราะมันช่วยให้รถเกาะโค้งได้แบบนิ่งมากทีเดียว ทำให้ผมเริ่มมันส์มือเป็นช่วงๆ เหมือนกันครับ...5555
เมื่อสนุกอยู่กับโค้งซักพักผมก็พาเจ้า R15 ขึ้นมาถึงบริเวณอ่างเก็บน้ำ ผมก็ตัดสินใจจอดพักสักครู่เพื่อถ่ายรูปนิดหน่อยเป็นหลักฐานการมาถึงปลายทางของการเดินทางวันนี้ ซึ่งหลังจากขับขี่มาประมาณ 170 กม. โดยไม่ได้หยุดพัก ผมเองยังรู้สึกได้ว่ายังไม่เหนื่อยหรือเมื่อยล้าจากการที่ควบคุม R15 มาจนถึงจุดนี้เลย ทั้งๆ ที่กะว่าน่าจะเมื่อยล้าบ้างจากการที่ต้องก้มขี่แบบรถสปอร์ตมาตลอดทาง แต่ว่าผิดคาดจริงๆ และหลังจากพักถ่ายรูปและชมวิวอยู่ประมาณ 20 นาที ผมก็ตัดสินใจวกกลับลงไปหาข้าวกินด้านล่างดีกว่า เพราะเริ่มหิวแล้ว...ซึ่งเที่ยวขาลงนี้ ผมเริ่มที่จะใช้ความเร็วมากขึ้นและเทโค้งมากขึ้นเนื่องจากสภาพผิวถนนเริ่มแห้งมากขึ้นแล้ว ทำให้ขาลงนี้ผมสนุกและเพลินกับการขี่มากและใช้เวลาประมาณ 25 ก็ผ่านด่านและเลยมาถึงร้านกินข้าวแล้ว...
พอกินข้าวพร้อมกับนั่งพักผ่อนอยู่พอสมควร ผมก็พร้อมแล้วสำหรับการเดินทางกลับกรุงเทพ ซึ่งขากลับนี้ผมก็ยังคงขี่แบบไม่เต็มคันเร่งหรือรีดรอบจากเครื่องยนต์เหมือนเดิม (แอบวิตกเรื่องรันอินอยู่ 555) แต่ปล่อยให้ความเร็วเมื่อสุดเกียร์ 6 แอบไหลไปอยู่แถวๆ 120 อยู่เป็นระยะๆ เหมือนกัน...และเมื่อกลับมาถึงบ้านดูเลขไมล์การเดินทางวันนี้อยู่ที่ 304.4 กม. ใช้น้ำมันจากการเต็มเติมถังลงมาเหลืออยู่อีก 1 ขีด ซึ่งจากที่เซลล์บอกว่า ถ้าตัว FI กระพริบ แสดงว่าน้ำมันเหลือในถังอยู่ 1.9 ลิตร แต่นี่น้ำมันยังเหลืออีกขีดนึง ทำให้ผมกะเอาเองว่าน้ำมันน่าจะเหลือในถังอยู่เกือบ 3 ลิตร แสดงว่าผมใช้น้ำมันไปประมาณ 8 ลิตร (ถังน้ำมันจุ 11 ลิตร) เท่านั้นเอง...
สรุป...หลังจากที่ผมไปสนุกกับ R15 ในช่วงรันอินมากว่า 300 กม. นี่...ตัวผมเองรู้สึกว่าไม่ผิดหวังที่ตัดสินใจเลือก R15 มาเป็นรถคู่ใจคันใหม่เลยแม้แต่น้อย...เอาไว้ให้พ้นช่วงรันอิน 1000 กม. ผมจะหาเวลาไปสนุกกับเจ้า R15 กันแบบเต็มที่อีกครั้งครับ...วันนี้ขอจบแค่นี้ก่อนนะครับ...
ปล. การเดินทางครั้งนี้ผมได้อัดคลิปไว้เป็นช่วงๆ ตลอดการเดินทางตั้งแต่ขาไปจนถึงพักกินข้างเที่ยงนะครับ...ซึ่งผมได้เปิด-ปิดกล้องเป็นช่วงๆ นะครับ บางช่วงอาจจะยาวบางช่วงอาจจะสั้น แต่ช่วงที่ขึ้นและลงเขาใหญ่เป็นแบบเต็มๆ ไม่มีการปิดครับ เพื่อให้เพื่อนๆ ได้เห็นความสนุกกับ R15 ของผมนะครับ...
ปล. 2 ผมเขียนไม่ค่อยเก่ง อาจจะบรรยายไม่ครบถ้วนนะครับ...
ปล. 3 ก่อนเปิดดูคลิป กรุณาลดวอลลุ่มเสียงนะครับ...เพราะคุณอาจหูระเบิดได้!!!
เริ่มด้วยภาพประกอบแบบภาพนิ่ง...
เลขไมล์เริ่มต้น ODO : 000035
น้ำมันเต็มถังก่อนออกเดินทาง...
มาถึงด่านปากทางขึ้นเขาใหญ่ (ฝั่งปราจีน)
ป้ายเขาใหญ่...
มุมหล่อๆ
ระยะทางของการเดินทางวันนี้...กับน้ำมันที่เหลืออยู่อีก 1 ขีด
Yamaha R15 Run-in BKK - Khao-yai #1
Yamaha R15 Run-in BKK - Khao-yai #2
Yamaha R15 Run-in BKK - Khao-yai #3
Yamaha R15 Run-in BKK - Khao-yai #4
Yamaha R15 Run-in BKK - Khao-yai #5
Yamaha R15 Run-in BKK - Khao-yai #6
Yamaha R15 Run-in BKK - Khao-yai #7
[CR] รันอิน R15 กรุงเทพฯ-เขาใหญ่ (มีคลิปประกอบ)
แต่วันนี้พอจะได้หยุดบ้าง ก็เลยแอบหนีคนที่บ้านพาเจ้า R15 ไปรันอินซักหน่อย โดยวางเส้นทางไว้ที่ กรุงเทพฯ-เขาใหญ่ ซึ่งน่าจะเป็นระยะที่น่าจะไม่เหนื่อยจนเกินไปนัก...(อ้อ ลืมบอกไป ผมอายุหลักสี่แล้ว แต่ยังชอบที่จะขี่มอเตอร์ไซค์อยู่นะครับ) โดยออกเดินทางตั้งแต่เช้าประมาณ 7.30 โมงเช้าจากบ้านแถวๆ รามอินทรา วิ่งทางมีนบุรี หนองจาก เพื่อไปเข้าทาง อ.บางน้ำเปรียว จ.ฉะเชิงเทรา ไปต่อที่ อ.บ้านสร้าง จ.ปราจีน ซึ่งจะไปโผล่ตรงวงเวียนก่อนขึ้นเขาใหญ่พอดี...
ผมเติมน้ำมันเติมถังที่ปั๊ม ปตท. ตรงแยกหนองจอก จากนั้นก็เซ็ทไมล์เพื่อจับระยะทางเริ่มสตาร์ทอย่างเป็นทางการ พร้อมถังติดตั้งกล้องเพื่อบันทึกการเดินทางไว้ที่บริเวณถังน้ำมัน...(ผมเปิด-ปิดเป็นระยะ เพื่อไม่ให้วีดิโอมันยาวเกินไป ทำให้มีหลายคลิปนะครับ) เมื่อทุกอย่างพร้อมก็สตาร์ทเครื่องออกเดินทางทันที เวลาประมาณเกือบ 9 โมง (ไปคนเดียวก็ไม่ตั้งพีธีรีตองอะไรมาก พร้อมเมื่อไหร่ก็ไป...555) ซึ่งช่วงแรกต้องผจญกับสภาพการทำถนนสุวินทวงศ์ทำให้รถขาออกติดขัดและหนาแน่นมากๆ แต่ก็เป็นการดีที่จะได้ลองมุดหาความคล่องตัวของ R15 ดูว่าท่านั่งแบบสปอร์ตจ๋าที่แฮนด์อยู่ต่ำลงมาเล็กน้อยนั้นจะสามารถซอกแซกได้ไม๊...ซึ่งก็ขอบอกว่าหลังจากมุดรถติดอยู่เกือบๆ 20 นาทีนั้น ผมก็ยังคงมุดไปได้แบบสบายๆ แม้จะไม่คล่องเหมือนรถออโต้หรือรถครอบครัวนัก แต่ก็ไปได้เรื่อยๆ ไม่ลำบากอะไรนักและไม่ได้เมื่อยจากท่านั่งที่สปอร์ตจ๋าเหมือนที่คิดไว้...กำลังเครื่องยนต์ที่รอบต่ำต้องบอกว่าไม่ถึงกับจัดจ้านแบบสปอร์ตจ๋าๆ แต่ก็ไม่ถึงกับอืดอาดไม่ได้ดั่งใจ เรียกว่าพลังของ R15 มาแบบนุ่มๆ ทำให้ผมสามารถที่จะควบคุมคันเร่งในการซอกแซกได้อย่างสบายๆ
หลังจากที่หลุดจากเส้นสุวินทวงศ์เลี้ยวซ้ายเข้าเส้นที่จะมุ่งหน้าไป อ.บางน้ำเปรี้ยว ก็เริ่มขับขี่สบายมากขึ้น เพราะไม่ต้องเจอกับรถเยอะมากมายแล้ว ทำให้ผมสามารถที่จะลองกดคันเร่งมากขึ้น แต่ก็ยังออมคันเร่งไวมั้ง เพราะยังไม่อยากทรมานเครื่องยนต์ในช่วงนี้มากนัก อาศัยขับกินรมชมวิวไปเรื่อยๆ และลองมุ่งสมาธิมาจับความรู้สึกของช่วงล่างของ R15 ดูมั้ง ซึ่งจากน้ำหนักตัวประมาณ 71 กก. ของผม รู้สึกได้ว่าโช้คของ R15 เดิมๆ จากโรงงานนั้นกำลังสบาย ไม่นุ่มไม่ย้วยจนเกินไปเมื่อขึ้นลงคอสะพาน อาจจะรู้สึกกระด้างเล็กน้อยเมื่อต้องขี่ช้าแต่ก็ไม่ถึงสั่นสะท้านขึ้นมาถึงตัวคนขี่ ซึ่งน่าจะเป็นอารมณ์ของช่วงล่างของรถสปอร์ตที่เน้นการขับขี่ที่ความเร็วกลางๆ ขึ้นไป โช้คอัพจึงจะเริ่มแสดงประสิทธิภาพที่แท้จริงออกมาเต็มที่ และก็เป็นจริงอย่างที่ผมคิดไว้ เพราะเมื่อลองเพิ่มความเร็วขึ้นมาอยู่ที่ประมาณ 100 กม./ชม. วิ่งผ่านเส้นทางที่สองข้างทางเป็นทุ่งนา มีกระแสลมที่ค่อนข้างแรง และสภาพผิวถนนที่ไม่ค่อยจะราบเรียบนัก R15 กับยึดเกาะถนนได้อย่างมั่นคงและมีความเสถียรมาก เจอโค้งกว้างๆ ลองกดคันเร่งเข้าไปเลยมันก็สามารถผ่านไปได้อย่างง่ายดาย สบายๆ ไม่มีย้วยให้เสียวเลยครับ...ทำให้ผมเริ่มมั่นใจกับ R15 มาขึ้น...
ตัดฉับมาที่ด่านทางขึ้นสู่เขาใหญ่!! หลังจากเสียค่าธรรมเนียมเรียบร้อย ผมก็พาเจ้า R15 ผ่านด่านทันที แต่แม้ว่าจะผ่านการเดินทางมากว่าร้อยกิโล ผมก็ยังคงขี่แบบไปเรื่อยๆ ถึงแม้ว่าอยากจะทะยานไปหาโค้งแบบเต็มๆ แต่ก็ยังห่วงว่าหน้ายางยังไม่พร้อมเท่าไหร่นัก บวกกับคืนก่อนที่ผมจะมาถึงเขาใหญ่ฝนตก ทำให้สภาพถนนบนเขาใหญ่นั้นค่อนข้างลื่น และยังเขียวอุดมไปด้วยตะใคร่น้ำอยู่เป็นช่วงๆ ผมจึงเลือกที่จะขี่แบบประคองตัวให้อยู่รอดปลอดภัยเป็นหลัก อาศัยช่วงไหนที่ดูแล้วมั่นใจค่อยลองเทโค้งลองสนุกกับ R15 ดูซะที ซึ่งจากที่ลองขี่ผ่านโค้งเล็กโค้งใหญ่มาซักระยะ ทำให้ผมรู้สึกว่า R15 นี่มันช่างเป็นรถสปอร์ตตัวจริงซะจริงๆ เพราะมันช่างพริ้วผ่านโค้งไปได้แบบเนียนๆ พลิกรถง่ายและคล่องตัว ช่วงล่างเริ่มที่จะแสดงให้เห็นว่ามันเกิดมาเพื่อการขับขี่แบบสปอร์ตจริงๆ เพราะมันช่วยให้รถเกาะโค้งได้แบบนิ่งมากทีเดียว ทำให้ผมเริ่มมันส์มือเป็นช่วงๆ เหมือนกันครับ...5555
เมื่อสนุกอยู่กับโค้งซักพักผมก็พาเจ้า R15 ขึ้นมาถึงบริเวณอ่างเก็บน้ำ ผมก็ตัดสินใจจอดพักสักครู่เพื่อถ่ายรูปนิดหน่อยเป็นหลักฐานการมาถึงปลายทางของการเดินทางวันนี้ ซึ่งหลังจากขับขี่มาประมาณ 170 กม. โดยไม่ได้หยุดพัก ผมเองยังรู้สึกได้ว่ายังไม่เหนื่อยหรือเมื่อยล้าจากการที่ควบคุม R15 มาจนถึงจุดนี้เลย ทั้งๆ ที่กะว่าน่าจะเมื่อยล้าบ้างจากการที่ต้องก้มขี่แบบรถสปอร์ตมาตลอดทาง แต่ว่าผิดคาดจริงๆ และหลังจากพักถ่ายรูปและชมวิวอยู่ประมาณ 20 นาที ผมก็ตัดสินใจวกกลับลงไปหาข้าวกินด้านล่างดีกว่า เพราะเริ่มหิวแล้ว...ซึ่งเที่ยวขาลงนี้ ผมเริ่มที่จะใช้ความเร็วมากขึ้นและเทโค้งมากขึ้นเนื่องจากสภาพผิวถนนเริ่มแห้งมากขึ้นแล้ว ทำให้ขาลงนี้ผมสนุกและเพลินกับการขี่มากและใช้เวลาประมาณ 25 ก็ผ่านด่านและเลยมาถึงร้านกินข้าวแล้ว...
พอกินข้าวพร้อมกับนั่งพักผ่อนอยู่พอสมควร ผมก็พร้อมแล้วสำหรับการเดินทางกลับกรุงเทพ ซึ่งขากลับนี้ผมก็ยังคงขี่แบบไม่เต็มคันเร่งหรือรีดรอบจากเครื่องยนต์เหมือนเดิม (แอบวิตกเรื่องรันอินอยู่ 555) แต่ปล่อยให้ความเร็วเมื่อสุดเกียร์ 6 แอบไหลไปอยู่แถวๆ 120 อยู่เป็นระยะๆ เหมือนกัน...และเมื่อกลับมาถึงบ้านดูเลขไมล์การเดินทางวันนี้อยู่ที่ 304.4 กม. ใช้น้ำมันจากการเต็มเติมถังลงมาเหลืออยู่อีก 1 ขีด ซึ่งจากที่เซลล์บอกว่า ถ้าตัว FI กระพริบ แสดงว่าน้ำมันเหลือในถังอยู่ 1.9 ลิตร แต่นี่น้ำมันยังเหลืออีกขีดนึง ทำให้ผมกะเอาเองว่าน้ำมันน่าจะเหลือในถังอยู่เกือบ 3 ลิตร แสดงว่าผมใช้น้ำมันไปประมาณ 8 ลิตร (ถังน้ำมันจุ 11 ลิตร) เท่านั้นเอง...
สรุป...หลังจากที่ผมไปสนุกกับ R15 ในช่วงรันอินมากว่า 300 กม. นี่...ตัวผมเองรู้สึกว่าไม่ผิดหวังที่ตัดสินใจเลือก R15 มาเป็นรถคู่ใจคันใหม่เลยแม้แต่น้อย...เอาไว้ให้พ้นช่วงรันอิน 1000 กม. ผมจะหาเวลาไปสนุกกับเจ้า R15 กันแบบเต็มที่อีกครั้งครับ...วันนี้ขอจบแค่นี้ก่อนนะครับ...
ปล. การเดินทางครั้งนี้ผมได้อัดคลิปไว้เป็นช่วงๆ ตลอดการเดินทางตั้งแต่ขาไปจนถึงพักกินข้างเที่ยงนะครับ...ซึ่งผมได้เปิด-ปิดกล้องเป็นช่วงๆ นะครับ บางช่วงอาจจะยาวบางช่วงอาจจะสั้น แต่ช่วงที่ขึ้นและลงเขาใหญ่เป็นแบบเต็มๆ ไม่มีการปิดครับ เพื่อให้เพื่อนๆ ได้เห็นความสนุกกับ R15 ของผมนะครับ...
ปล. 2 ผมเขียนไม่ค่อยเก่ง อาจจะบรรยายไม่ครบถ้วนนะครับ...
ปล. 3 ก่อนเปิดดูคลิป กรุณาลดวอลลุ่มเสียงนะครับ...เพราะคุณอาจหูระเบิดได้!!!
เริ่มด้วยภาพประกอบแบบภาพนิ่ง...
เลขไมล์เริ่มต้น ODO : 000035
น้ำมันเต็มถังก่อนออกเดินทาง...
มาถึงด่านปากทางขึ้นเขาใหญ่ (ฝั่งปราจีน)
ป้ายเขาใหญ่...
มุมหล่อๆ
ระยะทางของการเดินทางวันนี้...กับน้ำมันที่เหลืออยู่อีก 1 ขีด
Yamaha R15 Run-in BKK - Khao-yai #1
Yamaha R15 Run-in BKK - Khao-yai #2
Yamaha R15 Run-in BKK - Khao-yai #3
Yamaha R15 Run-in BKK - Khao-yai #4
Yamaha R15 Run-in BKK - Khao-yai #5
Yamaha R15 Run-in BKK - Khao-yai #6
Yamaha R15 Run-in BKK - Khao-yai #7