เมื่อไมตรีและอรดี คบกันเข้าสัปดาห์ ที่สอง เขาและเธอก็นัดกันมาปบปะกันที่กรุงเทพ เดินเที่ยวห้างและดูหนังตามประสาคนรักกัน จนบ่ายของวันหนึ่งขณะอยู่ที่ร้านอาหาร  ไมตรีบอกกับกับอรดีว่า หากเขาจำเป็นต้องหมั้นหมายกับผู้หญิงคนหนึ่งแล้วเธอยังจะรอเขา และยังคบเค้าอยู่มั้ย เธอไม่เข้าใจและขอร้องให้ไมตรีเล่าเรื่องราวให้ฟังทั้งหมด  ก่อนหน้าที่จะมาคบอรดี เขาได้บอกเลิกกับผู้หญิงทุกคนที่เค้าคุยอยู่ และมีผู้หญิงคนหนึ่งเป็นนักเรียนพยาบาลและเป็นลูกข้าราชการทหาร เค้าและเธอคบกันถึงขั้นได้เสียกันแล้ว เมื่อเธอรู้ว่าเขาเปลี่ยนใจมารักอรดี เธอจึงบอกเรื่องราวให้พ่อของเธอฟัง พ่อของเธอต้องการให้ไมตรีรับผิดชอบ  อรดีนั่งฟังน้ำตาก็ล่วงพรูออกมาเต็มหน้า ว่ารักแท้ที่ฝันหากำลังจะจากไปซะแล้ว  เธอจึงบอกกับไมตรีว่าหากพี่ต้องไปหมั้นกับหญิงอื่นแล้วก็ไม่มีความหมายที่เราจะต้องคบกันต่อไป ถึงแม้วันนี้จะต้องเสียใจก็ดีกว่าจะต้องเจอปัญหาในอนาคต เพราะหากหมั้นกันแล้วช้านานก็ต้องแต่งงานกัน  ขอให้พี่ไปรับผิดชอบเขาเถิด  ไมตรีได้ยินคำตอบจากอรดีหญิงสาวที่เขารักมาก ไม่รู้ว่าเหตุใดจึงทำให้รักเธอได้มากมายขนาดนี้  เขากลัวจะต้องเสียเธอไป เขาบอกว่าพี่จะไปอธิบายให้เขาได้รับรู้และเข้าใจว่าตอนนี้หัวใจของพี่อยู่ที่ใคร  หลังจากคุยกันเสร็จ หนึ่งชั่วโมงต่อมาหญิงสาวผู้นั้นก็ได้โทรมาตัดพ้อ ต่อว่าไมตรีถึงสิ่งที่ไมตรีเปลี่ยนใจจากเธอ ไมตรีจึงบอกกับเธอไปว่า พี่จะหมั้นกับเธอแต่ขอให้รู้ว่า เธอจะได้ไปแค่ร่างกายของพี่ เพราะหัวใจของพี่ได้ให้เขาไปหมดแล้ว  เมื่อหญิงสาวผู้นั้นได้ยินคำพูดผ่านสายจากชายคนรัก น้ำตาของความผิดหวังก็พรั่งพรูออกมานองหน้า และบอกกับไมตรีว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใครทำไมถึงทำให้พี่รักเธอได้มากมายขนาดนี้  ด้วยความที่เธอก็มีศักดิ์ศรีความเป็นผู้หญิง หากได้มาแค่ร่างกายแต่ไร้ซึ่งหัวใจเธอก็ไม่เอา ปัญหารักของเธอกับเขาก็จบลงอย่างไม่มีปัญหาใดๆตามมาอีกเลย  เมื่อเขาเคลียร์ปัญหารักของเขาได้ เขาก็มาเล่าให้อรดีฟังว่าหญิงสาวยินดีจากไปด้วยดีและขอให้ไมตรีกับอรดีรักกันไปนานๆ  เมื่ออรดีรู้เรื่องราวใจหนึ่งก็สงสารหญิงสาวผู้นั้น แต่ใจหนึ่งก็รู้สึกดีใจที่ไมตรีรักเธอและเลือกเธอเป็นคนสำคัญของชีวิต
       หลังจากผ่านเหตุการณ์นักศึกษาสาวพยาบาลได้ไม่นานประมาณ 1 เดือน ก็มีโทรศัพท์สายแปลกเข้ามาหา อรดีรับสาย ปลายสายเป็ยเสียงหญิงสาว และบอกว่าเธอคือแฟนของไมตรี ตอนนี้เป็นเรียนจบพยาบาลได้หนึ่งปี ทำงานอยู่โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง  ได้ขอร้องให้เธอได้คืนไมตรีชายคนรักของเธอและให้เลิกติดต่อกันซะ เธอเล่าให้ฟังว่าเธอคบกับเขามาเป็นเวลา 3 ปี แล้ว ตั้งแต่ไมตรีเรียนเป็น นรต ปีสอง จนปัจจุบัน เค้ากำลังจะเรียนจบและเป็นนายร้อยติดดาว  อรดีเธอทำไมจะมาชุปมือเปิบไปอย่างนี้  อรดีนิ่งฟังเมื่อเธอพูดจบจึงตอบไปว่า พี่ไมตรีกับคุณได้เลิกกันไปแล้วไม่ใช่เหรอคะ  คุณเป็นฝ่ายขอเลิกเอง  หญิงสาวจึงตอบกลับมาว่า  มันเป็นการทะเลาะและงอนกันตามประสาคู่รัก และเมื่อดีกัน ไมตรีก็จะกลับไปคบกับเธอเหมือนเดิมทุกครั้ง  แต่ครั้งนี้แปลกไปไมตรีขาดหายไม่ติดต่อกลับ และไม่มีเยื่อไยเหมือนเดิม  เธอก็คิดว่าอาจจะแอบไปมีก็กที่ไหน จนสืบมาได้ว่าเป็นอรดีที่กำลังคบหากันและเป็นต้นเหตุที่ทำให้เค้าเปลี่ยนไปไม่กลับไปง้อขอคืนดีกับเธอเหมือนที่เป็นมา
        เสียงผ่านสายมาว่า หนูรู้มั้ยว่าได้ขโมยเอา ดวงใจของพี่ไป เขาเป็นคนมีโรคประจำตัวเป็นภูมิแพ้  หนูจะดูแลเค้าไหวเหรอ  อรดีตอบกับไปว่า ถ้าพี่อยากได้เค้าคืนพี่ก็บอกเขากลับไปสิ เขามาจีบหนูไม่ใช่หนูไปแย่งพี่ซะเมื่อไหร่   หญิงสาวตอบกลับมาว่า ถ้าพี่ทำได้พี่ทำแล้ว แน่จริงหนูลองเลิกกับเค้าดูซิ  ทีนี้เค้าจะกลับมาหาพี่มั้ย   อรดีตอบกับว่า พี่เค้ารักหนูและหนูก็ชอบพี่เค้า เค้าดูแลหนูดีทุกอย่าง ทำไมหนูจะต้องเลิกกับเค้าเพื่อพี่ด้วย  หญิงสาวตอบกลับมาว่า ถ้าอย่างนั้นน้องต้องดูแลพี่ไมตรีให้ดี  ดูแลห้องอย่าให้มีฝุ่นเยอะ เดี๋ยวเค้าจะแพ้และไม่สบาย และอีกหลากหลายคำห่วงหาที่ฝากให้อรดีดูแลไมตรีแทนเธอ เพราะเธอคงไม่มีโอกาสได้ดูแลเค้าอีกต่อไปแล้ว
        เมื่อคุยกับแฟนเก่าของไมตรีเสร็จ เมื่อไมตรีโทรมา เธอก็ซักถามถึงเรื่องราวระหว่างเค้าและเธอ  ไมตรีก็เล่าให้ฟังทุกอย่างไม่ปิดบัง และสุดท้ายก็บอกว่าเขารักอรดี ไม่มีหญิงคนไหนที่จะทำให้เขาหลงรักและมอบหัวใจให้ได้เท่าเะอไม่มีอีกแล้ว  อรดีได้ฟังเธอรู้สึกซาบซึ้งและรู้สึกมีความสุขเป็นที่สุดความชอบก็เริ่มเปลี่ยนเป็นความรักขึ้นมาทีละน้อยๆ
(ปล เริ่มสนุกบ้างรึยังคะท่านผู้อ่าน อย่าลืมติดตามอ่านต่อ  รักจริงหรือแค่ลวง ตอน 5 ความรักที่ผลิบาน )